
un peu épais , longs d’un demi-pouce, portés dur
des pédoncules (impies, plus longs que les feuilles,
lïtues fouvent dans la bifurcation des rameaux.
Çette plante croît naturellement à la Jamaïque.
O ( V . f . in kerb. Lam. )
* Efpèces Moins connues.
* Piper ( excelfum ) , foliis orbiculato-cordatis ,
fubfeptemnerviisÿ pedunculis terminalibus, folitariis ,
bifidis y caule arboreo. Forft. Prodr. n°. 20.
* Piper (pallidum) , foliis altérais 3 obovatis ,
fubtrinerviis ; fpicis folitariis 3fubterminalibus. Forft.
Prodr. n°. 24.
'fP Piper ( retufum ) foliis obovatis , retufis.
Linn. f. Suppl, pag. 5)1.
* Piper ( pulchellum ) , foliis qua ternis , fubfcjji-
libus , oblongis , enerviis , integerrimis j jpîcis termi-
nalibus. Ait. Hort. Kew. vol. 1. pag. yo.
* Piper (laurifolium )T foliis lanceolato-ovatis ,
nervofis y fpicis brevibus. Mill. Diet. n°. 6.
* Piper ( racemofum ) , foliis lanceolato-ovdis 3
ntgojis y nervis alternés. Mill, Di6t. n°. 13.
Saururus racemofus 3 feu botryoides major. Plum.
Catal. 51. ( ex Mill. )
* Piper ( tomentofum ) , foliis ovato-lanceolatis3
t&mervtofrsy caule arboref 'cerne. Mill. Di6t. n°. 7.
P iper ( lineatum ) , foliis ovato- oblongis , a cutis ,
lineatis , fubplicatis y fpicis recurvatis. Ruiz & Pav.
Flor. peruv. vol. 1. pag. jy . tab. 6o. fig. A.
Piper { curvatum ) , foliis oblongis , acuminatis,
levibus , fubtus pundatis , nitidis y fpicis brevibus ,
eurvati-s. Ruiz & Pav. Flor. peruv.vol. i. pag. 36. .
tab. yy. % . A.
Piper ( punéiatum) , foliis oblongis , acuminatis,
venofis , utrinquepundatis y fpicis foliis duplo brevio-
ribas. Ruiz & Pav. Fior. peruv. vol. 1. pag. 36. !
tab.>62. fig. A.
Piper ( fecundum ) , foliis oblongis , acuminatis 3 j
glabris, levibus ; fpicis filiformibus, eredis 3 feamdis. '■
Ruiz & Pav. Flor. ptnnr. vol. r. pag. 36. tab. 62.
fig. B.
Piper ( peperomia crîftalltna ) , foliis oblongis ,
fubtus pundhato-excavatis y fpreis oppofitifoliis 3 com-
preps. R u iz& Pav. Flor. peruv. vol. 1. pag. 30.
Piper (peperomia dependens) , foliis cordatis3
tredecimnervibus, dependentibusj fpicis terminalibus 3
fubulatis. Ruiz & Pav. Flor. peruv. vol. h pag. 3 3..
vol. 48. fig. A . 5
Piper ( peperomia monoftachya ) , foliis obovatis
ovatifque y caulefimplicipmo jfprcâ unicâ-, terminait.
Ruiz & Pav. Flor. peruv. vol. 1. pag- 33.
Piper ( æquale ) 3 foliis elliptico - lanceolatis, ve-
nops 3 attenuatis 3 bafi aqualibus , fubtus reticulatis •
ramis levibus y petiolis fimplicibus. Vahl. Egl. 1
pag. 4.
, Piper ( obovatum ) , foliis ternis , petiolatis 3 obovatis
j emarginatis 3 glabris y caule repente. Vahl.
Egl. î . pag. y.
* P iper ( Nhandi ) eredum 3 petiolis margïnatis y
foliis finu profundo cordatis 3 promifsè acuteque acuminatis
, novemnerviis y fpadicibus gracilibus, p<7z-
dulo-recurvis. À6t. Soc. Nat. Parif. pag. ioy.
7 Piper ( dilatatum ) , fruticofum y glabris.;
foliis amplis 3 rhomboideo-ovatis3 fpadicibus longiuf-
culis 3 eredis 3 obtufis. A6t. 1. c.
* Piper ( afperifolmm ) 3 fruticofum yfoliis oblon-
go-ovatis , promifsh acuthque acuminatis , fuper ajper-
rimis y fpadicibus îongiufculis 3 eredis. A6t. 1. c.
Renvoi s p o u r l a t s y n ô n ÿm ie .
P/>«r nigrum. Linn. — Voyez Piperaromaticum.
— amalago. Linn. — plantagintum.
- feabrum. Linn. — aduncum.
— ariftolochioides. Lam. — longum.
—' nummularifolium. Swaaz. — rotundifolium.
obtufifolium. Jacq. ■— portulacoides.
— clufie.folium. Jacq. — obtufifolium.
— marginatum. Jacq..................7
— caudatum. Vahl....................S “ decumanurti.
tuberculatum. Jacq................7
— arboneum. A u b i................... 5 “ “ verrucofum.
— hifpidum. Swartz. ■hirfutum.
—-Joandens. Swartz. — glabellum.
— tetrapkyllum. Forft. — refiexum.
— longifolium. ? Ruiz & Pav. 7 . ..
— ovatum.1 V a h l.................... 5 ~ cttnfohum.
— crocatum.i Ruiz & Pav. — rugofum.
— afperifolium. ? Id. — hirfutum.
—- mite. ? Id. methyfiieum. ■
obliquum. Id. — macrophyllum.
— granulofum. Id. — aduncurh.
Peperomia umbilicata. Id. — globofum.
“ “ filifonnrs. ? Id. — orbiculaturti*
— pubrefeens. Id. polyfiachi&n.
— variegata. Id. — rnacülofum.
'—' obliqua. Id. acuminatum.
—~ emarginata. Id. — cuneifolium.
Piper pramorfam. Vahl. Roxb. — nitidum.
( Poiret. )
POLEMOINE. Polemonium. Genre de plantes
dicotylédones, à fleurs complètes , monopéta-
lées, de la famille des polêmoines 3 qui a dés rapports
avec le phlox, & qui comprend des herbes,
les unes indigènes, d’autres exotiques à l’Europe,
dont les feuilles font alternes » ailées > les fleurs
terminales, prefque en corymbe.
Le caraétèreeffentiel de ce genre eft d’avoir :
XJnt corolle monopétale en rouey cinq étamines a
fi/amens dilatés a leur bafej une cap fuie a trois loges;
des femences angidcufes.
C a r a c t è r e g é n é r i q u e .
Chaque fleur offre ;
i°. Un calice d’une feule pièce , inférieur, en
forme de coupe, partagé à moitié en cinq divi-
fions aigues, perfiUames.
2°. Une corolle monopéta-le, en roue , munie
d’un tube plus court que le calice, fermé à ft>n
orifice par cinq petites valves * élargi en un limbe
ample, plane, à cinq découpures arrondies &
obtufes.
30. Cinq étamines 9 dont les filanaens fiHfomnes
font plus courts que la corolle, inclinés, dilatés
à leur bafe en valvules attachées au Commet du
tube, terminés par des anthères arrondies.
40. Un ovaire fupérieur, ov ale, pointu , fur-
monté d’un ftyle filiforme de la longueur de la
corolle , ’te terminé pat un ftdgmate à trois di-
vifions.
Le fruit eft une capfule ovale, à trois côtés,
à trois loges , à trois valves , environnée par le '
calice, & renfermant plufieurs femences irrégulières
.& anguieufes.
E s p e c e s .
1. P o l é m o in e a fleurs bleues. Polemonium c&-
ruleum. Linn.
Polemonium foliis pinnatis y ftoribus eredis y cali-
cibus corolla tubo longioribus. Linn. Spec. Plant. 1.62.
— Miller. Di6t. n . 1. — Æder. Flor. dan. a ƒ y.
— Hcffm. Germ. 70. —-Roth. Germ. 1. 94. II. 242.
— Lamarck. Illuftr. Gener. pag. 471. n°. 2146.
tab. 106. fig. 1.
Polemonium foliis pinnatis y ftoribus eredis , elliptico
lanceolatis. Hall. Helv. n°. 66y.
Polemonium. Flor. lapp. 86. 187. — Flor. fuec.
l l î ' — Hort. Cliff. 163.^— Royeh. Lugd. Bat. 432. j
Polemonium vulgare3 caruleum. Tournef. Infl. A.
Herb. 146.
Valeriana carulea. C . Bauh. Pin. 164.
Vderiana graca quorumdam , colore caruleo. J.
Bauh. Hift. 3. part. 2. 212. Icon.
Va leriana .graca. Do don. Pemp t .35 2. le.
Vderiana peregrina Belgarum. Lob. Icon. 716. &
Obferv. 412. Ic.
A. Polemonium calicibus lanatis. Hort. Upf. 40.
Gmel. Sibir. 4. pag. 103. tab. y©. • .
Vulgairement la valériane grecque.
Cette plante a des racines fibreufes, blanchâtres,
d’où s’élève une tige droite, glabre, cylindrique,
fiftuleufe, d'un vert pâle , munie de rameaux
nombreux, alternes, garnis de feuilles alternes
, ailées, très - liftés, tendres, d’un beau
vert, compofées de quinze à vingt-cinq folioles
étroites, lancéolées, aiguës, un peu plus-pâles en
deflbus, alternes ouoppofées, longues d’un pouce
& plus.
Les fleurs forment à .î’exrrémité des branches
une efpèce de corymbe fort agréable* elles font
d’une belle couleur bleue, ou tout-à-£ak blanches
, au panachées de bleu & de blanc, légèrement
odorantes. Les calices font glabres ( velus
dans la variété A ) , à cinq divifions étroites,
aiguës à leur orifice. Les capfules contiennent de
petites femences ©blongues & noirâtres.
C ’eft une plante de pur agrément, que l’on obtient
de femences avec beaucoup de facilité. EH«
croît naturellement en Suiffe, en Angleterre &
dans plufieurs autres contrées de l'Europe, tl
( r . v . )
2. Po lé MO INI rampante. Polemonium reptans.
Linn.
Polemonium foliis pinnatis, feptsnis ; fio'ibus terminalibus
, nutantibus. Lam. III. Gener. pag. 492.
n°. 2.147. tab- iod* fig- 2. — Linn. Sytt. veget.
pag. ioy.
Polemonium foliis pinnatis ; radicibus mpLatriei-
bus. Gronov. Virg. 22. — Miller. D iâ . n°. 2. 6c
tabJ 209.
Cette efpèce, très-rapprochée de la précédente,
s’en diftingue cependant par des caraélères qui lui
appartiennent exclufivemenr.
Ses tiges font moins élevées, ftriées ; fes racines
rampantes * fes feuilles alternes, ailées, compofées
d’un moindre nombre de folioles, d’environ
neuf à onze, affez petites, lancéolées, prefque
ovales, très-gkbres., acuminées,. d’ un vert gai.
Les fleurs forment, à l’extrémité des tiges, de
petites panicules lâches, pendantes : leur calice
eft un peu pubefeent vers fes bords, fes divifions
moins étroites, plus courtes que dans l’efpèce
précédente* la corolle d'un bleu clair, un peu
plus petite.
Çette plante , originaire de la Virginie, fe cultive
dans lé;s .jardins. 2/: ( V. v.)
3. P o l é m o in e % feuilles de ruellia. Polemonium
ruelloides. Linn. f.
Polemonium eredum y. saule filiformi y foliis lanceolatis
, ciliatis y paniculâ.paucifiorâpedunculaiâ ,
nudâ. Linn. f. Suppl, pag. 139.