b
875s S. Grefforii Regiftri Epiftolarum 876
E p i s t o l a XXIX.
Ad Andream.
Conttmntndas fcculi dignitates, ut caUßibus liceat fiudiis
Gregorius a Andrea:.
MAgnitudinis veftræ fcripta fufcipiens, co-
gnità falute veftra gavifus Turn, Sc de be-
nignitace piiffimæ Domnæ, quæ erga vos fuam
gratiam oftenderc digrïata eft, valdc lætatus. Ec
quöd domna Conftanrina,clariflima puella,priuf-
quam nuptias faccrct, ab hujus mundi illeccbris
cft erepra, vehementer exulto. Illud autcm quöd
vos in milltiam fponfi ejus intrafle dixiftis , Sc
quöd fereniflimo domno Imperatori commenda-
ri voluiftis, ut vobis aliqua inj ungat, ubi vos utiles
eflc exiftimat,mentem meam non modico mce-
rore tecigic, quia ego bonitatem morum vcftro-
rum in aliud tendere Temper exiftimavi. b Multos
autem novi, qui in TcrvitioReipublicæ pofiti vehementer
affliguntur : quia eis non licet vacare,
Sc peceata Tua plangerej &:vos c quare, nefcio,
implicari deftderatis ? Cur enim, Magnifice Fili,
non confidcras quia mundus in fine eft ? Omnia
urgentur quocidie : ad reddendas raciones æterno
Sc trcmendo judici ducimur. Quid ergo aliud ni-
fi de adventu illius cogitarc debemus ? Vita enim
noftra naviganti eft fimilis : d is namque qui na-
vigat ; ftet,fcdeat, jaceat. Vadit,quia impulfti
navis ducitur. Ita ergo Sc nos Turnus, qui five vigilantes
, five dormienres, five tacentcs, five lo-
qucntes, five ambulantes, five volentes, five no-
lcnteSjpcr momenta temporum quotidie ad finem
tendimus. Cùm igitur finis noftri dies adveneric,
ubi nobis erit omne quod modo cum tanta cura
quæritur, Sc cum fbllicicudine congregatur ? Non
ergo honor, non divitiæquærendæ/Tunt, quæ di-
mittuntur. Scd fi bona quærimus, ilia diligamus
quæ fine fine habebimus. Si autem mala perti-
mcTcimus, ilia timcamus, quæ à reprobis fine fine
toléra ntur.
Hoc ipTum verb cfle in obfequio piiffimi Prin-
cipis, quanta eft mentis occupatio inappetitu ter-
renæ gratiæ, Sc quantus eft timor ne hæc eadem
gratia perdatur, fi adepta fuerit ? Perpcnde ergo
quæ poena fit, aut proTpcritatis defiderio fatiga-:
ri, aut adverfitatis timoré paveTcere. Unde ma-
gis Tuadco, ut Magmitudo veftra in Tuo propofito
quondam, in pauco tempore dele&abili Crccepta-
culo peregrinationis vivere ftudeat, Sc quietam
ac cranquillam vitam ducerc, TaCris lc£fcionibus
vacare, cæleftia verba meditari, in æternitatis a-
more fe acccndere, de terrenis rebus Tecundùm
vires bona opera agere, &: regnum perpetuum in
eorum remuneratione Tperare. Sic autcm vivere
jam in æternitatis vita partem habere cft.
Hæc, Magnifice Fili, loquor, quia mulcum tc
diligo. Et quia in procellasf Sc flu&us tendis, ver-
borurri meorum funibus te ad lictus revoco : Sc fi
trahentem Tcqui vôlueris, quæ pericula evaferis
quæ gaudia in veneris, in ip To quietis tuæ littore
pofitus agnoTces.
Prætcrea gracias ago quia me de duabus per-
Tonis , quæ g cum glorioTo Callicino vencrunt,
cautum reddcrc ftuduiftis, quamvis pcrTonæ ejus
quam priùs Magnitudo veftra nominavit, jam in
malis non modicum experimentum tenemus. Scd
quia mala Tunt tempora, omnia cum gemitu por-
tamus. Omnipotens autem Deus Tua vos prote-
Ttione euftodiat, dctque vobis &: hîc bene agere,
Sc apud Te in perpetuum b in æterna gloria gau-
dere.
E P I S T O L A XXX.
Ad Narfam Religiofum.
AjfliElum confoUtur. A Chrißiano adverfa non reeufanda
oßendit. Çur Ado naß triorum incolis, aliifue Confiant!-
nopoli degentibus non feribat. Gaudet de Ejychia tranfi-
tu. Downet Dominica quid agendum. fidittit munufcula.
Anatolium coimnendat.
Gregorius Narfx Religiofo.
CUm Romanum defenforem ad urbem re-
giam mitterem, diu feripea veftra3 requifi-
vit, Ted inveniri minime potuerunt: poftmodura
vero inter multas aliorum Epiftolas Tunt inventa,
jin quibus mihi Dulccdo veftra Tuas afHi&ionçs &
tribulaciones Tpiricus indicat, Sc adverfitates ma-
lorum hominum manifeftat. Sed, rogo, in his om-
nibus revoca ad mentem hoc quod Sc credo, quia
numquam obliviTceris : £>uia omîtes, qui pie vo-
hint vivere in Chriflo, perßeutionem patiuntur. Qua
in re ego fidenter dico, quia minus piè vivis, fi
minus perTecutionem pertulcris.Idem quoque do-
&or gentium quid aliud diTcipulis dicat audiamus:
I p f i feitis, fratres, no fir urn introitum ad vos, quia
non inanis fuit, fed ante paßt & contumeliis ajfctti.
Ecce, Dulciflime Fili, prædicator Tan&us ingref-
Tum fuum vacuum fuifle perhibuit, fi contume-
lias non pertuliflet : Sc tua caritasb dicere bona
vult, Ted mala perpeti recuTat. Unde neccfle eft,
u tc inter adverfa Te ftri£tiùs accingat, ut defide-
rium ad amorem Dei atque ftudium^ bonæ ope-
ràtionis ipTa plus adverfitas augeat. Sic Tcmina
meflium gelu cooperta fertiliùs germinant : fic
ignis flatu premitur ut creTcat. Scio quidem quia
ex tot malarum linguarum Tcrmonibus perverfis
tempeftatem validam pateris, in mente contra-
di«ftionum fludus Tuftines. Sed redeat ad animum
quod per PTalmiftam Dominus dicit ; Exaudivi te
, N o n AD Epis t. X X IX .
* In valgatis addirur Scholafiico , quod minime Icaitur in Vatic.
Anglic. Corb. Colbert. &c.
b HaccEpiftola Andream a fluflibus mundanis ad quietis Chriftiante
finis revocat. Idipfum fere reperio apud fanftum Auguftinum lib. de ca-
techizand. rudibus cap. 16. Nam in hac vita homines magnis laborious
■ tejuiem quirunt & fteuritatem.fid fravis cupid,tat,bus non mveniunt ;
•volunt enim requtefeere in rebus inquietis, & non permanentibus, See.
iergat ledtor ad finem ufque capitis. Guffanv.
‘ In vulgaris, quare nefejo otcupari.
^ Ita mclids mis. Vatic Norm. Anglic. Reg. Corb. See. quam excufi,
ft* 'S ' 1" ' . " ”«»?»« , JUi f i t ,, , j „ „ , „ .til. S o t»
me eft: Qui navigat, five /lct, five fedear, five jaceat, femper vadit, &
ad portum properat, navi qua vebitur ventis abrepta. Qme fubjiciuntur:
ita ergo & nos fumus, &c. mentem piiffimi Do&oris latis often*
* Norm. Reg. Corb. & tres Vatic.' acceptaculo.
* Editi. & fiuSus cordis tendis.
* In tribus Vatic. & Reg. Gallinico, In ediris Gallitfo. FortalTe Cal.
linicus eft quern I talia: Exarchum fuifle difeimus #x Ep. nonalib. it.
Indift. i i . & ex aliis plurimis monumentis; verdm nomina in mfs. va-
ric torquentur ; idemquc potuic feribi Callinicus Sc Callieinus, per lcvcm
tranlpolitioncm.
1> Vulgati, in t/erna viti.
N otjb ad Epist. XXX.
* Ita mfi. Vatic. Norm. Corb. &c. ubi editi habenr, requifvi. fc Al. did bona, ut legitur in Norm. Corb. Vatic. D. Scc.
« Vatic. A. inter adverfa iis fe Jlridius.
d Turon. Reg. Sc tres Vatic, bona admonitionis.
87? Liber VII. Indictione X V. 878
to tempeflttis, pnkévi. te t i aquas con- A fenfus franguot. Pro qua re pcxdiOt* fili* me*
tradiäionis, Si eniyi inter contradicentes ea qua:
Dei Tunt egeris, tunc verus operator probaris.
Dulciflima autcm veftra Caritas mihi Tcripfit,
ut monafteriis qu^ per orationes Sc magifterium
veftrumafilio noftro domno Paulo, inftituta Tunr,
, aliquid admonendo Tcriberem. c Sed fi Dei Tunt
vaTa , Tcio quia per compundlionis gratiam fon-
tem Tapientia: intus habent, & mica: ficcitatis gut-
tas parvulas TuTcipcre non debent. Perfeda veto
veftra Tapientia recolit, quia in paradiTo pluvia
non Tuit, Ted Tons aTcendebat de medio paradifi.
domnæ Gurdiæ breviter feripfi : nam ceteris ta-
cui. Duas autem k camifias, & quatuor ^oraria
vobis tranfînifi, quæ prædi&is viris ex benedidio-
nc Tandi Petri peto humilitcr offerri. Prætcrea
quidam moriens unum mihi puerulum dimifit :
de cujus anima cogicans, eum Dulccdini veftræ
tranfinifi, ut in ejus vivat in hac terra Tervitio, per
quem ad libertärem cæli valeat pervenire. Dilc-
diffimum autem filium meum Anatolium Diaco-
num, quem ad facienda reTponTa Ecclefiæ in urbem
regiam tranfinifi, peto üt Trequenter dulqui
irrigster faciem terræ. lila: ergo anima: qua: ß ciffima veftra Caricàs vifiret : ut poftlabores quos
per compundionis gratiam fontem in Temetipfis
habent, de aliéna lingua pluviam nccefTariara non
habent.
Per Tcripta autem veftra mihi tranfitum domnæ
ETychiæ nuntiaftis : & magna exultationc gavifus
Tum, quia illa bona anima féliciter ad fuam
in caufis Tecularibus patitur, in verbo Dei vo-
bifeum requiem inveriiat, Sc quafi quodam can-
dido linteo cjuTdem laböris terreni Tudorem dc-
tergat. Quem petfonis omnibus, quæ vobis nota:
funt, commcndate : quamvis fcio quia fi perfedè
cognofcitur, comméndatione noneget. Vos
patriam pervenit, quæ in patria laborabat aliéna.
Gloriofas autem filias mcas domnam Dominicam,
Sc donjinam Eudochiam mea vice falutatc. Scd
quia prædidam domnam Dominicam jam diu eft
quöd audio Præpofitam fadam,inhoc circa eam
veftra Caritas vigilet, ut quia jam fervire in labo- C vos régna pcrducat.
re terreni palatii non compellitur, omnes mundi
hujus ftrepitus perfedè fugiat, totam Te Deo con- EPI S TOLA
ferat, nihil de fe extra fe relinquat : Ted & quan- » j p ■ r r
tas valet animas, in Creatoris fui fervitium colli-. ™ Cynacum Epllcopum.
gat ; ut earum mentes per verbum ejus gratiam I>e fubmovendo profano vocabulo , ut pax Eccleßa eencompundionis
autem quantùm fändüm Petrum Apoftolum ,
quantum me diligitis, in ipfo monftrate. Omnipotens
autem Deus dulciffimam mihi Caritatem
veftram ab interioribus hoftibus cxtcrioribuTqué
euftodiat : Sc quando ei placuerit ^ ad cæleftia
XXXI.
accipiant, & tanto celeriùs ipTa fervetur, & fcandala multorum auferantur.
■ H b H H fit > r “ “ Per Gregorius 'Cyriacö Epifcopo Conftantinö- ejus vitam Sc linguam etiam aliarum ammæ pec- ® ' . . • T r
catorum Tuorum nexibus eruperint.. Quia autem polltano.
nemo hominum in hoc mundo fine peccato eft: QCr ipta Beatitudinis veftræ TuTcepimus , quæ
Sc quid eft aliud peccare nifi à Deo fugere ? fidii- O nobis a non linguæ, Ted animæ verba loque- ,
cialiter dico etiam eamdem filiam meam pecca- D^antur. Apcricbant etenim mentem, quæ tarnen
ta aliqua habere. Ut ergo Domina: Tuæ, id eft mihi claufanon erat, quia per mcmctipfum fua-
æternæ Tapicntiæ perfedé Tatisfaciat, quæ Tola vitatis ipfius experimentum tenebam. Unde om-
fuint, cum mukis redeat. Avcrfionis enim Tuæ nipotenti Deo incefiantcr gratias fefero, quia fi
mm m culpa nulli imputabitur , quæ revertens lucrum erga nos in corde veftro virtutum mater caritas
reportât.
Domnum autem Alexandrum , Sc domnum
Theodorum mea per vos peto vice Talutari. Quod
$ vero feribitis, ut excellcntiflîmæ filiæ meæ f dompermanet
, bonorum operum ramos numqiiam
amittitis, qui ipfam bonitatis radicem tenctis.
Oportet ergo ut mihi atque omnibiis fratribus
veftris cjuTdem caritatis pulchritudincm in hoc
6 £ 5 » & Tandiffimæ filiæ ejus domnæ g primùm opéré monftretis, ut verbum fuperbiæ,
Theodiftæ, Sc magnificis earum hominibus dom- per quod grave Tcandalum in Ecclefiis genera-
no Marino, Sc domno Chriftidoro feribere de- tur, auferre feftinetis , hoc modis omnibus im-
heam , eofque aliquid de anima Tua admonere, £ plentes quod feriptum eft : Solliciti fervare uni-
ene feit dulciflima veftra Magnitudo, quia ho- tatem fpiritus in vinculo pacis. Et ru.rfus : Nullam
A lc in Conftantinopolitana civitate, b qui de La- occajîonem dare adverfario m al edi cli gratia. T une
* f 110 ^ ræcu.m 1 di&ata bene transférant, non enim oftenfa caritas vera eft, fi bpcr typum Tu-
lunt. Dum enim verbacuftodiunt, Sc Ten fus mi- perbiæ inter nos fchifma non fuerit. Ego enim
mnic attendunt, ncc> verba intelligi faciunt, Sc JeTum teftem invoco in anima mea, quia à Tuml
n ^ d>^atC!1 Re§- & cribus Vatic,,ïic. fed fs de via funt. In Va- d. fed ji devta'funt Dei. ■ ■
it nlii.
* Thcoôifta liæc alia ;
on tcncre. Guffanv.
. . - r*ci recentiores hanc vocem ufurpant pro velie, • 'Gn' t&pumn
or lororem habuit nomine Gurdiam five Gor- Codinus de Leftoribus loquens: fttra ■ fit if^tTteai
ta lib. 8. c. 13. Philippo duci Orientis nuptui uvrelr <pc& S,-nc jg wfttc* ini** Er alibi de Pfalcis:
'ceem a Phoca Chrylbpolim relegato. Num ea- >g 01 -tykx-nvj pcirk riT ‘(stippiA a plat >g avnS>, See.
irino prirndm, deinde Philippo nupferit, inqui- p In Dialogis lanfti Gregorii legimus •Caonefpefr.at, pro tunica
r ,.Tbc?aifl3 iôrorc Mauricii Imper. Nam
lemoracur fana fuit Gurdiæ ; Theoélifta vero Mauricii
11 l,bri lluius. Sc quinta libri primi matrem
im. ViaeMofchum cap. u s .
habuit Johann:
- M rtccnt. t , Gm , in Lniinnm, * t , IMim in Gncun,.
•71 III "P rtt,b"s ^ vyiflationc vide LipCum Centniii i. EpilloU
? ,»-■ '3 1 ; { T „ fm rnn t V “ ? ' r"iU‘
rnulta, See. Studiofus totam perlcgat Epiftolam, u/noverit efle in ver-
-xor itandum , Sc hoc eflc reflam’in vertendo viam tçncrc,
Tom. I I .
fiouibus
Viflqr Uticenfis de perlecutio.ne Vandalic.
Vide Card. Bona de rebus liturgicis lib. 1. c. 14. §. 4. M
1 Orarium hie fudarium eft feu lintcum quo facies abftcrgitnr. Lon-
gum erat magis quam latum, inftar fafeia:. Ex hac autcm forma ob-
longa, tranilatum hoc vocabulum in Ecclefiam,& faerse ftolx tributumv
fulpicatur Card. Bona lib. 1. de rebus Liturgicis c. 14. §. 6. ubi de Ora-
rio plura. De ipfo ut ftolam fignificat vide notam 755. ad Librum Sa~
N o st . X X X I .
* Idem Epift. 14. nunc i j . lib. x. Guffanv.
b Iu Norm. & aliis pertyphum,Dehac voce lib. 13. Moral. 1
K K k ii