m m
77 S. Gregorii Regulas Paftoralis y6
•dicitur; Ma hâtâtes qui prohibât gladium fuum a A tionis gladio nee eis quos pet cognationem dili--
git, parcit. Si ergo ille Dei dicitur qui ad ferienda
vitia zelo divini ainoris excitatur : profefto elfe
fe Dei denegat, qui inquantum fuffidt, increpare
vitam carnaljum reeufat.
An contra admonendi funt quos à prædicatio- Qupmodo
nis officio vel imperfedio, vel ætas prohiber’, 8c admSlcalS'
tarnen præcipitatio impellit : ne dum tanti fibi onus officium im-'
officii præcipitatione arrogant, viam fibi fubfe- ™aturi Profi~
quentis meliorationis abfeidant : 8c cum arripiunt 1UM*
intempeftive quod non valent , perdant etiam
fanguine. Gladium quippe à fanguine prohibere,
eft prædicationis verbum a carnalis vitæ interfe-
32.42. ftione retinere. De quo rurfum gladio dicitur .• Et
a gladius meus a mahducabit carnes.
Hi itaque cum apud fe fermonem prædicatio-
nis occultant, divinas contra fe fententias terri-
biliter audiant, quatenus ab eorum cordibus ti-
’T.ilcntum ab A morem timor expellat. Audiant quod talenmm
conJcntis Poe- M erogare noluit, cum fententia damnationis
Mt.zs.v. amifit. Audiant quöd Paulus eofe à proximorum, . .f ___ ^______ „
*+-&c. fanguine mundum credidit, quo feriendis eorum quod implere quandoque tempeftivp pontifient:
si-f.zo.v. z6. vitiis non pepercit, dicens ; Contcftor vos hodierna « atque feientiam , quia incongrue conantur often-
& die, quia mundusfum a fanguine omnium : non enim ß dere, juftè oftendannir amififle. Admonendi funt
fubterfugi quommus annumiarem omne confilium Dei ut confiderent, quödpulli avium fi ante pennavobis.
Audiant quod voce angelica Johannes ad- rum perfe&ionem volare appetant, unde' ire in
jifoc.2x.x7. monetur, cum dicitur : £)tù audit,.dicat : Vent, aka cupiunt, inde in ima merguntur. Admonen-
Ut nimirum cui fe vox interna infinuat,illuc etiam di funt ut confiderent , quod mu&uris recentibus
clamando alios quo ipfe rapitur trahat, ne claufas necdum folidatis, «fi tignorum pondus fuperpofores
etiam vocatus inveniat, 11 vocanti vacuus nitur , non habitaculum, fed ruina fabricatur.
appropinquat. Audiant quod Ifaias quia à verbi Admonendi funt ut confiderent, quod conceptas
minifterio tacuit, illuflxatus fuperno lumine, ma- foboles feminæ fi priufquam plenè formentur progna
voce poenicentiæ fe ipfe reprehendit, dicens : ferunt, nequaquam domos, fed tumulos replent.
patoriiustit,US P ^ula ÆÊË -Audiant quod per Salomonem Hinc eft enim quod ipfa Veritas, quæ repentè quos
jfai.s.s9j iu ilium prædicationis fçientia multiplicari pro- vellet roborare potuifletj utexemplumfequentimittitur,
qui in hoc quod jam obtinuit, torporis C bus daret, ne imperfc&i prædicare præfumerent
Frov.iz.xj. vitio non tenetur. Ait namque : Anima qua bene- poftquam plenè difcipulos d de virtutc prædicatiodicit,
impinguabitur : & qui tnebriat, ipfe quoque “ “ * ‘’,v
inebriabitur. Qui enim exteriùs prædicando bene-
dicit, interioris augmenti pinguedinem recipit :
* 8c b dum vino eloquii auditorum mentem debria-
re non definit, potu multiplicati muneris debria-
tus excrefcit. Audiant qubd David hoc Deo in
munere obtulit, quod prædicationis gratiam quam
acceperat non abfcondit, dicens : Ecce labia mea
Ff: 39. v. zt. non prohibebo, Domine tu cognovifii : juftitiam tuam
O’ 11 • non abjeondi in corde meo : veritatem tuam dt“ falutare
tuum dixi. Audiant quod fponfi colloquio ad
nis inftruxit, illico adjunxit : Vos autem fedete in Luc- z+. +9.
ciyitate quoadufque induamini virtute ex alto. In
civitate quippe confidemus, fi intramentium nof-
trarum nos clauftra conftringimus, ne loquendo
exteriùs evagemur : ut cùm virtute divina per-
feftè induimur, tune quafi à nobifmetipfis toras
etiam alios inftruentesexeamus. Hinc per quondam
fapientem dicitur : Adolefcens loquere in caufa stcli.32. zo.
tua vix : & f i bis interrogate f ie r is , habeat initium
refiponfio tua. Hinc eft quod idem Redemtor nofter,
cum in cælis fit conditor , & oftenfione fuæ pofponfam
dicitur : £>uoe habitas in hortis , amici auf- D tentiæ femper doftor Angèlorum , ante tricennatultant:
fac me audire vocem tuam. Ecclefia quippe
in hortis habitat, qua; ad viriditatem intimam
exculta plantaria virmtim fervat. Cujus vocem
amicos aufeulearej eft eleftos quofque verbum
prxdicationis illius defiderare: quam videlicet vocem
fponfus audire defiderat, quia ad prxdica-
tionem ejus per ele&orum fuorum animas anhe-
lat. Audiant quod Moyfes cum irafeentem Deum
populo cerneret, & afliimi ad ulcifcendum gladio
juberet; illos a parte Dei denuntiavit exiftere, qui
delinquentium fcelera incun&anter ferirent, dicens
: S i quis Domini e jl, jungatur mihi ponatvir
le tempus in terra magifter noluit fieri hominum:
ut videlicet prxeipitatis vim faluberrimi timoris
infunderet, cum ipfe etiam qui labi non poflet,
perfeftje vit^ gratiam non nifiperfetta cetate pr^-
dicaret. Scriptum quippe eft: Cum fatfu* ejfet an- Luc.z.+z.
norum duodecim, remanfit puerjefus in Jerufalem.
Dequoaparentibus requifito, paulo poft fubdi-
tur: Invenerunt ilium in templo fedentem in medio ibidem v.+s.
doctorum, audientem illos & interrogantem, Vigi-
lanti itaque confideratione penfanaum eft} quod
cum Jelus annorum duodecim dicitur in medio Chrirtus pua?
^ u t . ...... dodorum fedens, non docens, fed interrogans in- in med^>docgladiumfuperfemurfuum:
ite dr reditedeportaufque £ venitur. Quoexemplo fcilicet oftenditur, ne in- nondoccc'lfcj
ad port am per medium cafirorum, dr occidat unuf- firmus docere quis audeat, fi ille puer doceri in- wKn°gat'
quifqucfrairetn , dr amicum, dr proximum fuum. terrogando voluit, qui per divinitatis potentiam
Gladium quippe fuper femur ponere, eft prxdica- verbum feientia: ipfis fuis doftoribus miniftravit.
tionis ftudium volupratibus carnis anteferre i ut Cum yero per Paulum difcipulo dicitur : Prxcipc t.rim. 4, w
cum fan£ta quis ftudet dicere , curet necefle eft hac dr doce : nemo adolefcentiam tuam contemn at:
illicitas fuggeftiones edomare. De porta verb uf- feiendum nobis eft, quia in facro cloquio aliquan-
que ad portam ire, eft a vitio ufque ad vitium per do adolefcentia juyentus vocatur. Quod pitius Adolefccmf*
quod ad mentem mors ingreditur , increpando oftenditur, fi Salomonis ad medium verba profe- quandoque.judifeurrere.
Per medium verb caftrorum tranfiie, rantur, qui ait: Latare juvenis in adolefcentia tua. vemus voca'
eft tanta arqualitate intra Ecclefiam vivere, ut qui Si enim utraque unum efle r 1
delinquentium culpas redarguit | in nullius fe debeat
tavorem declinare. Unde &reâè fubjun-
gitur : Occidat vir fratrem, & amicum, dr proximum
fuum. Fratrem fcilicet & amicum 8c proximum
interficit, qui cum punienda invenit, ab increpanon
dccerneret, quern sult.i
monebat in adolefcentia, juvenem non vocarec.
• Gemet. cum primo Aud. devt
h, Corb. fltaiu à GuiT. nG,dum t
C a p o t X Xif I.
jtimtniu
Admo-.
nendiqmprol-
peris rebus
runtur , aliter
I quiadverfis.
Temporalia'
I bonacalamita
is funt folatia
I. Cor. 7. 30.
His utendum,
non fruendum.
Secund* re
ad meliorci
v,,imnos p ?ocmt, ‘
Jpuomodo admonendi quib us omnia ex fententia fuc*
ce dun t , dr quib us nulla.
A l i t e r admonendi funt qui in hoc quod tem-
poraliter appetunt, profperantur : atque aliter qui
ea quidem quæ mundi funt concupifcunt, fed ta-
men adverfitatis labore fatigantur. Admonendi
nattique funt qui in hoc quod temporaliter appetunt,
profperantur ; ne cùm cunéïa ad votum
fuppetunt, dantem quærere negligant ; a fed in his
quæ dantur, animum figant : ne peregrinationem
pro patria diligant, ne fubfidia itineris in obftacu-
la perventionis vertant, ne no&urno lunæ lumine B
dele&ati, claritatem folis videre réfugiant. Ad-
Imonendi itaque funt, ut quæque in hoc mundo
confequuntur, calamitatis folatia, non autem præ-
mia retributionis credant : fed contra favores
mundi mentem erigant, ne in eis ex tota cordis
deleftatione fuccumbant. Quifquis enim profpe-
ritatem qua utitur, apud judicium cordis, melio-
ris vitæ amore non reprimit, favorem vitæ tran-
feuntis in mortis perpetuæ occafionem vertit. Hinc
eft enim qubd fub Idumæorum fpecie, qiii vin-
cendos b le profperitati fuæ reliqiterunt, in hujus
mundi fuccefiîbus lætantes increpantur cum dicitur
: Dederunt terram mcam fibi in hereditatem
cumgaudio, dr toto corde, dr ex animo. Quibus ver-
bis perpenditur, qubd non folùm quia gaudeant,
fed qubd toto cor.de 8c ex animo gaudeant, dif-
tri&a reprehenfione feriantur. Hinc Salomon ait :
Averfioparvuloruminterficieteos, & profperitas ftul-
torum perdet illos. Hinc Paulus admonet dicens :
£hti emunt, tarn quam non pojfidentes, dr qui utun-
tur htfc mundo, tamquam non utantur. Ut videlicet
fie ndbis quæ fuppetunt, exteriùs ferviant, quatenus
à fupernæ « dele&ationis ftudio animum non
irifle&ant : ne lu&um nobis internæ peregrinatio-
nis temperent ea quæ in exilio pofitis fubfidium
præbent : 8c quafi felices in tranfitoriis nos gau-
dèamus, qui ab æternis d nos interim miferos cer-
nimus. Hinc namque eft qubd eleftorum voce di-
cit Ecclefia : Lava efts fub capite meo, dr dexter a
illius amplexabitur me. Siniltram D e i, prolperita- j)
tern videlicet vitæ prælentis, quafi fub capite po-
fuit, quam interttionè fiimmi amoris premit. Dex-
tera verb Dei earn ampleètitur ; quia fub æterna
ejus beatitlidine tota devotione continetur. Hinc
rurfum per Salomonem dicitur : Longitudo dictum
in dexter a ejus , in finifira verb illius divitia dr gloria.
Divitiæ itaque 8c gloria qualiter lint haben-
da docuit, quæ pofita in finiftra memoravit. Hinc
Pfalmifta ait : Salvum me fac dexter a tua. Neque
enim ait manu, fed dextera : ut videlicet cùm dex-
teram diceret, quia æternam falutem quæreret,
indicaret. Hinciurfum feriptum eft : Dextera mantis
tua Domine confregit inimicos.Holies enim Dei
etfi in finiftra ejus proficiunt, dextera franguntur :
quia plérumque pravos vita præfens elevat, fed E
adventus æternæ beatitudinis damnat.
Admonendi funt qui in hoc mundo profperantur
, ut folerter confiderent, quia præfentis vitæ
profperitas aliquando idcirco oatur ut ad meliorem
vitam provocet, aliquando Verb ut in sternum
pieniùs damhet. Hinc eft enim qubd plebi
Ifraëliticæ Chanaan terra promittitur. ut quando^
que ad æterna fperanda provocetur»\ Neque enim
rudis ille populus promiffionibus Dei in longin-
quum crederet, fi à pröiniflbre fuo non etiam è
vicino aliquid percepilTet. U t ergo ad æternorum
fidem certius robörerur, nequaquam folümftiödo
fpe ad res, fed rebus quoque ad fpem trahitur.
Quod liquido Pfalmifta teftatur, dicens : Dédit èü
regioncs gentium , dr labor es popular um poJJ'ederunfd
ut cufiodiant jufiificationes ejus, dr legem ejus requi-
rdnt. Sed cum largientem. Deum liumana mens
boni operis c refponfione non fequitur, unde nu-
trita piè crediçur, inde juftiùs damnatur» Hinc
enim per Pfalmiftam rurfum dicitur : Dejecifii eos,
dum aUevarentur. Quia videlicet reprobi cum re-
£ta opera divinis müneribus non rependunt, cùm
totos fe hie deferunt, 8c affluentibus profpéritati-
bus dimittunt, unde exteriùs proficiunt, inde ab
intimis Cadunt. Hinc eft quod in inferno crucia-
to diviti dicitur : Recepifti bona in vita tua. Idcirco
enim bona hîc recepit 8c malus, ut illic pieniùs
mala reciperet, quia hie fiierat nec per bona
converfus.
At contra admonendi lunt, qui ea quidem quæ
mundi lunt concupifcunt, fed tämen adverfitatis
labore fatigantur,ut follicita confiderationeper-
pendant, Creatort difpofitorque cun&orum quanta
fuper eos gratia vigilat, quos in fua defideriä
non relaxat. Ægro quippe quern medicus defpe-
rat,concedit ut cun&aquæ concupifeit, accipiat.
Nam qui fahari poflè creditur, à multis quæ appétit
prohibetur : 8c pueris nummos fubtrahtmus,
quibus tota fimul patrimonia heredibus referva-
nius. HinC ergo de Ipe æternæ hereditatis gau-
dium fumant, quos adverfitas vitæ temporalis humiliât
: quia nifi falvandos in perpetuum cerneret,
erudiendos fub difeiplinæ regimine divina
difpenfatio non frenaret. Admonendi itaque funt
qui in his quæ temporaliter concupifcunt, adverfitatis
labore fatigantur, ut follicitè confiderent
qubd plerumque etiam juftos cùm temporalis po-
tentia fuftollit, velut in laqueo culpa comprehends.
Nam fieut in priori hujus voluminis parte jam
diximus, David Deo amabilis reètior fuit in fer-
v ido, qùàm cùm pervenit ad regnum. Servus
rtamque amore juftitiæ , deprehenfum adverfa-
rium ferire timuit : rex autem perfuafione luxuriæ
devotum militem etiam fub ftudio fraudis extin-
xit. Quis ergo opes, quis poteftatem, quis glo-
riam quærat ihnoxiè , fi 8c illi extiterunt noxia ,
qui hæc habuit non quæfita ? Quis inter hæc fine
magni diferiminis labbre falvabitur, fi ille in his
culpa intervèniente turbatus eft, qui ad hæcfue-
rat Deo eligente præparatus ? Admonendi funt ut
confiderènt, quia Salomon qui^oft tantam fapien-
tiam ufque ad idololatriam cecidille deferibitur,
nihil in hoc mundo priufquam caderet, adverfitatis
habuilfe memoratur : fed concefla fapientia
funditus cor deferuit, quod nulla vel minima tri-
bularionis difeiplina cuftodivit.
Illis abutente»
juftiùs dam-
■ Gemeticenfes, fed a quo dantur animo figant. Alii Norm, cum tertio
Carnot, y» in his quo., &e.
fc Corb. Bclv. & duo priores Carnot, fe frofteritate fua.
* Belv. primus & tertius Carn. Rorom. Lyr. Val-cl. dileQioms.
* Excufi, nos interims. Adimemus Tree. Bclv. Corb. Laud. 8c duobus
pHoribus Carn.Tertius habet, nos inttfiut.
* Vifum eft editóribus ponere, repenfationt pro refponfione, quoi
legiturin omnibus mff. noftris.
c Iidem ed. mutarmn,rf«y}a>yî/<>r(fic habenrmil. omnes) in, difpenfiter.