gfi k) cujtv-jo Syimy yfie jf di%a u\£-wr<t•g&S&QS A quoufquc Sc ipfam mortalitatem carnis gloria
adjivstviai. T^f.naf WPH9W n mffc* xefurre&ionis abforbear, &c inhayendo fpiriori
$e- ??y $}<£?& > iTnidn x&f athd to w&t/fift £&fQ fcrvcwr in perpetuum > quia Sc * iple lpi* ,
M O T e*' l f e ( -ritus inhserendo cawii., foyacur in Deum. Qua:
poJf cm Tgis ^ J y b w ta w w s # «W tt$$ tamen capo nec in reprobis inter Tupplicia perfiaouvois
w m & w w k& u * 7ryjr*9J$ 3r^p m&oi${jtj £/&-? f®<fte deficit, quia feitiper dcfieiendo fubfiftit 5 ut
fiiïppt’ 'jvct ol u d •mp/hism- 3Ù rryostp&l d ftjp ra 3m u ic ,7m v -
toto çtf 2£g./4pvîi Çftyvtç t criçu K#4 stfêÿ nAQiÇ
P E T P* T ÿ ? r WP?? nAp.Qp<pçsta àpimouo1 Tfdvut
ç* A Î y f ç , d x f «/tw en f èt> orjcp aj/Sçcp7nôV
qui fpiritu Sc carne pecca verunc, Temper elfen-
xialiper viventes, fid carne Sc fpiricu fine fine
rnofiaoMr.
P e t r . Rationi fidelium placent cun&aquæ
dicis. Sed quælo cc, dum fpiricus hominum at-
^cro -$J ktUv^v Sonor» Sfoçdoi shiy&tv&e, to Çlpv dmp que jumencorum b tanta diftin&ione difcernas,
I ~S.oX9picçv As yd’ einov cm yc/.pd)a fi$v aç?gi Ag^iü quid eft quod Salomon aie : Dixi in corde mco
ijdv apyt^spTnv i pro ty&xgAvfi currvio 0 Qtoç , to B de f l i i s hominum, utprpbaret eosDeus, & «
moto! x/rkoti etqi. ycy 3* çttnoïç owuctMutfig.
ßgcpmu j(5y oxpjad)T<\[4£k TO yrdJjqtc, , owjctvdYi^
a]
TOl/tge CMwfîç 7iS.cnv würdig 3 oçtç azpilw TH OüTfi
}Qct MnfoS c^axo/\sv^£f 3 'îpgpçjSiicny- dç <5 SttvctToç
%yVTDu 3 outuç à S â v u T tç fëvjüii f w i m tvMp i cm Tt>7ç 7mcrr
WP, to «sîfefêccreucTïi» 0' oi'ôg^TOç 70 vrdtZoq ; ow<AV.
o/ç àx.[xluj ùoynç ^doXixlw \{Sjipoy -uzto^äM«/ Xijcov’
OU TM WMl'TM /HpmCjOTÏlÇ 3 7M 7mVTtt mpfAJîTUj «Ç TOwet
», TO 5TOVTO êQ^Wpm T$ MPÇ, 3(j^ TO 7pxVTO
çpttpei &V toi' %pun.
K E $ A A. A'.
TlèeJ ciÇ jîïiTPtf tv ^ Ex.xAH<^£tçô.J'-
deret ßmiles ejfe befliis. ldcirco unns interitus eß
hominis & jumentorum, & 4qua utriufque conditio.
Qiü adhuc eamdem fuam rcncenciam fiub-
tiliter exequens, adjungit : Shut moritur homo, -
ßc & illa moriuntur: ßmiliterßfirant omnia, dr
nihil habet homo jumentis amplius. Quibus adhuc
verbis generalem definitionem fubinfert,
dicens: Cuntta fitbjaccnt vanitati, & omnia per- 1
g?int ad unum locum : de terra fatfa ßunty er in
terram pariter revertuntur.
rpHro-^nn
PI 02. 1
O TO XoMpt^mç @i€Aiov I S«iro
fytcQ-ti. EzxAncuu<p}ç d i x ü e ja ç A ty tu q , § /&ov dö©?'/-
&>v> Iv TH cotuAttoia. oùv ô&toyiOç ‘Z&zp&cpvoi, oQt’ dp if
to yjAiidotç ^TOTO^Ä^g-ia/. ^ ov oaep otMo)
l'OOtlro 2^ ' 7MÇ tS CÇCXAiJOJCtÇQ$ "^5TO'fàyiCLÇ, 7mv-
TtÇ Oiç (MOM \]yy,<poV U7ru^pVTO[. SP TOU t'MJtAV UÇtj TO /S/-
CA/oj» ^«Ttp c4t«A»cnaçHç mo/jß.£n\. im id if 6 2 0A9-
cv (JwTçt), coazrtp 2\&<yS StÇ&xôdbiç Tov vouu etvedi-
%.aT° 3 ‘Vet di 7 'Qn^OTpoion; mivizt èf'mit ô>ç6 As.i7ièr
mtç&ç i(çy tov awt/gpi» Tÿyiujxdv voUatii. o u ^ ùcruç
Y tï@d(4 cô ^^J^HTOJCTgiîüÇ ÎUVÆf , ^ ctocFto flç loti TOI/
<po£pt ayeJitjetTo. à?QC 0 oeXqàivoç cMxAtmu-
&1Ç 3 ceqjJip o jïmutâpHç 'mç p$iç)ç ?mrrzAV Tpv S c& i-
yUt> fcçf.Tttenyt(^€i , ^ Sûwtç * eiç /mclv yj/opov xzsoçpi-
(p&i} f(pf.Bu>ç cv tzS tÏà &i Trie cuiTriç ß iCxgu X t y f liAgç
AppiV TO 71UV (DCOM. TOV ©20V q,oQ)SI tfÿJi TCtÇ cv-roAgiç
d u id tpuXst^ov. SuTiçiÿ ïnÿzoç cti'S,çÿ}7n ç . ietv y t y bf
to/ ctvrrS ßtGXjrp toV 'Pti^Xs ^ cu; dirnf 7m7AcSv 'zoçpa-
a?m cm aiidi^ en o , cv red toA « to A&A&v eiç to
aKôoozq , 7iwjTztç a tf# itwjd cvoudtujaiv. cunoç >^jo cv
De quaßione Salomonis qua dicitur : Unus
interitus eft hominis & jumentorum-
G rego- Q A lo m o n is liber in quo hxc
r i u s. icripta funt, Ecdefiaftes'appclla-
tus elt. • Ecclefiaftes autem proprie c conciona^
tor dicitur. In condone verb fencentia promi-
tur, per quam tumultuofac curba: feditio com-
primatur. Ec cum multi diverfa fentiunt, per
concionantis rationem ad unam fentenciam per-
ducuntur. Hie igicur liber idcirco concionator
dicitur , quia Salomon in eo quafi tumultuantis ;
turba: fufcepic fenfum, ut ea per inquifitioncm 1
dicat, qux fortafte per tentationem imperita J
mens fentiat. .Nam qnot fententias quafi per
inquifitioncm movet, quafi 4 toe in fc perfonas .
diverforum fufeipit. Sed concionator verax ve-
lut extenfa manu omnium tumultus fedat, eof-
que ad unam fententiam revocat, cum in ejuf-
dem libri termino ait : Finem loquendi omnes j
pariter audiamus : Deum time, & man data ejus
obferva : hoc eft enim omnis homo. Si enim in li-
bro eodem per locutionem fuam multorum per-
fonas non lufcepcrat , cur ad audiendum lo-
V WSE fit&vb ' id j f Tmrnf <§»ƒ éidmfSp. E parirer omnes aimonebat >
*9w «*& i*tm ttifat' , ‘f s ’ fii'vwrn up#uA 9 5 - ‘gW“ m fine Libri dicic : Omnej fmptr au-
•euphoanm ^ . _» oaomsts-sip«6 fibi teftis eft, quia in 1c-multorum
perfonas fufeipiens, quafi lb lus locutus non eft.
Unde alia iu»c quae in libro eodem per in-
quilitionem moventur, atquc alia qua* per ra-
tionom. fatisfàciunt : ç alia quæ ex eentati profère
animo , atque adhuc hujus mundi dele^ta-
tipnibus. dediti-, alia verb in quibus ea quæ- ralyrrfftionc
vitaque port Rc/brrçftioocm lege ApoRolum i. Cor. if.
Ac- Initerprctes in hoc caput, tnaximè bftiuin , ubi fàn£k>s-Paire j ,
W,oc RçGirrcâjonç cfoctiù« fCtipfciimM , acj4li^is pluriniis cqrum
teltimoniis, laudat. '
® BecceaC tanta iliferetione diftinguas.
« Interpres litter® magis inhærendo : Ecclefiaftes autem propri)
ÿstjmwm
1 Seaindus Carnot, m in ft dbmflrum ftflifit man. Tmiijs.w«
in ft (‘ rftmiumfnftifUnaa.
• Compend. tertius Carnot. & duo Theodcr. alia qua extentatione
profert animi. SecundUs-Garnbc. alia qua ex tentatime earnahter bro.
fert animi. Val cl. que. ex tentato. r
•&&ov>7ru a»a.dt£à$ijoç , dtcônç /^voç AgcAtloztç cm
t çiv. -y^fi dtcnv cm to/* durrd fiiÇAu» , amp <dp
&h{vTncnü)ç yj.vouSj-mi. ^ e^ejt id wç ‘ÙnAg-
ytceç diriXvopfyja, Ivtçg. '7mXiv âmç cm Tp^ÿodmu ûtç
mt^o^pnç j&çipei. ^ m & ^
'bfoOv/.vojç ootdidbpfyn, w e-nçct. to ûfç
« Mf. oiî73 xT-4t«tç j liîc vitiatam interpundioncm invenimus in excu-
lis onde reu/iu obfçuritas.- Jcgcbatur epim una ftrie, •?#, cïc, ipeuw^
iJrt Ca C.2cndura> P°? > c**M*»***>»ef, ut exeufî-exhibent ; paulô infra
°y 4“°^ ftatim repetitur.
d[ Excufi aim ~$>ïpat(.'
» Mf tis ttte ietiptlr.
'■ In priori Gemct. oiim ltgcbamr, HftfiirHumh.r.ni. fttvum, m
Jjcum, oiniiia voce, earns. In altçro verô Gcmcn tpM.fpiritus fer.va.tur
tn Deum. Græcus Interpres videtut legiflè, quia Q>.ipfe fpiritus inhtrendo
E>tv, in to fervatur, w iw -ni Oi/. Ceterùm de Rela*,
i. ’7-
B7<
i
pib»-
tionis funt, diiterat, ut animum a delectatione A. ca<n tIco *^tb tÇjç $ $ 7ra^vKev TtpTvocompefeat.
Ibi nam que ait : Hoc itaq'uc mihi'vi- wwç nitÿtTrapn. mêiphp yèq> dim toto* &dbv x#A9v
fum eftbomm, ut corned at qui s & hihat3 &fruatur mt <pdyv nç Xsq <34 djtp&mzoKç cm to
lat ilia ex Lahore ßio.ÜA iongë inferiiàs fiibjungit: jwßiou avnf. 'sd ^ ^ um dère&çpÇi^tl0Jf ASyor àyadcv
Melius eft ire addomum luttas fl auam ad domum mpïv&bvaf, eiç o*Kov7nv&oiç> «? «ç dinov nonv. iaitovv
convivii. Si enim bonnm eft manaucate■ &bibere, t^Xgv <payîiv7 ^ mdiv t xperrlqii cvô/xi^e to eiç
melius fuiiïè vidcbacur ad domum convivii p.cr- dîstov nop&jQrvcti ttotou, »? eiç oïteov mvàciç. od<rs^ß-
gere quam ad domum luftus. Ex qua reoftendi- yfjMwç $avt£pv %g£Àç*\wév3 ou cm&vo f&çyozlymv
rur, quia illud ex infirmantium perfona intulit, vouomû-mv toto J$ cm n ? ')m>y37Vu>ciïç
hoc verb ex rationis definitione fiibjunxit. Nam <&&idno toâwotjitoç. nnpSüdo y ÿ àund to uiç 'ùnXa-
ipfas protinus rationis caüfas édifient, & de do- y u 4 ‘ippuivèvet, ^ u ç ti d ip iA e ta « cv u d d i n a to m vS o iç
rno ludus quæ fit utilitas oftendit, dicens : I n A U v u n , Ai y a r cvàurn to Wagç Tmrmv a v ^ ^ v
illa enimfinis cunttorum admonetur hominum,dr vi- B vovSt-nTutj, ^ Çdv SfePwiÇtTUj û yÀ7A{ i l cy. 7mAiv
Tiens cogitât quid a futurus fit. Rurfum illic feri-, yt^ccnfôu’ sCp^tv^nm veeivime cm th vsôuiu c
I b
ptum eft: Latare,juvenis, in adoleßcentia tua. Et
paulb poft fubditur: Adoleßcentia: enim &voluptas
Tiana funt. Qm dum hoc poftmodum vanum efle
redarguit, quod prius admonuifle videbatur, patenter
indicat, quia illa quafi ex defiderio car-
nali verba intulit, luec verb ex judicii veritate
fubjunxic. Sicut ergo b deledationem prius car-
nalium exprimens , curis poftpofitis denuntiac
bonum efle manducare & bibere, quod tarnen
poftmodum ex judicii ratione reprehendit, cum ^
efle melius dicic ire ad domum lu&us, quam ad r> . . .
domum convivii : Sc licut \xtzn debere juve-
nem in adolefcentia fua, quafi ex deliberatione
carnalium proponit, Sc camen poftmodum per
definitionem fencentia: adolefcentiam & vo-
luptatem vana efle redarguit ; ita etiam concionator
nofter, velut ex mente infirmantium
human« fufpicionis fententiam proponit, dum
dicic : unus interitus eß hominis dr jimentorum,
& a fua utriufque conditio. Sicut moriiur homo,
ß c dr HU moriuntur-: fimiliter fpirant omnia, d*
nihil habet homo jumentis amp Li us. Qm tarnen
ex definitione rationis fuam poftmodum fententiam
proferc, dicens : Jpuid habet
fapiens c a ßulto , dr quid pauper, nifi ut pergat
illuc ubi e fiv ita ? Qui igitur dixit: N ih il habet
homo jumentis amplius >• ipfe rurfvim definivit,
quia habet aliquid fapiens non folum amplius
a jumento, fed etiam ab hominc ftulto, videlicet
ut pergat illuc ubi eft vita. Quibus verbis
primum indicat, quia hie hominum vita
non eft, quam efle alibi teftatur. Habet ergo
homo hoc amplius jumentis , quia ilia poft
mortem non vivunt, hie verb tunc vivere in-
choat, cum per mortem carnis hanc vifibilem
yuæt oAtysv’ tf veowç my ft eUt/oia Mptutfa '££jv. 6 oCv ptfit-
TUjov eivaj cfltzAifycov > ômp ,zo&Ti&v cm udçet voudtoictç
CMÖ/Ui^eVSy tpOMZçrpÇ 'SfTodè/X.W'ei j OU CMciva TO pV/UffiTU.
dç cm rüç ozip'juwnç ’dfodv/iuïç ‘zs&dytyt. ^ cTto dè cm
Ttiç itfKriCoç mç aAndttctç rco&cnZmwi. %ÿ.Samt>
TSpOTi^9V *n»V TZqrvÔmTO,, UÇ CM 'VrÇ$OZo7rCV T$j aztpyj.-
xù)V ct7iiçujua.u>, }&X9v èivaf tv tpaytiv x f meii Aeyatv
ufç tpçÿvùdbç d/ÂàAtiaaç, omç f^XAàv fJjmmiTA cmTÜç
‘^toAsyctC TÜç xpjcrtàfç xcpTO.dtxg.Çex cm tcS Aîÿjv" tepêt-t-
Tov c-tÿ/tj 7ropiudvvdj eiç oïscàv mvltotç ump eiç oïxov tsotou.
toT du(p^cv^jpajxTvv veavioTtov cM T?\ vèóuiu
TOTO ttÜTO CM 'GfÇfOtàTIOU GZtpYAKOôV <©£?T».Sï7«/.
fileTtfttmz dè 2£9 Wç 'SnïHpâoïcoç , tIco vtôurm s(cc> uiv
OMOlClM'pytTOjXV eivttf dizAifyl. V ûU-joÇ fal7IW 0' CMKAtl-
oiaçtiç iï/u$ï3 coaneç cm AoyofioS dlhvciïv ufç omxzso'llctç
\}lt/!pov ç&çpçldvoiv 3 cM red Aiyjv, 'cMa
SaVaiw eivcfi ai^ocpltov y f xùivoiç., y f ififtax tUu tÇJ
àfiA>OTi(-çpv \zsoTctyy\v, ou ngs^diç '£fro3 vnokci 6 eti>Bpà>-
Troç, ouitùç ‘&n>d-i/tior.ouoi KMjtdïva. ygj\ fita wvoii to7ç
7ITÏG1, 3tefij oudéV tfél aMÔ&tfJVÇ ol&iosôTtÇpV tS TCTWjOtÇ.
OÇJÇ Xamov CM to oeaofioS uiç '^oXsyia.ç , tLu tdtOM (Me-
Tzmntt \fS)cpov Ttrpß<pzpei f Aî ^i»* otj aéÈiQjeta to ootpoS
ip lin s E)^77^ ™v dtp^ßva. did u 7iivtiç oldt noo 7ioçevd-îi ycyrlvoMU
* u\ç £<whç j.o Tofiutt eimov ou cudèv o adQçcpTioç
yrdundv adktasOTtÇfiv, cujtoç 7tuAiv dm<pUuaio, ou i y j u
6 ooçoç, où fijvov -Ht wduucùv ‘t&iosô'nç fv, aM # *»-
•S 'çf nou fiff.ufiov , iva 7rcpzu&n , cM&oe d^Xâvou î v$a
ZçiV if fy o ik oïç pnjyicn T&çydffXcoç cnifiS-\vei, o u c vdttdi
if avQ(fnav cm esiv > aXXa^oS dè (gtu rîw fifft-
TVpêt Ù7mp^iv. t y j ouv A017TOV 6 mô^ps7ioç Usto ‘Z&tajo-
TtÇfV d ß fdcucSv. cMeivct pdf) y ^ fiterm Suvaiov où ÇaI-
071' , oStOÇ dè TOTE ÇVOUj dTTap^TSj , OTCtV tS 0MI'M-t
tou ufç oztpxoç tied OQjrfitfihuj ÇmIcu usAetdirri. 6 dè cujtoç
<t^fi.yçp.udv, Azy<f' tto'vto ooa civ mpri tf pfip cou in
,^pihspropo-
*uf qu*ftio_
.Sl“ ^
vitam confiimm^t. Qui etiam longe inferiùs E Tiomau^j bon ^ dbvafilç coi Winoov, cti cm im'ivfiff-,
dicit : Jpu ode unique potefi manus tua facere, in- É |||à *"* ~
fanter operate : quia nee opus, nec ration née fçien-
tia , nec fapientia erit apud inferos, quo tu pro-
peras. Qupmodo ergo unus interitus eft homi-
nis Sc jumenti,& æqua utriufque conditio? Auc
quomodo nihil habet homo jumentis ampliùs>
cùm jumenta poft mortem carnis non vivunt ;
hominum verb Ipiritus pro malis fuis operibus
poft mortem carnis ad inferos dedufti, nec in
ipfa morte moriuntur ? Sed in utraque tam di-
fpari (ententîa demonftratur, quia concionator
verax Sc illud ex tentatione carnali intulit , Sc
hoc poftmodum ex fpiritali veritate definivit.
P e t r . Libet nefeifle quod requiiivi, dum
* Primus Gemet. primus Aud. & Lyr. futurum fit.
* Primus Carnot, dilschontm. Ibidem omtttituï, cm
* In plurib. omittitiu à,
ftftptfilU.
ytfij Açyofiôç j y ß y d o i ç , 5yq ooty'ta cm a d H ,
oropdj n cMei, otüç XâtTitv cm te A9Ç OMu^amu yga
xtUÙoiç 3 y jj lu t àfi.<botkç2}v vzmccyn , v 7twç oùdèv
?j$jh dM§(>jp7ioç tS yrdwoiç a^tcSÔ-nçpv » zmidti y^y tm
»Tiu/ti fiutid tov ufç oupttoç Üttvaritv ou Çdâiv , $ $ dè ctv-
6çfi>7kov S è 'ùvvti/uff.'rcL Sfg. HP-KP dmrSv p u id -9avâu>
Ÿ*ufç (TMpzèç eiç * TOV cldhv dmpt^ßiVTM 3 oudt eiç
twTOVTov Safarov *$vK>&vtloxov<nv. a*tt où v Xsificv <paMtççf.ç
dtiKvuTtcf, fiAi et va] icfov dpt<pôT*çpov. tov dttvcwtv o y^/>
dAtiSnç èMXAiiotàçùç, cxètvo pâp , cm TP&ar*7Tou otipyu-
ufiç frfodv/Utctç etçptiyayt > fe b o d i fiarèmitu, cm uten-
fiptuxüç ÙÂti&uae dmrpUxato.
H E T P . OfipXôftû (Ja\ yvtdctketv fiA omp iÇtiviott, cm
ß Mf.
■y Mf. o'Jtot.
4 Mf. UruAs <m>.
t Hue revocavimus duas ferè lineas omiflas in editionibui Vaticana
*£ Guflanvil!. magno fenfus dctijmenfo.
A s iij