wierd eindelyk Slotvoogd van Schanderhurg in 'Jutland, en ftierf ook
aldaar in' t iaar 1743.
Onze Auguß Johan, het Peetekind van de Doorl. Voi'ilin, was toen
riet ouder dan ,13 jaaren, en bygevolg nog te jong, om zieh tot eene
zekere koftwinning te bepaalen: derhalve wilde zyne Doori. Peetemoeder
liem nog 4 jaaren, by haar, aan 't Hof houden, en hem, in ailerhande
tot zyn toekomend geluk noodige Wectenfchappen, laaten onderwyzen.
IntuiTehen kwam zyn Oom , Wilhelm Röfel, de bovengenoemde
Dieren-en Trwfo - Schilder van Merfeburg, om zynen zieken Broederin
Arnßadt te bezoeken;endoordienliyin zynen jongen Neef eene byzondere
va;u-digheid van Geeft en namuriyke gaaven befpeurde, befloot hy
onzen Auguß Johan, met toeftemming zyner Door!. Peet-Vorftin,
mede te neeinen, en hem in de Schilderkonft te onderwj'zen *. Hierdoor
kwam hy in 't jaar 1720. ook aan 't Hof te Merfeburg; en zyn
zwakke en zielte Vader toonde hem toen nog eene proeve van zyne Vaderlyke
Liefde, door hem een uur verre uitgeleide te doen; wa'arna hy
hem ten laatften met zulk een hardyk Gefchenk begiftigde, dat hy het
al zyn Leven voor ongemeen koftbaar gehouden, en ook tot het einde
zyner dagen bewaard heeft. De vreeze Gods, zeide dezc liefderyke
Vader tot hem, is het heginzel der TVysheid. Houd geduurende uiu gantfche
Leven God voor oogen. AI ivot gy wilt, dat u de Men/chen doen,
doet bun desgelyks. Hierop gaf hy hem zynen Vadeiiyken zegen, en,
met traanende oogen, den laatften affcheid-kufch; beveelende hem verder
in de magtige Voorzienigheid des Allerhoogften. Deze vermaaning
en zegen nu was al het Geichenk, waarmede de trouwe Vader hem begiftigen
konde, alzo hy zelf aan tydelyke goederen gebrek had; en dit
was ook de laatileraaal dat hy dien lieven Vader gezien heeft: want deze
ftierf na 2 jaaren te Oberndorjf hy Aiigußenburg, en liet eene anne bedfoefde
Weduwe na, met 6 meerendeels nog jonge kinderen: weshalve
zy, zieh, met zo veeleSchaapen,hulp-entrooftloos ziende, het befluic
nam om met dezelven, (behalven onzen Auguß Johan en zynen oudften
Broeder,) naar Neurenberg, by haare Bloedverwanten, te gaan; alwaar
ze in den jaare 1742. ftierf.
Middelerwyl had onze iio/e/ 4 Jaaren met het leeren fchiideren by zyn
Oom
'Er zvn nog werklyk' verfcheiden Aanmerkingen en Afbeeldingen van Vogelen en
Inleften welken onze Höfel .in zvne Leerjaaren by zynen Oom Wübelw, gemaakt heeft j •
voorhanden. Hier uit is afteneenien j dat zyne gedachten toen recds op de Infeäeo,
gevalien zyn.
Oom door''ebragt; binnen welken körten tyd hy nochtans in deze konit
weinia had können vorderen. Na verloop van dien tyd, naamlyk m 't
iaar 1724. liet zyne Gebiedfter, de Vorftin Man Arnßadt, hem, door
hwen Opperhofmeefter, den Heer Baron van Kronigßein, weder te
riiE roepeii naar Augußenburg. Men vleide hem wel met de aangenaame
hoop dat hy naar de grootfte Sehilderfchoole, ik meene naar halte, zou
c-ezonden worden: dan deze reize wierd geduurig en zo lang uitgefteld,
dat hy 'er zelve aan twyflx4de, of het wel ooit gefchieden zou. In die
o'mftandigheden verzoeht hy een reisje naar Neurenberg te mögen doen;
waartoe hem deels de liefde tot zyne Moeder, en Bloedverwanten, deels
D o k d e r o e m der in die Stad bloeiende Aeademie der Konften, aanleiding
gaf. Zyn verzoek hem genadig toegeftaan zynde, vertrok hy in
den jaare 1725. derwaarts. Naauwlyks hier aangeland zynde, was hy
ten eerften bedacht, om toegang te verkrygen by den beroemden Heer
Johan Daniel Preisler, in dien tyd Direäeur der Schilder-Aeademie;
het welk hem ook fpoedig gelukte. Hy oefifende zieh onder 't beftier
van dezen vportrelFelyken Konftenaar , als iVIedelid dezer Aeademie,
een geruimen tyd in het tekenen naar de Natuur of het Leven. Doch
toen hy de Schilderyen van eenen Preisler, Schuster, en andere beroemde
Konftenaars, gezien had, begon hy al zyn Werk als niets waardig
daar by te fchatten, en twyfFelde zeer, of hy, met het gene hy by zyn
Oom geleerd had, wel zou können voortkomen. Derhalve liet hy hec
Schilderen met Olieverwe vaaren; en beproefde in hoe verre hem het
Graveeren of Plaatfnyden, en het fchiideren in Miniatuur, of met Waterverwe,
gelukken zou: te meer, om dat hy zieh met dit laatfte in
Saxen reets veele Begunitigers gemaakt, en 'er goed voordeel van getrokken
had; fchoon hy in geen van beiden te vooren een genoegzaam
•of gefchikt onderwys genooten mogte hebben. Maar zyne goede NatuLirlyke
gaaven kwamen hem, in plaats van een Leermcefter, daar in
te ftade; en zyne onderneeming viel zo gunftig voor hem uit, dat hy,
inzonderheid met zyn Radeeren en Plaatfnyden, zo veel won, dat hy,
boven het benoodigde tot zyn onderhoud, eerlang een reisje naar Debekoftigen
konde: waartoe Vrouw Geyersberg, zyns Moeders
Zufter, diestyds Kamervrouw by den toenmaaligen Kroonprins, naderhand
Koning Chrißiaan den VI, hem zekerlyk door Brieyen aanleiding
zal gegeeven hebben. Hy begaf zieh dan in 't begin vaii Juny des
jaars 1726. op reis, zynen weg voor eerit op Lubek necmende'; van
waar hy, na 8 dagen vertoevens, te Travemünde op een Deenfch Vaarttiig
* * 3 ftap.