Acla Gonciln Tarifienfis 2 j6
étalement en crime de lex~e A ia j e f e é , & en autre cas
qui touche la chofe publique.
Dico tertio , quod Propofitio Magiftri Joannis
Parvi , cum fuis adminiculis, fuit occafio multorum
errorum , malorum , 6c inconvenientium ; 6c ad-
huc errores multiplicabit, nifi citiùs provideatur.
Ideo quàm citiùs debemus laborare, ut radicitùs ex-
tirpentur ea quæ hic erronea notabuntur, priùs
quàm altiùs 8c tenaciùs infiganturincordibushomi-
num.
dens fe no.torie incomgibilem , & contemptorem
divini Priecepti. Et ita patet quod hon flieruntim-
provise occifi.
Jam illafada fingularia, qu* creduntur inftindu
Spiritus fandi fada fuifle, non funt pro regula acci-
pienda, vel extendenda.
Rursus, cum dicebatur quod intentio Magiftri
Joannis Parvi, erat juftificare occifionem tyranni fui,
de quo loquitur in prima Veritate.
Refpondeo, quod verum eft quod ilia eft intentio
Dico quarto, quod reprobatio Aflertionum po- A lua principalis 8c finalis j multa tamen alia adduxit
~ '* "" " ” ' ad probationem iftius intenti finalis, qu* fiiitetiam
de intentione lua: quia in omni dedudione, Major
eft unum principaliter intentis, licet ordinetur fina-
liter in conclufione. Sed ut nunc arguebatur Major
fua, (ecundum eum , non folum includit illas odo
Veritates quarti Articuli, in quibus contrade leu
circumftantionate loquitur de tyranno aliquo particu-
lari j fed etiam includit omnes illos quatuor, ubi con-
ftat eum f*pe generaliter efle locutum.
Veniamus ad ea confequenter qu* pr*mifimus
deducenda.
Secunda Aflertio de Michaele ponitur in quater-
no. Verum eft quod ponitur illud de morte sterna,
quiaexpulitdeParadifo, quam expulfionem vo-
cat mortem *ternam y quia expofitio videtur diftor-
ta probatio, quia non potuit Michael damnare Lufitarum
in Concilio, toîlit multos errores 5 licet
non omnes contentos in Propofitione, 6c ergo laver
e debemus Fidei 6c exaltationi ipfius : quæ qui-
dem Fides exaltatur per reprobationem illam iplà-
rum Aflertionum. Ncc multùm infiftendum videtur
circa Aflertionum collationem cum Propofitione
Magiftri Joannis Parvi. Nulli enim dubiumeft
quod reprobatio illarum Aflertionum favet Fidei no-
ftræ 6c bonis moribus, nec occafionemdarepoteft
errandi, aut male agcndi. Sed à multis malis retrahit
, 6c Propofitio ilia dat viam multis nefandis ho-
micidiis atque perjuriis.
Dico ulteriùs, veniendo ad principale intentum
totius noftræ commiflionis, quod Propofitio Magiftri
Joannis Parvi in fe, 6c in fua dedudione, 6c in
fuis principiis, omnibus vifis & attentis quæ in tali
materia videri habent & attendi, ipfa eft erronea, g ciferum, per iftam expulfionem, quia damnatiodifcandalofa,
impia, bonis moribus adverfa, 6c etiam
multipliciter injuriola.
Dico ultra , quod Aflèrtiones pofitæ in Concilio,
non continent omnia quæ in Propofitione Magiftri
Joannis Parvi veniunt reprobanda, imo alia
multa lunt male ionantia, impia 6c erronea.
Dico ultra, quod Aflertio prima pofita in Con-
i7 cilio, de qua eft principalis difncultas , quàm * aliæ
ei fubferviunt, ilia inquam lufficienter trahi poteft
ex didis Magiftri Joannis Parvi, 6c ex intentione
quam prætendit in fcriptis fuis 6c in le, 6c in ordi-
ne ad conclufionem intentam.
Priufquàm oftendam illam conclufionem ; refpon-
debo ad didum aliquorum, quod probationes ad
eonclufiones non funt reprobandæ , nec condem-
nandæ. Videatur in Articulis Parifienfibus condem-
natis per Facultatem Theologiæ, fpecialiterinAr- p
ticulis Fratris Ludovici, Ordinis Fratrum Minorum,
qui quidem revocavit in pr*fentiaUniverfitatis,fub
. Cancellario Bonifàcii, ubi probationes revocantur
6c condemnantur. Videatur etiam revocatio de Mon-
telono : 6c idem etiam reperietur in renovatione
Joannis de Merituria Abbatis Riegalifimont, in fuo
Articulo.
Item, ad illud quod dicitur, quod omnia pofita
in quatuor primis Articulis, non aflcrantur ; patet
quod imo j quia illi Articuli quatuor ponuntur ab
ipfo, pro Majore fiiæ dedudionis, vel juftificatio-
nis. Major autem in omni Syllogifmo probativo
plus afleritur, tanquam magis nota, quàmconclu-
fio. Legatur textus poll thema fuum, 6c in fine
quarti Articuli.
Ampliùs, eft refpondendum in aliquibus rationi-
bus nuper addudis.
cit quod Deus avertat faciem fuam in *ternum a
damnato, quod non fuit a Michaele.
Secundo, hoc non fecit fine Dei Mandato.
Tertio, non fecit lolo amore naturali motus.
Tertia de Phinees, quo ad primam partem conti-
netur. Secunda non habetur in codicibus corredio-
ribusj tamen in codice Facultatis Theologi* habetur
: N o n mie q u e lle fit idolatrer.
Quarta Aflertio de Moyle continetur : fecludit
etiam in lecunda parte copulative omnem autorita-
tem judiciariam, 6c non folum vel Pr*ceptum, 6c
ita fine automate hoc fecit.
Item, falfum eft quod non habuit autoritatem Ju-
dicis, ut patet per illud, Aduum vn. 10. jQ u it te con-
ft itu it Ju d ic em ? Glofla: Solus D e u s , 6cc. Hoc Augu-
ftinus luper Exod.
Quinta Aflertio de Judith , 6c Jehu j ill* non
continentur formaliter: quiajehumentituseft. Judith
etiam mentita eft Olopherni, 6c adulata eft
eum. Et ideo licet ilia exprelse non allegat Ma-
gifter Joannes Parvi; ne tamen crederentur omnia
quse lunt in Hiftoria Judith efle licita , 6c va-
lere ad infeftationem adulationum & mendacio-
rum : idcirco convenienter pofita eft ilia Aflertio
quinta.
Sexta Aflertio dejoab, continetur in quaterno
fufficienter. Septima etiam in forma continetur.
Datum die Lunas, duodecima Menfis Februarii.
Anno fupra dido. Didufque Magiftcr Gerardus Ma-
cheti exhibuitLibrum CancellariiEcclefiae Parifien-
fis, de Propofitionibus 6c Articulis Parifienfibus per
prsedeceflofes didi Domini Epifcopi Parifienfis con-
demnatis.
Item, condemnationem Propofitionum Magiftri
Dicebatur quod Judith occiditOlophernemfiibito rj Joannis de Montelono, Ordinis Fratrum Prædica-
6c improvise. Sic Moyfes Ægiptium. Sic Phinees torum, die, 6c Annoprædiôbis,
Zambri. Dicendum quod ifta exempla non lunt ad
propofitum cafus illius de quo loquitur Magifterjoan-
nes Parvi. Certum enim eft quod Olophernes erat
hoftis publicus, invadens Civitatem Jerufalem, quam
6c diffidaverat: tideo debuit efle fuper cuftodiam fuam.
iEgiptius etiam interfeblus a Moyfe , invadebat
filios Hrael de fa£to, 6c opprimebat eos notorie, de
fa6to, 6c manifefte.
De Zambri, patet quod illemonitus fuerat, au-
diens Praeceptum Moyfis quod contempfit, often-
For/an quurn.
Venerabilis 6c circumfpe<5tus vir, Magifter Joannes
Brout, dicit quoad collationem quaternorum,
quod non eft notabilis differentia inter iplos: fed an
ill* Propofitiones continentur. Sed prima, quo ad
illam partem clauful*: P a r quelconque maniere j non
continetur, ubi * fibi videtur. Similiter nec ilia, de
Moyfe. Nec ilia, de Jehu 6c Judith , ut videtur
fibi, non continetur,. nec lententialiter, necvirtua-
liter. Sed utrum in quaterno Magiftri Joannis Parvi
contineantur aliqui errores, dicit quod ibi conti-
Forfanm. nentur
2 r 7 Super Coede Due is Aurelianenfis. 2 j 8
nentur multa quæ non aflèrit, nec aflèrere aude-
ret.
Dicit ulteriùs, quod diâa Magiftri Joannis Parvi
deberent extrahi, 6c mitiori modo polfibili interpre-
tari, lâlvo honore Fidei, 6c ea condemnare,fi lint
erronea.
De modo procedendi, fe refert ad Judices.
Venerabilis 6c circumfpeftus vir, Magifter Guil-
lelmus Cholet, dicit quod modica videtur differentia
inter quaternos. De erroribus contends ibidem,
dicit quod faciendo collationem Propofitionum
contentaruminlnftrumento, adPropofitionem Magiftri
Joannis Parvi , quod ilia benè erant extrada :
6c etiam non folum ilia in Propofitione continentur $
imo multa alia quæ cum contends in Inftrumento fibi
videntur erronea ôcfcandalola. Unde dicit quod
non o'portebat quod ipfe pofliiflct illam claufulam,
v e l non p rincip a ri conatur, 6cc. quia nec beatus Gregorius
illam ponit, nec etiam Salberienfis.
De prima Aflèrtione dicit : dicit ilia Propofitio,
quanquam non in fe rm a ibid em non contineantur j tamen
fine dubio quo ad omnes 6c fingulas fuas partes
ibidem continetur , infpeda incerte* proponents,
6c infpedisillis quæ allegat 6c adducit ad propofitum
fuum : 6c dicit quod nefeiret aliquid addere ultra hoc
quod quidam Magiftri fui dixerunt, 6c fpecialiter
Magifter Joannes de Dulcimenillo, qui bene locutus
fuit, etiam Magiftcr Francifcus, Bernardiftarum.
Dicit ulteriùs quod dato quod ill* Propofitiones
non eflènt erroneæ j tamen fi eflènt offènfivæ piarum
aurium, ill* eflènt condemnandæ, nonut erroneæ,
fed ut offènfivæ, 6cc. led etiam totus Libellus, quia
modus hæreticorum eft mifeere multa bona 6cvera,
ad colorandum Propofitiones falfas.
Deillis dejehu, Michaele 6cJudith, dicit quod
continentur in ilia Propofitione Magiftri Joannis
Parvi.
Dicit ulteriùs quod Propofitio ejus, infpe<fta mente,
6c infpe&o fine ad quem tendit in Propofitione
lua, nedùm eft erronea 5 fed etiam fcandalofà, 6c
piarum aurium offenfiva, 6c totius politise lubverfi-
va, tùm Ecclefiafticæ quàm fecularis. In omnibus
lententialiter fe refert ad Dominum J oannem de Dulcimenillo,
6cadBernardiftam.
V enerabilis 6c circumfpe&us vir, Magifter Joannes
Michaelis, Jacobita, dicit quo ad primum pun-
6tum, quod nulla eft notabilis differentia inter codices
j quoniamconveniunt inlententia. Quo ad le-
cundum punéhim , an ill* Aflèrtiones contineantur
j dicit quod non dubitatde fèxultimis quæ funt
adduélæ adminiculo prim* , quoniam continentur.
De ilia dejoab, illam reputat multùm Icandalo-
lam, quia dat viam contra Mandatum Regis.
Dicit quo ad primam Aflertionem,quod non eft una
univcrlalis, Icilicet quod Om n is tyrannus poteft lic ite
occidi p e r quemcumque fu um vajfallum & fu b d itum .
Modo ifta eft fuftinibilis j quia fi haberet tyrannus Su-
periorem, inferior, ex Mandato illius Superioris, licite
poflèt interficere tyrannum. Si tamen ponere-
tur; p e r adulationem dr p e r in fd ia s , mala effet, fàl-
là 6c erronea.
De Minore 6c Conclufione Propofitionis non curat
; quia alias remittit Régi 6c Principibus.
De illis de Moyfe, 5c Michaèle : dicit quod ilia fe-
cerunt per infpirationem •, & fichabuerunt Mandatum
, ex zelo laudatur, 6cc.
Dejehu, dicitur quod non erat exculàndus.
De prima Propofitione, dicit quod poteft extrahi
quæeftimpia, crudclis, falfà6cerronea. Undeilla
claufula : f in e a u tom a te , trahitur ex ilia de Michaele.
* Fortè mente.
Dicit finaliter quod ilia extrada legantur in Concilio,
præfentibus omnibus: 6c dicit ulteriùs quod
major eft falfà, 6c ncquiffima.
Affignata eft dies Mercurii,
ad procedendum ulteriùs in
præfenti materia.
Seqmmtur extrada formalia de qua-
ternis Propofitionis Adagifiri poan-
nis Parvi, per Magiftros Deputa-
tos, adfaciendnm collationem de di-
Bis qttaternis ,&c.
Primum Diftum.
Mon fèig neu r de Bourgogne , en tant qu’ i l éfl fù b je t
du R o i nofire S i r e , n'efl p as feulement tenu à le g a r d
e r d e paroles dr d e f a i t , contre f i s ennemis : mais ejî
tenu a v e c ce y d e le vanger d e ceux qui lu i fo n t injures
ou le s lu i ont fà ite s , ou qui le s lu i ont machinées ,
ou machinent à f a i r e , au cas q u 'il v ien d ra d fa con-
noiffance.
, Didum iftud ponitur circa principium didæPro-
* pofîtionis, in prima pagina: 6c ftatim poft, enumeratis
6c declaratis duodecim obligationibus quibus fecun-
dùm dida proponentis didus Dominus Burgundiæ
obligatur Domino noftro Régi ; dicitur :
C e fo n t doutée obligations y p a r le s quelles i l eft oblig
é a l'a im e r y f e r v i r , obéir & porter rev eren c e , honneur
& obéijfancey & le d e f f e n d r e d e tous f e s ennemis -,
d r non p a s feu lem en t le dejfendre , mais le vanger dr
p r en d r e vengeance.
E t ad propofîtum hoc declarandum, in dedudio-
ne tertiæ Propofitionis quarti Articuli prædidæ Propofitionis
totalis, poft allegationem DodorumCa-
tholicorum , 6c illorum confirmationem , adducit
proponensilludprimæPétri, fecundoÇapitulo': 13.
SubjeSti eftote R ég i quafi proecellenti y fiv e DucibuSy tanquam
ab eo miffis, ad v indiélam malefaSlorum , lau-
1 dem v e to bonorum ; quia f i e eft voluntas D e i.
Quod didum in Gallico fie exponit. C ’eft à dire,
Q u e la v olonté d e D i e u eft que tous obeijjènt au Roy y
comme a e x c e llen t d r fou v e ra in Seigneur y f u r tous le s
autres R o is d e f i n Royaume 5 '& p u is apres a u x D u c s y
comme commis & envoyés d e p a r i'celuy commis d quoy
fa ir e d la vangeance dr punition des mauvais y & à la
rémunération de s bons y a e quelle vangeance , d la v a n -'
gean ce de s injures fa ite s au Roy , ou machinées d f a i re.
D o n t i l f en fu it, inquit proponens, que les D u c s
fo n t obligés d vanger leu r Roy , d e toutes injures qui
luy fieront f a i t e s , ou machinées d fa i r e , ou au moins d ’ en
fa ir e leu r pouvoir , & d 'e xp o fir d toute leu r puiffan -
ce y toute fo i s q u 'il v ien d ra d la connoiffance.
E t confequenter Propofûit præfatus proponens
quartam Propofitionem quam vocat Veritatem præ-
didi quarti Articuli didæ Propofitionis fùæ totalis,
in hac forma.
I l eft p lu s honnorable que lic ite , & m é r ito ir e , que
iceluy tyran deftoyal fioit occis y oit f a i t occis p a r un de s
D parens & fiubjets du Roy , que p a r un étrange qui ne
f i r o i tp a s d u fan g R o y a l-, dr p a r un D u c y que p a r un
Comte-y & p a r un C omte y que p a r un Baron j & p a r un
Baron y q u ep a rm fim p le Ch eva lier 3 & p a r un fim p le
Ch eva lier y que p a r un fim p le fùb je t. Il le prouve, dicit
proponens: C a r celuy qui eft parent du Roy y eft p lu s
obligé d g a rd e r & defirer le bien d u Roy y le dejfendre
d f i n pouvoir, y & dejfendre d e toutes injures y que n'eft
pas un étrange ~y un D u c , que n'eft un Comte 6cc. dr
f a i t p lu s d p u n ir : & f i eft greigneur v ila in e & d ijfa -
Terni. V. Pars. II. R me