Vana deneganîiobisdanti
ali-
Terram quippe ficulnca fine fruftu occupât, quan- A offaunmr exfeeltre. Qui. fæpe quoque' & indigen-
•do mens tenacium hoc quod pro de (Te mulcis po- cibus fubtrahunt, quæ Deo largiuntur. ‘Sed quan"
terat inutiliter fervat. Terram ficulnca fine fru- . ta eos animadyerfioiie renuat, c per quemdam fa- e
£tu occupât, quando locum quem exercere alius pientem Dominus demonftrat, dicens : g ui offert Eccli.14- *4-
aperfolem boni operis valuit, ftultus per defidiæ fimifeium de fubftmtU pouf tris, maß qui •viStimat
limbram premit. I filiuminconfpeaupmissfoi. Quid namque elle m-
Hi autem nonnunquam dicere folent : Goncef- tolerabilius poteft, quàm mors hlu ante oculos
fis utimur, aliéna non quærimus, & fi digna mife- patris i Hoc itaque facrificium quanta ira afpicia-
ricordiæ retributione non agimus , nulla tarnen tur oftenditur, quod orbafi patris dolori compa-
perverfa perpetramus. Quod idcirco fentiunt, ratur. Et tarnen plerumque quanta tribuunt, pen-
quia videlicet aurem cordis à verbis cæleftibus fant : quanta autem rapiunt, confiderare diflimu-
claudunt. Neque enim dives in Evangêlio, qui in- lant. Quafi mercedem numerant, &: perpendere
duebatur purpura & byffo, qui epulabatur quoti- culpas reculant. Audianiitaque quod fcnptum eft:
die fplendidè aliéna rapui(Te,fed infrufhiosèpro- g ui mer cedes congreguvit, mißt eus ihfacculumfers -te" g g
priis ufus -fuille pèrhibetur, eumque poil: hanc vi- B tuj'um. In facculo quippe pertufo videtur, quan-
r - • * r r - - -i:— iA :i - do pecunia mictitur : ica quando amittitur, non
vidëtur. Qui, ergo quanta largiuntur afpiciunt,
fed quantum rapiunt non perpendunt, in pertufo
facculo mercedes mittunt, quia profettq has f- in f
fpem fuæ fidueix intuentes congerunt, fed non
intuehtes perdunt.
Vil tu n cm .- p--*.----------- , --------1 1
tam ultrix gehenna fufeepit, non quia aliquid îl-
licitum geint, fed quia immoderato ufu totum fe
licitis tradidit.
Admonendi funt tenaces, ut noverint quod
hanc primam injnriam faciunt Deo, quia danti fi*-
bi omnia, nullam mifericordiæ hoftiam reddunt.
Hinc enim Pfalmifta ait : Non dabit Deo propitia-
tionem fuam, nec pretium redemtionis anima fuæ.
Pretium namque redemtionis dare , eft opus bo-
num prævenienti nos gratiæ reddere. Hinc Johannes
exclamat, diceris : Jam fecuris ad radicem
arboris pofita eft. Omnis arbor qua nonfacitfrutfum
i ....... .... i**,,*., rV*««-//*• <~Vii trn ft*
1UUUX1U3 ,LJUl.l auuna 11UU -
fecuris vicinx prxvideant, Sc torporem improvi-
dæ fecuritatis amittant : ne cùm ferre fru£fcum bo-
Snt^&ali.
C a p u t X X I I .
JPuomodo admonendi funt difeordes dr pacati.
A Liter admonendi funt difeordes , atque aliter E|
|||9
arboris pofita efi. Omnis arbor qua nonfacitfrutfum pacati. Difeordes namque admonendi funt utcer- Aliter a^nio_
bonum excidemr.&inignemmmemr.Qui ergo fe tiflimè feiant quia quantiftibet virtutibus polleant, B H
innoxios, quia aliéna non rapiunt æftimant I ifhim C fpiritales fieri nuliatenus poffunt, li unm per con-1
r__ :____ nr mmnrpm imnrnvi- cordiam proximis negliguiit. Scriptum quippe eft :
Frutfus autem fpiritus eft caritas, gaudium, Gal. s. 22.
ergo fervare pacem non curat, ferre fruótum fpi- 9f^uos
ritus recufat. Hinc Paulus ait : Cum fit inter vos gnandiqui
Zsclus (Jr contentio, nonne carnales eftis ? Hinc ite- “ "c^ aan™
rum quoque dicit : Pacem fequimini cum o m n ib u s Cor. 3.3.
dr fantfimoniam, fine qua nemd videbit Deum. Hinc Hebt. 12.14.
rurfum admonens ait\Sollicitifervare unitatemfpiri- Efhef. 4. v. 3.
tus in vinculo pacis: unum corpus & unus fpiritus, ft- &
cut vocati eftis in una fpe vocationis veftra. Ad unam
ergo vocationis fpem nequaquam pertingitur, ft
non ad earn unita cum proximis mente eurratur.
ni operis negligunt, à prxfenti vita ftmditus b quafi
a viriditate radicis exfecentur.
At contra admonendi funt, qui &: ea quæ ha-
bent tribuunt, & aliéna rapere non defiftimt,c ne
- val de munifici videri appetant, & de boni fpecie
1 détériorés fiant. Hi etenim propria indiferetè tri-
buentes, non folum ut fupra jam diximus, ad im-
patientiæ murmuràtionem proruunt ; fed cogente
fe inopia, ufque ad avaritiam devolvuntur. Qmd
ergo eorum mente infelicius, quibus de largitate non aa cam uinu uan puAm.»
nafeitur avaritia -, & peccatorum feges quafi ex At fæpe nonnulli quo quædam fpecialiter dona
virtute feminatur ? Prius itaque admonendi funtp) percipiunt , eo fuperbiendo donum concordiæ
ut tenere fua rationabiliter feiant, Sc tunc demum quod majus eft, amittunt : ut ft fortafle carnem
ut aliéna non ambiant. Si enim radix culpæ in ipfa præ cætcris gulæ refrenatione quis edomat, coneffufione
non exuritur, numquam per ramos exu- cordare eis quos fuperat abftinendo contemnat.
berans avaritiæ fpina-d ficcatur. Occafio ergo ra- Sed qui abftinentiam à concordia feparat, quid
piendi fubtrahitur, ft bene priùs jus polfidendi dif- admoneat Pfalmifta perpendat ; ait enim : Lauda- pfal.
__-_ t.a.x n,-1 r-vw-»niri oii^ionr mir»mnrlr» te pum in tvmoano eb* choYo. In tvmpano namciue
1JQC.I 06 pCl GUll.l pews . in uiuiu uiuviu
6 voces focietate concordant.Quifquis itaque cor-
g
pus affligit, fed concordiam delerit, Deum qui-
dem laudat irt tympano, fed non laudat in cho-
Sxpe verb dum quofdam major feientia erirpu.
61. t.
prw. H, 2
ponatur. Tunc verb admoniti audiant, quomodo te eum in tympano & choro.tympano namque
qux habent mifericorditer tribuant, quando ni- ficca &: perculTa pellis refonat:choro autem
mirum didicerunt ut bona mifericordix per inter- 8 , jedam rapinx nequitiam non confundant. Violenter
enim exquirunt qux mifericorditer largiuntur.
Sed aliud eft pro peccatis mifericordiam Face- ro. oxpe vero oum quoiuaiu nuijui iuuiuj cure
, aliud pro milericordia facienda peccare : qux g it, ä ceterorum focietate disjungit, Sc qu^ft quo
jam nequaquam mifericordia nuncupari poteft; plus fapiunt, eo a concordix virtute defipifeunt.
quia ad dulcem frudum non proficit qux per vi- £ Hi itaque audiant quid per femetipfäm Veritas
rus peftiferx radicis amarefeit. Hinc eft enim dicat: Habcte fa l in vobis y& pacem habete inter Marc. p. 4*
quod ipfa etiam facrificia per Prophetam Domi- vos. Sal quippe fine pace non virtütis eft donum ,
nus reprobat, dicens: Ego Dominus diligens judi- fed damnationis argumentum. Quo enim qAfque
cium, (Jr odio habens rapinam in holocaufto. Hinc melius fapit, h eo deterius delinquit: Sc idcirco H
• iterum dixit : Hoftia impiorum abominabiles, qua inexcufabiliter merebitur fupplicium, quia pru-
* Carnot, primus , fir fobolem boni oftrU; alii contradicunt, aliun-
deque Iceendum film probat umbra oppofitio.
» Cortuptè Guflf. quafi aridiiate radicis exficcentur. Le&ioni no-
ftrifovcnt duo inff. S. Germ. & ceteri. Ratio auoque fuffragatur;
nam exjecentur optime reftrtur ad ea qua: ïmmcdiatè prxmifla funt:
iüum fecuris vicine. frivideant.
« Excufi.inconfultis mlFne dum valdtmunifici vidtri aff Hunt, de bom.
* Carnot. Cccaadas ,fecatur.
• Duo priores Gemet. per Salomonm. in Tree, leeitur, quemdam
fapientem. At inmarg. notatur eadem manu, ulput Salomonem, id cllr
afud Sal. riam in . vet. niff. t. pro d. folet ufurpari. Eadem nota lc-
gitut infra in hoc cod. in Admon. 31. ubi laudatur alius Ecclefiaftici
locus.
C Laud. & primus And. ih Jptàe fut fiducii. .
* Editoribusmagis phcuit.voces foeiatt.mvitis omnibus mff. noftris.
fc Laud, to concord'am defersns detcrih delinquit.
Jcob- )• V. 14.
is.àl7' ....
dentet fi voluiftet, potuit vitare peccatum. Qui,- A gere, Sc quod Faciunt increpare : mores pravorum
bus refte quoque per Jacobum dicitur : Jpuod f t premere, vitx prodeffc.
Zsclurn am arum habetis, (Jr contentiones funt in cor-
de veftro, nolite gloriari, (Jr mendaces ejfe adversum
veritatem. Non eft ifta fapientia defurfum defeen-
dens, fed terrena, animalis, diabolic a. jjftta autem
defurfum eft fapientia prim um quidem pudica eft,
deindepaciftca.Pudica videlicet, quia caftè intelli-
g it : pacifica autem, a quia per elarionem Fe mini-
niè a proximorum focietate disjungit. Admonendi
Funt diflidentes, ut noverint quod tamdiu nullum
boni operis Deo facrificium immolant, quam-
diu ä proximorum caritate difeordant. Scriptum
namque eft: Si offers munus tuum adaltare,&ibi re-
PenFandumergo eft,quando ab increpatione
quiefeitur, quanta culpa cum peflimis pax tene-
tur j fi Propheta tantus hoc velue in hoftiam Deo
obtulit, quod contra Fe pro Domino pravorum
inimicitias excitavir. Hinc eft qirbd tribus Levi
aflumtis gladiis per caftrorum media tranfiens ,
quia feriendis noluit peccatoribus par cere Deo
manus di£ta eft confecrafle. Hinc Phinees pec*
cancium civium gratiam fpernens, coëuntes cum
Madianitis perculit, &: iram Domini iratus placa-
vit.Hincper FemetipfamVeritascdicit: Nolitear-
bitrari, quia venerim pacem mittere in terram. Non
Ab incrcpandis
quanta culpa.
Num. 23
Matlh.t
Diflidentium
oblaciones
Dcus xclpuir.
cordatus fueris quiafrater tuns habet aliquid adver- B venipacem mittere, fedgladium. Malorum namque
sum te ,relinque ibi munus tuum antealtare vade inn" :m" r
priùs rcconciliari fratrt tuo:(Jr tuneveniens offeres munus
tuum. Ex qua fcilicet prxeeptione penfandum
eft, quorum hoftia repellitur, quàm intolerabilis
culpa monftratur.Nani cùm mala cunfta bonis fe-
quentibus diluantur , penfemus quanta fint mala
diFcordix, qux nifi extinfta fiinditus fuerint, bo-
numFubfequi non permittunt, Admonendi fiint
difeprdes, ut fi aures à mandatis cæleftibus b déclinant
, mentis oculos adconfideranda ea qux in
infimis verfantur, aperiant : quod fxpe aves unius
ejufdemque generis fefe focialiter volando non
deferunt, Sc quod gregatim animalia brutapafeuncùm
incautè amicitiis jungimur, culpis ligamur*
Unde Jofaphat, qui tot de anteadta vita prxconiis
attollitur, de Achab régis amicitiis pene peritu-
rus increpatur. Cui à Domino per Prophetam di-
çitur : Jmpio prabes auxilium, dr his qui oderunt •.
Dominum, amicitià jungeris : dr idcirco iram quidem
Domini merebaris, fed bona opera, inventa funt in
te, eo quod abftuleris lucos dc terra Juda. Ab illo c-
nim qui fummè redus eft, eo iplo jam diferepat,
quo peryerforum amicitiis vita noftra concordat.
Admonendi funt pacati, ne fi ad correptionis verba
profilianr, temporalem pacem fibi perturbare
formident. Rurfumquc admonendi funt, uteamtur.
Quia fi folertcr afpicimus,concordando fibi ir- C dem pacem diledione integra intrinfecùs teheanr,
Monita pacis
UB “SfI1
rationalis natura indicat, quantum malum per dif
cordiam rationalis natura committat, quando hxc
c à rationis intentione perdidit, quod ilia motu
naturali cuftodit.
At contra admonendi funt pacati, ne dum plus
quàm necefte eft,pacem quam poflident amant, ad
perpetuam pervenire non appetant. Plerumque
enim gravius intentionem mentium rerum tran-
quillitas tentât :ut quo non funt: molefta qux te-
nent, eo minùs amabilia fiant qux vocant : Sc quo
deledant prxfentia , eo non inquirantur xterna.
Unde Sc per femeripfam Veritas loquens, cum
terrenam pacem à fuperna diftingueret, atque ad
quam per invedionem vocis fibi extrinfecus tui-
bant. Quod utrumque provide fe David fervafie
perhibet, cum dicit : Cum his qui oderunt pacem,
eram paciftcus : cùm loquebar illis , impugnabant me
gratis. Ecce Sc loquens impugnabatur 5 SC tamen Î
impugnatus, erat pacificus : quia nec infanientes
ceflabat reprehendere, jiec reprehenfos neglige-
bat amare, Hiric etiam Paulus ait : Si fieri poteft, v
quod ex vobis eft, cum omnibus hominibus pacèm ha-
bentes. Hortaturus enim difcipulos ut pacem cum
omnibus hàberent prxraifit, aicens : Si fieri poteft ,
atque fubjunxit : JJJuod ex vobis eft. Difficile quippe
erat, ut fi male ada corriperent, habere pacem
Pfal. tip. 7;
Johno. 14. 27.
venturam difcipulos ex prxfenti provocaret, ait :D cum omnibus poflent. Sed cum temporalis pax in
Pacem relinquo vobis, pacem-meant do vobis. Relin-
quo fcilicet tranfitoriam, do manfuram. Si ergo in
ea cor, qux relida eft, figitur, numquam ad illam
qux danda eft, pervenitur; Pax igitur prxfens ita
tenenda eft, Sc ut diligi debeat Sc contemni : ne fi
immoderate diligitur, diligentis animus in culpa
capiatur. Unde Sc admonendi funt pacati, ne dum
nimis humanam pacem defiderant, pravos hómi-
num mores nequaquam redarguant : Sc confen-
tiendo perverfis ,tab audoris fui fe pace disjun-
gant : ne dum humana foras jurgia metuunt, in-
terni foederis d difeiflione feriantur. Quid eft epravorum
cordibus ex noftra increpatione con-
funditùr, inviolata necefle eft ut in noftro corde
fervecur. Redè itaque ait : JJJuod ex vobis eft. A c
finimirum dicat : Quia pax ex duarum partium
çonfenfu fubfiftit, fi ab eis qui corripiuntur, ex-
pellitur , integra tamen in veftra qui corripitis
mente teneatur. Unde idem rurfiim difcipulos
admonet, dicens : Si quis non obedit verbo noftrù,
per epiftolam hune notate : dr non commifceamini cum
illo, ut confundatur. Atque illico adjunxit : Et nolite
ut inimicum exiftimare ilium, fed corripite ut fralrem.
A c fi diceret : Pacem cumeo exteriorem fol vite,
fed interiorem circa ilium medullitus cuftodite:ut
2.Thejf.t. 14;
nim pax tranfitoria, nifi quoddam veftigium pacis
xternx ? Quid ergo elfe dementius poteft, quam E peccantis mentem fic veftra difcordiaferiat, qua-
veftigia in pulvere imprelfa diligere, fed ipfum ä tenus pax a cordibus veftris nec abnegata dilce*
quo imprefla funt, non amare > Hinc David dum
dat.
totum le ad feedera pacis internx conftringeret,
teftatur quöd cum malis concordiam non teneret,
C a p u t X X I I I .
. dicens: Nonne qui te oderunt, Deus, oder am illos, dr
Jpuomodo admonendi qui jurgia ferunt, dp pacifici.
fuper inimicos tuos tabefeebam ? Perfetfo odio oder am
tllos: inimici fatfi funt mihi. Inimicos etenira Dei
A Liter admonendi funç feminantes jurgia, atque
perfe&o odio odifle, eft Sc quod fa-fti funt dili-
aliter pacifici. Admonendi namque funt qui
nantibus cjuid
diccnd«m,
• Corb. quia prtlatione.
k Corb. non déclinant.
* Laud. Be Val-cl. cum rationis. Et quidem fenfu meliori. Cogimur
tarnen fcqui Trec. & cetcros cod. tum manu exaratos, tum excufos.
* Belv. & duo priores Catn, difcuffione.
* Hîc reftituimus textum Bvang. magna
tiff -, duorum Gern. Bclvac. Tree. '&c. ope.
r parte mutilum in edi'«
E ij