Præfatio in Librum
ftoralis beati Gregorii, uc Paflores Ecclefiæ intelligerent, quomodo ipfi vive-
re , SC qualiter fibi fubjedtos deberent admonere : quoniam , telle eodem bea-
to Gregorio, aliter admonendi funt Prælati, atque aliter fubditi.
In Concilio Turonenfi I I I • fitb idem tempus habito promulgatum efi, can. 3,
Nulli Epifcopo liceat Canones, aut Librum Pafloralem à beato Gregorio Papa,
fi fieri poteft, ignorare. In quibus fe debet unufquifque quad in fpeculo
affiduè confiderare.
Concilii Cabilonenfis I I . primus canon decernit, ut Epifiopi canones intelli-
gant i&C librum beati Gregorii Papx de cura paftorali-; 8C fecundùm formant
ibidem conflitutam &C vivant &C prxdicent.
Denique in Concilio Aquifgranenfi ann. 836. cap. 1. de -vita Epifioporum,
idem liber commendatur can. 7. p. & so. ac cap. 2. de doârina Epifioporum
Can. 3 .3 .6 .
h Pnflth- jfid bac accedit quod ex Hincmaro Rem en f i Archiepifiopo intelligimus, in mo-
”'s°cÂpiil‘- re tune pofitum fuiffe ut ordmandus & conficrandus Epifiopus coram altari,
l*mm. und cum librofacrorum Canonum Regulam Pafioralem beati Gregorii in manu
acciperet, cum bac obtefiatione : ut ita fervaret in vivendo, docendo & judi-
cando, iicut ibidem deferiptum efl.
V t autem pluribus prodejfent apud no f in s' Gallos perfettißima & exquifitif
firne, vivendi régula boc libro propofita , ejufilem verfio G Plica nuper prodiit P a-
rifiis apud Andream Pralard 1693.. Qua f i ad manu exaratos codices,potius
quam ad excufos fuijfet exalta, numeric omnibus abfoluta merit'o d id pojfit.
Quando IV. Trafiantißimum hoc opus, antequam ederetur, diuparturivit S . Doctor.
r[““ ncc' Certe jam mente praconceptum gerebat, cum tricefimum librum Morahum elucu-
braret, utconferenti argumenta Admonitionum tertia partis, cum capite olim 4 .
nunc num. 13. laudati libri confiabit : ubi videlicet legitur: Aliter namque viri,
aliter admonendx funt feminx. Aliter juvenes, aliter fenes, &c. Qua fic conclude.
Et quidam de fingulis, quis fit admonitionis ordo, fubtiliter infinua-
re debuinius ; fed formidata locutionis prolixitate prxpedimur. Audtore autem
Deo, in alio opéré id explere appétit animus5 fi tarnen laboriofx hujus
vitae adhuc aliquantulum tempus reftaverit.
Ctondo edi- V. Id féliciter implevit in ipfi veluti Pontificalis muneris tirocinia, ut Johan-
tamafi&qlu nl Pavennati Epifcopo respondent, amice conquerenti quod Paftoralis curx
®cc ione. pon(jera fjjgere delitefcendo voluiffet. Rare admodum nunc fitn t, at frequentes
olim fuerunt hujufinodi querela ; univerfis fere piis viris ad officium paßorale
poßulatis, tantum onus pra animi demißione fummaque modeflia deprecan-
tibus. Eamdem ob caufdm expoßulantibus amicis refpondere coadtus eß Grego-
Tam, 1. rius, alter longe finior cognomento Tbeologus, in Apologetico f iu oratione prima
in qua fuga Jua, declinandi epifiopatus gratia, rationes exponit : & poßquam
captantium epifiopatum infdniam increpavit, pafioralis officii difficult at es pro-
fiq uitu r , tum in animarum gubernatione, tum in verbi divini erogatione &
pradicatione, tuminchrifiianaperfeirionis ajfequenda neeeßitate : Antiftitis enim,
inquit, vitium efl non effe quàm optimum. Eximium fane opus, dignumque
ex quo Gregorius nofler multa depromfiffefudicetur,in bis prafirtim fintentiam
banc : Ars artium, & feientia feientiarum efl, bominem regere, qua legitur
in Apologetico Greg. Nazjiamz,eni,cap.31. & lib. Reg. Paß. 1 .part. c. 1.
in via. ^a. Eodem quoque argumento ,ac fimili occafione feripfit Johannes Chryfoflomus
hannes. Hbros f i x de facerdotio, quibus inter tot eximia S. Doctoris opera,primas partes
jure merito Suidas tribuit, propter orationis tum fublimitatem ,tum perfpi-
cuitatem & elegantiam. Sed jam ad ipfiim redeamus Regula pafioralis librum »
& quid in illo edendo f it à nobis prafiitum oßendamus.
Regula: Paftoralis.
V I . In plerifque d fit n il 0 Tontifice elaboratis, difiinttio capitulomm eorum- OS"«1 ■»
que argumenta minimi ad eum fpeciant. A t verb ipfitm agnofiunt auftorem, Sdo™a
turn integri libri Pafioralis difiributio quatuor in partes, tum partium in va- Pc*(linilm
ria capitula, prafixique fingulis capitulis tituli. Prater quos nihilominus ad mar-
ginem annotare curavimus, qua in textu obfervatione digniora nobis vijfd funt,
A t pracipua nobis cu rafu it, ut purUm ab omnibus, fiv e Antiquariomm, f i ve
’Typograpborum mendis & cormptelis textum reprafintaremus; quod pluri-
morum, & quidem optimorum mjf. ope impletum magna faltem ex parte con-
fidimus.
E t fane turpiter deformatum jacebat etiam in novifiimis editis pulcherrimum
opus s itaut Jape fcnfiis aut bareret, aut penitus deficeret j aut etiam, quod peju
s efi, ad errorem aefiecieret: quod paucis exemplis demonfirare opera pretium
efi, non ut aliis editoribus invidiam, nobis verb gratiam quaramus, fed ut ca-
fiigatioris editionis necef itas magis ac magis eluceat.
V I I . ‘Tertia parte capite 1. Admonit. 22. col. 1106. edit. Gujfanv. legitur: p«»™»
Ne cum ferre frudtum boni operis negligunt,a prxfenti vita funditus,quafi edlt erran‘
ariditate radicis, exficcentur: ubi orationis f r i e s , librique manufiripti cogunt
legere: quafi a viriditate radicis exfecentur. Q ua optime coharent immediate
pracedentibus: Idtum fecuris vicinx prxvideant; & ad prolatam ex Luca Jo-
bahnis increpationem, jam fecuris ad radicem arboris pofita e fl, baud dubie *■
referuntur.
Admonitions 23. col. 1108. Mutilus profertur Mattbai contextus hoc mo-
do: Quid putatis, quiapacem veni mittere in terram? non utique,fed gla- Mmih. 1».
dium: cum in mjf. legatur: Nolite arbitrari, quia venerim pacem mittere in
terram ( vel in terra) non veni pacem mittere, fed gladium.
Admon. 24.. col. 1110. Hinc namque efl quod contra damnati illius vafa,
videlicet Antichrifli prxdicatores, divina voce beato Job dicitur. In mjf. autem
extat : damnati illius vafis, videlicet Antichrifli; ft) quidem ad mentem
Gregorii quifilet Antichrifiumvas diaboli appel/are. Vide flo ra l, lib. 32. n. 22.
Admon. 36. col. 1112. Atque aliter ( admonendi funt) qui bona faciunt, abf-
condunt. Defideraturfinfus, at refiituendo voculam q u x , & legendo: qui bona
qux faciunt, abfeondunt, completur.
Cap. 2. ejufdem tertia partis col. 1130. quod in nofira edit, efi cap. 63. Sic prx-
dicanda funt bona, ne ex latere jubeantur Sc mala. V bi legendum : ne ex latere
juventur 8c mala, ut babent mjf. omnes. Scopus S. Doctoris ex proxime co-
harentibuspalam fit: S ic ,inquit, tenacibus infundatur tribuendi largicas,ut
tamen prodigis effufionis frena minime laxentur.
Denique c. 4 . nobis 38. col. 1129. Concedendo enim lenia, fubtrahit acriora,
utquia ad deferenda cuncta fimul non afTurgeret, dum in quoddamfuum animus
familiariter relinquitur, a quodam fuo fine labore toleretur. Si quid fen-
sus his verbis infit, pefimum quid fonant, nempe animum in quibufdam minimis
vitiis relinquendum, ut in majoribus toleretur, & quiefeat; quod abfit
a tanti DoBoris mente. Sic itaque legendum ex mjf. Concedendo enim lenia
( vel levia) fubtraxit acriora: ut quia ad deferenda cuncfla fimul non affurge-
ret, dum in quoddam fuum ( vitium, v e l, in quodam fuo vitio) familiariter
relinquitur, a quodam fuo ( vitio) fine dolore tolleretur; qua plana fu n t &
fana.
' V I I . Talibus igitur ft) long} pluribus erratis pulcherrimum opus feedantibus, Ad quos co-
omnem adhibuimus diligentiam, ut antiquiorum melioris nota codicum magnam ^tuTaL
colligeremus fuppelleltilem, ad quos conferretur textus, eorum que ope facile repur- ™o liber
garetttr ,• quorum hie indiculum accipe. tic-
? iij