Atqueinhunc modum S. Paulus quoq; accepifleiftavideturi. Corin
Quoniâ unus panis,unum corpus nos multi fumus. Nam omnes ex eodem pan *
participamus. Quia enim verbocredimus,manduGamus corpus JefuGhriftj n '
cibusanimam reficit ac pàfcit. 1 * 1
Porroproximusmeusviciffim'memanducat, hoc eft, ego ilium fortqni,
méïs.meo corporcacvita,itemomnibus iis, qua habeo,fublevo, quacunque i
re poflurn,ïlli adfum,eumq;juvo.Habeo autem &egoiirdemofficiisopus,&gra
turn eft > quod'viciffim meiüblevet. Sic impliciti & conjundli, infervimusali'j
aiiismutuishffieiis,quernadmodüm quoq; Chriftus nobis iftfervivit, Atquehoc^
OuîdenheftTpifktiàlker manducare & bibero.
1 J 'Debemuîs igkur, quantum quifq;poteft,anhki,üt per iliasharitatisoffitij
-certi reddamur,nosaliquemfru(ftum ex hoc Sacramento cepiflfe. NequeeniJ
ipfi foltim certi tum reddimur,fed alii quoq; homines id vident,admoniti bonis
operibus, qua fuafponte turn fequuntur. Quodqui nonfaciunt , illietiamfi
fæpius Sàcraméntum fumant, nihilo tamcnreddunturméîiores.
Mittamus igitur illas cogitationes,quibus excitare quidam fe ad hoc Sacra,
méntüm folent.Vitam fuam'&'facfta fua'puteehbrunusquiiqjpropofitum fpccil
lum,in quo videat;numiligne& cum fruétu hoc Sacramento fit ufus. Hoc enim
omnino fieri débet, ut Sacramenturn hoc mores acomnemvitamnoflram im.
mutbi:,aique allés plane fingathomines,
Nam tum diétâ,tutti fadlaDei-non foleîit ëfleociofajfed maximarum rerun
funt principia&fontes,liberant àpeccatis,àrnorte;diabolo &iriïerno,&lîcnos
-Confirmant,ut nulla tanta res fit, quaterritus animüs fuccumbat.
' ' 'ifeeontrafiequoq; paranranimumjut Volontés etiaminfimis'hominibusin.
feryiamüSj&ut fit voluptatibeneficiainquam plurimos ferere.Rurfus,ut doleat
nos tantis bonis; quae habetnus,non ad plurimorü falutë ac comodumefle ufos.
■ Si qui ergo funt, in quîbus Sacramentum hos fru&us non producit,pericu<
luth éft,ne iis etiam magis ôbfit. Nontamen infirmes abjiciendos eenfeo,fimi.
nus hac;quatdiximus perfeéte faciant, De illis dieo,quiignavi &temerariifunt»
quifatisefleputant furripfiffe Sacrarnenturrt,caeterum operum charitatis nul-
lam prorfus agantcurarru,,
Neceffeeft;ut prorfüs immuteris,& (îgna mutatæ vitas in a<ftiombus& roo.
'ribus tuis edas.ld enim fi fiat,certum eft argumentunvDeumiecum elle,& con-
firmâtur-fic fides tua ac fecuraredditur. Hoc enim certo fentitur, num à fumpto
Sacramento quietior&confitentiorquoqjfaélusfitanimus. Namlanteaquam
primum fubibat animum; vel mortis vel peccatorum facies, turn ftatim territui
animus,quo fe verferet,~nefciebat.
Eosterrores fi non am plias fentias ne putes id acctderetuaqüaâamvi,Ma<
jorea'res’eft,quàmqu*'humams pareturviribns. Neq;enimantchoc feculuni)
cum ndftris’ftudiis & fatisfaclio'nibus nos excruciaremus, pervenirc eonobisli-
cuit. Sentiri&illa pdflunt,aneum,quite oifendit,jam amês,an ejus miferearis,
qùiin alic|uam calamitatem eft conje&irs,itemnum privatavita.fitaliquanto
reddita fanctior.
Quod fi nihil iftorum fentias, Oratio reliqua eft, qua Deo detuamiferil
conqueraris, utis fuoSpiritu infirmitati tuæ'medéâtur. Nam cum nullus
noftrum fit perfedus.nunquam ceftare ab ôrationê nos convenit.
A'tq; hæc de Sacramento corporis & fanguinis
Chrifti jam fuftkiant.
J I N I S ,
IIII. COMI
I I I . C O N C IO ,
VOMODO SIT ORANDUM.
M u m omnium duo requiruntur ad veram ac Deo gratam orationem, quae
certo hoc quod petit,confequitur. Alternai eft,ujt habeamus promiffionem
• alterum,utdeillapromiflûonenihil dubitemus. Oportet autem earn pro*
Tionern Dei, jam antèbené medkatam efle, ut oraturi, de ea commonefacia-
-L Deum, Tum futurum eft, ut ilia ratîone nos excitemur adeonfipentiuso- I n(jlltn. Nifi enim di vinitus mandatum ad orandum haberemus, nifi item pro*
^ifififet Deiis fefiiôs examlicurum, ne vel minimum quiddam fuis prccibus onés
creaturae impetrare poflent. _
Atque hîc vides, nonnoftrisprecibus aut dignitatinoftr* acceptumre-
D u t r e t / u i r u n t t i ê
* d 'veram O m it-
n t m .
’endumeffe, fi quid àDeo impetramus, fed inexhauftarbonitatiDei,qua: no ft ras
Lrecesac vota multô antevertit, fua protniftione & mandate, quibus ad oran-
Lm nos excitât. Ut vel hac rationc difcamus,eum longé magis pro nobis folli-
Eitam efle, & promptiorem ad largiendum,quàm nos fimus, vel ad accipiendum
eladpetendum. Quia auterh plus offert nobis bonorum, quàm ipfi optare fi»
i«s aufî, deberet ea liberalitas Dei nos accendere & confirmare, ut fine ulla h *,
itatione confidenter oraremus. ^ , .
Dimprtmptltvsd ■
d a n d u m , q u à m a d
ptttndum.
Secundo, hoc quoque,ficutdiximus, ad veram orationem requiritur, ne
Vuid de promiffione veracis ac fidelis Dei dubitemus." Ilia enim potiflimùm ra-
kionefenos exaudrturum promifit, ac mandatum orandi dédit, ut certi eflemu»
firmiter crederemus fore,ut nos certoexaudiret. Sicut dicit Matth. zi. & Mac.
k Dico vobis : Quascunq; orantes petitis,crédité quod accipietis,& erunt vobis.
tLuc.n.Petite&accipietis, quærite & invenietis, pulfate &aperieturvobis.
fomnis enim qui petit, acci pit, & qui quærit, invenk,& pulfanti aperietur.Qui*
autem ex vobis pater, à quo fi filius petierit panem, num lapidem dabit illi < Aut
Ipifcem, num pro pifeeferpentem dabit illi? Aut fi petierit ovum, numporrî-
LetilliScorpium ? Si ergô vos, cum fitis mali,noftisbonadare filiisveftris,quan-
to magis Pater vefter cocl eft is dabit Spiritum fantftumpofcentibus fe. His 8t fimi*
hibus, turn promiffionibus, tum præceptis, confirmandus animus eft, ut confi*
penter oremus, certi, omnia quae petimus nos accepturos.
T e r t i o , Si qui autem dubitantde voluntate Dei, cum orant, & temere o»
[rant, five fiat quod poffulant, five non, illi duo peccatacommittunj^ Primum,
quod ipforum vitio accidit, quo minus alîquidea oratio valeat, & quod fruftrà
laborant, Itaenim &S. Jacobus ait: SiquisàDeoaliquid poftulat.poftulet cutn
fiducia, nihil haefitans. Nam qui haefitat, is fimilis eft fluétui maris, qui à vsnto
dovetur& impeturapitur.Neq;enimexiftimethomo.ille, fe quicquam àDeo
accepturum. Quæ Jacobi verba ficaccipicndafunt, ideô nihil à Deo impétrant j
qui hsfitant, quod corda ipforum non fint certaac quieta, Fides autem corquie*
•tutnretinet,utportitdivinadonafufcipercj.'
A ltè rum a u tem , in q u o peccant, fi quid fine fide orant, hoc eft, quodfideli
ac veraci Deo, ceu mendaci ac futili viro, non habent fidcm,perinde atq; jpmifla
facere vel non poflflt vel nolit Deus. Atq; hi gloriam ac nomen fummo Deo cri*
piunt, quod non credunt eum fidelem& veracem efle. Tantum autehoc eft pec*
«tum, ut ex Chriftiano Ethnicum faciat,& non folûnegatür hoc peccato Deus;
fed prorfus amittitur, neq; ulla fpes falutis eft, quamdiuin hoc peccato manlerü
•nus. Quod fi accidit aliquando, ut impetreut aliquid, qui fie fine fiducia orave*
tint, datur eis illad ijsfum donum ad perniciemtum corporis turn anim*, ab
ifatoDe.o, ut habeatur faltem honos aliquis facris uerbis, quæ ab hominibus pec-
«to, infidelitate & contemptfi Dei plenis, proferuntur.
Ddd Q v a r to ,
i .
Hafitdntts in Om»
tient à D t t m b H
impétrant.
il .
Qvarto,