De iis quæ
Pro diftributionc clcemofynarum rogabat Deum, ut ci cdnce- A
dcret illas fine aliquo peccati concagip difpenfare, ne unde
tribuentes peccata detergebant, ipfe inde macularecur. lib.
' 8. Ind. ï . epift. 16.
Quæ fupererant, paupetrimis monialibus erogari juffit. Iib. 5.
epift. 30.
X e n i i s non dele&abatur, fed ilia refpuebat. lib. 1. epift.
66. alia vero ne tranfmitterentur jubebar, tranfmiflà venun-
dari juffit, quorum pretium tranfmïttentibus remffic. lib. 1.
epift. 66. 8c lib.-9. epift. 2.
Alia ad ufum pauperum fùiflè tranfmiffia afferebar. 1. 6. ep. J6.
Qu 1 b iis X e n u s dele&aretur, déclarât, lib. 6. epift.
19. Quia fandtitas veftra nudis me verbis alloquiis reculât,
epiftolis quoque xenia conjunxit, quæ nos cum gratiarum
aôtione fufeepimus i fed tamen plus mentis veftra: affe&u,
quàm rcrum copia deledtamur. ibid, epift. 6y Xenia vero
temporalia à vobis diredta, licèt nos talibus non egeamus , g
tamen débita caritate fufeepimus. Egemus autem débita ca-
ritate, arque commifli vobis regiminis follîcitudine gratu-
■ lari. ibid.
Xeontio Exconfuli, qui ipfî tranfmifit oleum fanôfcæ Crucis
8c aloes lignum, referipfit : Munera, quæ tranfmififtis, ve-
ftris moribus diffimilia non fuerunt. lib. 8. Ind. 1. ep. 3 j.
À Prælaris principalioribus non reeufavit, ut ab Eulogio Ale-
xandrino Patriarcha, 8c benedidtionem làndti Marri appel-
lavit. lib. .7- epift. 40.lib. 10. epift. 39.
Munera vero, quæ à pauperibus recipiebat, benedidtiones vo-
cabat : eifque oftendebat quomodo quæ modica funt, fieri
poffint locupletiffima, fie inquiens : Quæ mihi vir Dei pauper
fpiritu tranfmififti, de quibus dicitis : Quid enim det
pauper, nifi-êa quæ pauperis funt i fed nifi vos per humili-
tatis fpiritum pâuperes elfetis, benedidHones veftræ locu-
pletesnon fùiflent. lib. 8. Ind. 1. epift.2. <
Et rurfus lib. S. Ind.,i. epift. 35, Petitis ut hæcbona mente
fufeipiam, fed inter ifta ad memoriam cujüfdam viduæ duo
-minuta reducite : fi enim ilia Deo'placuit, quæ bono animo
pauca obtulit ; cur non hominibus placeat, qui mente hu-
mili multa dédit 2
Principes ob munera fànéto Petro tranfmiflà fummopere lau-
dat. lib. 9. Ind. 2. epift. 122. lib. n. epift. 44.
Deus in muneribus non quiddatur, fed à quo datur afpicit.
lib. 9. Ind. 2. epift. 122.
Munera monafterio fandti Andreæ tranfmiflà probat. lib. 11.
epift. 44.
Excufavit fe apud Rufticianam Patriciam, quod vela ab ipfe
fandto Petro tranfmiflà non cum litaniis, ficut cupiebat, ad
Ecclefiam fuerunt deportata, fed fi voces, inquit, hominum
defuerunt, habet ipfa veftra oblatio apud omnipotentem
Deum vocem fuam. ibid. j
Libenter recipit munera àmulieribus tranfmiflà : fed reprehen-
- dit, quia aliorum labore, non propriis illarum manibus ela-
borataerant. lib. n . epift. 78.
Dolor & gaudium fandti Gregorii in adtionibus Epifcoporum.
lib. 9. ind. 2. epift. 4.
L a u d a b a t P ræ l a t o s 8c alios fuperiores bene fe
gerentes in fuo officio, illofque promovebat, cum Præpo-
fitorum bonitas fubjedtorum falubris fit régula, lib. 6. epift.
56. 8c lib. 10. epift. 3 5.
Similiter Reges converfioni infidelium operam dantes. lib. 9.
Ind. 2. epift. 122.
Défendit Prælatum falso calumniisoppreflum.lib. 6. epift.2.
Q u 1 bu s G r a t u l a b a t u r , & qua ratione Patriar-
chæ Antiocheno fuam reverfionem, ac Epifeopis ipfî fub-
jedtis. lib. 5. epift. 39.
Novam eledtionem Conftantinopolitani Patriarchæ quibuf-
dam Epifeopis gratulatur, ut cùm ille pro omnibus inter-
cedere debeat, itapro cjus converfetione & moribus orare
omnes debeant, & apud omnipotentem Deum, 8c ipfiejus
valcant imitatione proficere, 8c ille ipforum meritis.adju-
vetur. lib. 7. epift.7.
Gratulabatur afcendentibus ad dignitatem, lib. 6. epift. j.ad-
monens de ipforum officio, 8c de euftodienda charitate, pace
8c unitatc fenctæ Ecclefiæ. eodem lib. 7. epift. 4.
Gratulatus eft ei qui Imperatoris gratiam recupcravit, cum ad-
hortans ad humilitatem tenendam in profperis 8c adverfis.
lib. 3. epift. ,52.
Et illis qui ex aliquo emerferant periculo. lib. 9. Ind. 2. epift.
33. de infirmitate confolans, quôd Deus flagellât omnem
filium quem recipit.
Et lib. 12. epift. 14. moftet èircptum à naufragio, Ut glatias agat
Deo , ut ficut ab exterioribus periculis, ica ab interioribus
eum eripiat Deus.
Epifeopo Ephefino incolumitatem corporis,ut ficut in præfen-
ti vita, quæ quodammodo umbra futuræ eft, de tranfitoria
præftitit nos Deus corporis incolumitate gaudere, ita etiam
in cælcfti patria, in qua vera vita eft, de perfe&a animæ feinte
gratulari, communique faciat cxultationc gaudere. lib.
7. epift. h .
Epifeopo Carthag. valetudinem reftitutam poft graviffimam
infirmitatem, oftendens tempus induciarum ad utilitarera
•animæ elfe convcrtcndum. lib. 12. epift. 1.
Patriarchæ Alexandrino redditam fanitatem, cùm ejus vita
multorum effet falus. lib. 13. epift. 41..
Et aliis gratulatur, quôd in medio follicitudinum aulx Im-
* perialis, minime ab illis ipforum mens fit oppreflà. lib. 7.
ep. 2 6 .
Schifmaticis redeuntibus ad Ecclefiæ communionem. lib. 9.
Ind. 2. epift. 97.
Patriarchæ Alexandrino co quôd honorem fenétæ Sedi Apo-'
ftoliex exhibuit. lib. 7 . epift.40.
Eidem converfionem hæreticorum, 8c Ecclefiæ incremcntum,
lib. 8 • Ind. 1. epift. 34.
Patriarchæ Antiocheno fidei firmitatem. lib. 9. Iudk.2. ep. 49.
Gratulatur * Epifeopo, quôd imagines San(5torum & fpiritua-
" liaabipfo poftulaverit. lib. 9. Ind. 2. epift. 52.
Epifeopo Jerofolymitano quôd euftodiat fidem à fàn&is Pa-
tribus femel traditam. lib. 11. epift. $6 .
Auguftino Anglorum Epifeopo, 8c Reginæ Anglorum converfionem
regni ad Chrifti fidem. lib. 11. epift. 27. 28.
Imperatori fuam eleôtioncm. lib. 13. epift. 31.
S'A c R æ S g r i p t u r æ ftudio vacandum etiam inter ex-
; teriora negotia, ut fi ilia caveri omnimodo non poffint,
■ hoc non omnimodo poftponatur. lib- 3. Ind. n . epift. 67.
Religiofum virum fecum retinuit, cum quo folatium in verbo
Dei habebat. lib. 8. Ind. 1. epift. 16.
Q uæ s t i o n i b u s à- privacis viris propofitis refpondere
non dedignabatur. Gregoriæ cubiculariæ Auguftæ,quæ ut
fibi referiberet petierat, fi ei revelatum fuiflet, quôd fua
peccata effent fibi à Deocondonata,'eleganterrcfpondit,
quôd rem difficilem 8c inutilem poftulaverat. lib. 7. epift. 25.
Et de anima Adæ, quæ in peccato mortua eft, & pgr poeniten-
tiamfalvata, 8c quo modo diabolus cor hominis ingreditur.
lib.7 . epift. 34. 0
De infantium animabus qui fine baptifmo moriuntur. lib- 9.
Ind. 2. ep. 52.
D i v e r s o s D i v e r s e h o r t a t us eft ad Dei
amorem 8c proximi : ad compundtionêm, 8c cæleftis pa-
1 triæ amorem. lib. 7. epift. 16.
De contemnendo obfequio in aula Imperiali, 8c divinæ contemplation!
potiùs vacandum, quàm negotiis Reipub. im-
plicari. lib- 7. epift. 29.
Quando non eft ambigendum de divina gratia jam obtenta, 8c
deea appetenda, cùm ipfam defiderantes appetere, Dei do-,
num fit. Et de divina gratia ita præfùmendum, ut nçnfimus.
négligentes in oratione vel opéré, fedpetendum orando,
quærcndum legendo, pulfondum operando. lib. 7. ep. 36.
Rufticianam Patriciam hortatus eft ut temporalia omnia quàm
fint fugîtiva, penfet : quia dum hæc loquimur, 8c tempus
currit, 8c judex fupervenit, & mundura, quem fpontc no-
lumus, ecce jam.prope eft, ut inviti relinquamus. lib. 4.
epift. 4 6.
Quod diabolus quanto coghofcit Dei fcrvum fèryentiùs inhia-
re cælcfti pattiæ, tanto 4eceptionis molimina ardcntiùscx-
quirit, ita ut Monachus in ætate quinquagenaria conftitu-
1 tus dicat fe adhuc juvenilibus defideriis lubjacere : quia majores
impetus tentationum monachi patiuntur, quam dum
vitam cum pluribus ducunt. Et quôd fieri non poteft, ut
orationibus 8c Dei laudibus vacemus, fine aliqua interrup-
tione temporis : quia et fi intentio continué promta eft, ipfe
. tamen humanitatis infirmitas ad femetipfem relabitur, ut
aliquando fcflà jacca t , arque à ftudii cxercicatione torpefeat.
lib. -9. Ind« 2. epift 52.
Déclarât ibidem tentationes quæ, cùm oriofiftamus, fubre-
punt, quas tenebras noftri cordis appellat i quas in hac vita
volentesnolentefque fuftinemus : contra,quas nilaliudquæ-
ri poteft, nifi adjutor in opportunitatibus in tribulatione.
lib. 7. Ind. 2. epift. J2t
De tentationibus diaboji, 8c quomodo foperandus eft, qui
1392 ad Principes fæculares. 1393
femper mutiita loca cupitinvadere, contra quem voce cor- A Reginam hortatus eft ad confirmandum foum virum. ibid
dis clamandum eft ad Dominum : Domine, non longe facias
auxilium tmm à me,ad defenfionem meam refpice.L5.ep.58.
Quôd qui terrenis rebus adhærent, quoties congruum juvandi
tempùs aftiterit, nequaquam quod operandum cis eft différant.
lib. 9. Ind. 2. epift. 119.
Ad fuperna meditanda Ädeodatäm illuftrem hortabatur, quîà
qui ifta temporalia diligiç, fomnum vigilans videt. lib. 10.
ep* 49* WÊÊÊ
Patriarchæ Conftantinopolicano nuper elcôto propriam infirmitatem
accufanti refpondet felucare eflè propriam infir-
mationem cognofcere, cùm ille infirmior fît qui fuam non
valet confiderate infirmitatem. Iib. 7. epift. j.
Signum finceritatis dileôtio in abfentes, 8c fignum boni viri,
quialteri bono viro placet, lib. 10. epift. 59."
Ad bona opera peragenda, 8c ad horas vitx frcqucntiùs Pfel-
modiæ 8c lacrymis impendendas, arque ad carnis caftiga-
tionem, quæ quando in voluptatibus vixit, animam mortifi-
cavit, hortatur.lib. 10. epift.68.
Ad fpem in Deum ponendam , 8c quôd quæcumque humana
folatia vel âdverfirates fuerint, nulla feint, nifi aut ejus gratia
protegat, aut e jus offenfe perturber, lib. 11. ep. 78.
Pro invicem orare hortatur, cùm tanto celeriùs preces noftræ
in Dominica: pictatis aurem fubleventur, quanto eas vicif-
fim fiifàs caritatis ardor exacuit. lib. 6. epift. 19..
Auguftinum Anglorum Epifcopum ad humilitatem hortatus
eft cöntra inanem gloriam in miraculis, quæ per ipfum inter
illos Deus faciebac, & gloriandum oftendit, quôd nomina
veftra, dixit Chriftus, feripta funt in cælis. - lib. ii.ep. 28. -,
I n t e n t i o fend!i Gregorii, neminemgravare,neque animam
fuam, neque feiam ecclefiam. lib. 4. epift. 17.
Debitum honorem alicui fubtrahi non permittebat. 1- 5. ep.59.
Dccens officium non præteribac, unde excufevic fe quôd non
referipfcrit cuidam per eumdem, quem ille miferat. lib- 9.
Ind. 2. epift. 78.
Ita neminem offendére curabat, 8c omnes fovere cupiebat, ut
miraretur cur Maurilio Expræfedus Siciliæ de fua incolumitate
non fecerit ipfiim certiorem, adhortans, uc quoties fcri-
' bendi feoccafio dederit, id facere non reeufet. Iib. 12. ep. 17.
Offenfionem erga Cvprianum fibi remitti petiit, cujus multa
bona fe cognovifle affirmaban. Iib- 12.epift. 19. '
Alios contriftari contra æquitatem non patiebatur. lib.9. Ind.
2. epift- 3.
R a t i o n e s s u æ a c t i o n i s reddere non fubterfii-
giebat. lib.'4. epift-47.
Quorumdam ordinationum rationem reddere non neglexit,T
quas in fandta Romana Ecclefia inftituit, ad quorumdam
murmurationem tollendam. lib. 9. ind. .2. ep.^.
P e r s o n a m non accipiebat. Nos enim, inquit, nullum
pro perfonali amorc defendimus 3 fed au&ore Deo normam
juftitiæ, poftpofitacujuflibetperfonæ acccptione, euftodi-
mus. Iib. 2. Ind. 10. ep. 18.
Semper effe utilem doéti viri allocutionem, quia aut difeit au-
diens quod nefeire fe noverat, aut cognofcit, quod eft am-
plius, id quod fe nefcilfe nefeiebat. lib. 8. Ind. 1. ep.29.
De iis qu& f fe ffa n t ad Principes fiecularcs.
IM p e r a t o r e m pacis Ecclefîafticæeuftodemvocat.
lib. 7. epift. 6.
Acclamationes fieri juffit in Latcranis Phocæeleôio Imperatori
ab omni clero & fenatu his verbis : Exaudi, Ghrifte,
Quodque ipforum opus uhiqueaudiecur,& ab omnibus lauda-
tur, pro quibus Romani fortius orabant. ibid.
Novos Principes laudibus domulccbat, ut audienres quales effe
debeant, nerent manfuetiores. lib. 13. epift. 38.
Quomodo tra&andum fit cum Principibus .nuper ad fidem
converfis, ut Rex deregno ad regnum tranfeat. 1. r- ep, 43.
Libéré loquebatur Principibus^ 8c fummis magiftratibus, ut
ab erroribus ceflàrent. lib; 3. Ind. n . ep. 6y 8c lib. 4. ep.
33. Dicit contra Exarchum, qui auxilium cuidam Apofta-
tæ dederat, quôd talem iniquitatem impunitam remancre
propter Deum iiullo modo pati volebat. lib. 5. epift- 24.
Ad hoc poteftas Principibus data eft, ut qui bona appetunt ad-
juventur, ut cælorum via largiùs patear, ut terreftre regnum
cælcfti regno femuletur. lib. 3. Ind. 11. cp.65.
Et lib. 4. ep. 24. inquit : Talem ducem Sardinia fufcepir, qui
fie feiat quæ terrena feint, Reipub. exolvere, ut bene etiam
noverit omnipotent! Deoobfcquia pattiæ cæleftis exhibere.
Non prætermifît in memoriam, revocare Principibus genus, licet
humile,ut bénéficia à Deo in ipfos collata reminifoentes,
ad bene juftequC agendum illos provocaret. lib. 3; Ind. n-,
' epift. éy....
Argumentum probitatis Reginæ, educatio filii : unde ipfam
laudavit, quôd non folùmgloriam temporalium rerum fer-
vavit incolumem, fed etiam ætcrnæ vitæ præmia providit,
dum mentem filii in radice veræ fidei materna, ut decuir, 8c
laudabili inftitucione plantavit : ■ advnonens ut filium adhor-
tetur, ut ipfîus fides cum operibus enitèfeat. lib. 6. epift. 5.
Et bonam indolem Reginæ precatur. lib. 14. epift.12.
L a u d a v i t E x c o n s u l e m de bonis & Chriftianis
operibus, quæ de ipfo audiebantur, cùm terrenis rebus im-
pîicatus effet, manfùero fpiritu agerer, humilicatis arcem
per omnia euftodiret, & fingulis quæ jufta funt tribueret,
declarans fub fimilitudine deferviendi cælcfti Jerufelcm 8c
f Babyloniæ, quando vir probus,' & vir malus præficitur.
lib. 8. Ind. 1. ep. 35.
Laudandus eft Rex à religione, quia eflè Regem non mirum
eft -, fed eflè Catholicum, quod alii non merentur, hoc fe-
tis eft. lib. 6. epift. 6.
Regem Catholicum hortatur ad benignitatem femper fùbditis
exhibendam, ut ficut fide ita aétione alii Reges vincantur.
lib. 6. epift. 6.
Quia tune verè Régi Regum, id eft, omnipotent Domino
amplius placebit, cùm minus fibi .crediderit licere quàm poteft.
ibrd.
Regem ante Deum magnum facit pietas aôtionis. ibid.
Promovebat & hertabatur Principes ad.propagationem 8c defenfionem
fidei Catholicæ & ‘EccIefiæ Romanæ, gratias a-
gens pro collatis beneficiis 8c pro benevolentia. 1 . 1. ep. 74.
Regem Hifpaniæ operam dantem converfioni Arianorum lau-
davir. lib. 9. Ind.,2. epift. 122.
Quôd in operibus bonis maxime proYÎdendum eft contra ina-
nem gloriam : unde hortabatur Regem ad cordis humilita-
temj munditiâ corporis regiam poteftatem temperandam,5c
iram vitandam. ibid.
Quôd tenentur Principes ad follicitudinem falutis fùbdirorum,
& eorum converfionem. Ad hoc, inquit, illi vobis commifli
funt, quatenus & ipfî veftræ utilitati valeant ad terrena,dc-
' fervire, & vos per veftram providentiam eorum animabus,
& quæ funt æterna profpicere. lib. 4. ep. 25.
Quôd per Principes qui ad ecclefiam veniunt, multi ad eandem
veniant. lib. 7. ep. 8.
Phocæ Augufto 8c Leontiæ Auguftæ vita.Tunc juffit iconam E lH*s divinum judicium in quo effent de fuis fùbditis reddituri
reuoni in oratorio fan^i Ca*firii marrvri« inrr, /X,-;.'.----- reponi fanôti Cæfàrii martyris intra Palatium : ---i:L 1 H ’
mittebatur enim Romam icona Imperatoris 8c uxoris.Olim
lib. il. ep. i. nunc ad cal'cemepift. in appendice.
Gratulatur novo Imperatori ipfius ele&ionera, adhortans ip-
fùm ad fùblcvanda ea, in quibus Refpub. opprimebatur :
8c ut cæleftis gratiæ virtus eum inimicis terribilem faciat,
pietas fùbditis penignum precatur. lib. 13. epift. 31.
Quomodo gcatulandum iis, qui aliquod Reipub. munus fùfpi-
ciunt. lib. 10. epift.37.. , .....
Quôd hoc inter Reges gentium & Reipub. Imperatoresdiftat,
quôd Reges fervôrum feint Domini, Imperatores vero Reipub.
Domini liberorum. lib. io. ep.51. &lib. 13.ep.3r.
Quomodo gratulandum Principibus principatum. ibid.
Gratulatur Régi 8c Reginæ Anglorum converfionem regni,
.quôd ilia Helenam, hic Confwntinum imitati funt. lib. n.
epift. 27.
rationem, fjepius proponebat. lib. 3. ep. 23.
Uc Deum timerentI ejufaem judicii figna prxeedentia exponir,
quod ideo prxmittantur, ut de animabus noftris debcamus
efle folliciti, de mortis hora fufpedti, ut venturo judici in
bonis aiftibus inveniamur prxparati. lib. 11. ep. 66. ,
Quod juftitiam, quam mentegerunt Principes, coram hominibus
ljuce operum demonftrent. lib. 1. ep. 48.
Hortatus eft Principes 8c, Patricios ad bene agendum, ex mum
di hujusinftabilitate 8c inconftancia. lib. 3. Ind. 11. ep.52.
Et quod ab eis res adverfx tolerandx funt, quia fi bonis frui
volumus in terra noftra, hoc eft in terra viventium, mala
- hominum in terra alicna portare debemus, peregrinatio quip-
peeft vita prxfens, &qui fufpiratad patriam, ei tormen-
tum eft peregrinationis locus,ctiamfi blandus effe videa-
tur. lib-11. ep. 7 j.
Reginam Francorum elegantcr hortatus eft, ut ornet potefta-j