C O N C L U S I O 0 P E R I S.
COnge(Timus hue ufque & emendavimus, non fine multo labore , Monu-
menta omnia ad Cauiam Joannis Parvi pertinentia; variafque retulimus
de ej-us ftertionibus Theologorum (entencias & judicia. Circa qu* hoc
potiftimum obfervandum; in tori. ilia controverfia, id inter omnes conftitiffe , ne-
jM Iicere quidquam adversus Principem legitimum & lupremum, etiamfi Po-
teftate (ua abureretur, attentare. Ut enim videre eft in ftatu quatftionis, &
in iententiis eorum qui Aflertiones Joannis Parvi acerrime tuebantur: tantüm abeft
ut quidquam in legitimes Principes moliri Iicere contenderent ; ut e contra,
eo potimnmm argumento, opinionem foam defendere conarentur, quod per earn
lalud, atque incolumirati Regum confirlebatur. Nulla quippe quseftio erat de
Regibus. Sed de fubdito, qm per cupiditatem, fraudem, fortilegwm , aut alia
ratione, machinaretur aliquid contra jalutem corporalem fui Regis gr3 Supcrwns
Domini, Q f cttjm condtus alia ratione, qudm per tiolentam ejus interfeßionem re-
primi non pojjet. Ita illi & Joannis Parvi mentem & luam exponunr. manetque
apud omnes firnium ac ftabile, nullo in cafii Iicere cuiquam adversus Reges ali-
quid moliri. Quod quidem hie in fine obfervandum ene duximus, ne quis hsec
aliter perperam accipiat; aut inde Editori invidiam conflare conetur.