7^5 S. Grégorii Regiftri Epiftolarüm '' 724
in cxcufatióftcm tnole'ftia corporalis adducitur, A buit, quod Sr muleis aliis Sr lacrymis pjus attef.
!
cxpe&a'to falutis tem porc, laborctn fummoperc
I potuiftis pro cömmodo secern* falutis affumere ;
ut &TVOS de noftra ratione, be nös de veftra cre-
dulitatc gaudcremus. Ea enim,quæ meis fcripfi E-
piftolis, replicaïida nunc non func,c neque alia ra*-
tiocinacione monftranda: quia apud nolentisanitantibus
verum efle credidimus. Ét quia iyo. fo-
lidos debebat, volui ut creditores illius cum co
aliquid pacifcerentur : quoniam be b lex habet, (,
ut homo über pro debito nullatcnus tencatur, fi
res defuerint, qu* poflint eidem debito addici.
Creditores ergo fuos, utaflerit, ad 80. folidos
mum, quamvis fit evidens ratio.,«1 hæc ipfa obfta- confentire pombile eft. Sed quia mukum eft ut
culum efle folet.Sed per vos venitc,& beati Petri à nil habente homine 80. folidos petant, 60. fo.
Apoftolorum Principis liminibus vofmet præfen- lidos per notarium tuum tibi tranfmifimus, ut
täte, be cun&a qu* feripfi, nifi ex le&ione mon- cum eifdem creditoribus fubtiliter loquaris, ra-
ftravero, cum qua vultis difputationc, recedite. g tionem reddas, quia filiumejus quern teneredi-
Horror vos tarnen ut dum vit* fpatium fuper- cuntur, fecundum leges tencre non poftqnt. Et fi
eft , ab ejufdcm beati Petri Ecclefia-, cui .claves
cæleftis regni commilfæ funt, be ligandi ac fol-
vendi poteftas attributa, veftra anima non inve-
niatur divifa ; ne fi hie beneficium ejus defpici-
tur, illic vit* aditum claudat.
Hi autem qui dubitationis veftra: participes
funt, fi ad me venire voluerint , nullam in me
quafi ex poteftate prodeuntem violentiam perti-
mefcant*. Nam nos licet in omnibus caufis, in his
tarnen præcipuè quæ Dei funt, ratione magis
ftringere homines, quarn poteftate feftinamus. ^
E P I S T O L A XLIV.
Ad Maximianum Epifcopum.
jQuofdam e Bacauda Epifcopi clero, ad facros ordines in
Sicilia promotos, ad ipfum illos rtpcttnttm tratifmittai.
Gregorius Maximiano Epifcopo Syracufano.
INdicavit nobis Bacauda frater be coëpifcopus
nofter, quofdam de clero fuo in Sicilia: parti-
bus ad facros ordines pervenifle. Qui qubniam
neque Prefbyterum, neque Diaconos fe habere
commémorât, a eos ad fe petiit debere tranf-
mitti. Proinde Fraternitas tua ubicumque illos
latore prxfentium indicante repercrit, hue eos
fine dilationc tranfmittat : quatenus be illi ad
Ecclefiam in qua olim milkaverunt, revocentur,
be ante di£tus Epifcopus optatum de eis poffit habere
folatium.
Epi s t o l a XLV.
Ad Fantinum Defenforcm.
Solidoi fexagmta mit tit pro Cofma ptrfolvettdos.
Gregorius Fantino Defenfori.
poteft fieri, ad aliquid minus quàm nos dedimus,
condefcendant. Et quidquid de eifdem 60. foli-
dis remanferit, ipfi trade : ut cum filio fuo cxin-
de vivere valeat. Si autem nil remanet, vel ad
eamdem fummam debitum ejus incidere ftude,
ut poftit fibi libéré poftmodum laborare. Hoc ta-
mcn folerter age: ut acceptis folidis, ei c plena-c
riam munitionem feripto faciant.
E p i s t o l a XLVI.
Ad Rufticianam Patriciam.
FcJHnum nimis illius c monte Sina reditum reprehendit.
Gregorius Rufticianx Patricix.
EXcellenthe veftr* feripta fufeipiens, liben-
ter agnovi, qualiter ad montem Sina perrexe-
rit. Sed crédité : ego quoque voluiflem vobifeum
ire, fed vobifeum minimè redire. Quamvis mihi
valde difficile fit credere , quia ad loca fan&a
fuiftis,a Patres multos vidiftis. Nam credo fi vi- 1
diffetis , tam ccleriter ad Conftantinopolitanam
urbem redire minimè poteratis. At poftquam ta-
lis civitatis amor de corde veftro nullo modo re-
ceffit, fufpicor, quia Excellcntia veftra fanèta quæ
corporaliter vidit, ex corde minimè attendit. Sed
omnipoténs Deus mentem veftram gratia fuæ pie-
tatis illuftret, donet vobis fapere , be temporalia
omnia quarn fint fugitiva, penfarc : quia dum h*e
loquimur, be tempus currit, be judex fupervenir,
be mundum, quern fponte nolumus,ecce jam pro.
pe eft ut dimittamus inviti. Domnum Apionem
be domnam Eufcbiam, eorumque filias mea pc-
to vice falutari. Domnam vero illam nutricem
Johan. D,a L
mcam, quam mihi per litteras commendatis, om-
nino diligo , be gravari in nullo volo. Sed tantis
Ator prxfentium a Cofmas Syrus in negotio, anguftiis premimur, ut b ab angariis atque oneri-b
quod agebat, debitum fe contraxifte perhi- bus hoc jam tempore ncc nofmetipfos excufemus.
H l i
c Ita me!ids mfs. omnes, quarn editi , neque aliqua ratiocinationt
monftranda. Contra mentem S. Doftoris, qui ratione convincendum
judicavit Bonifaciura. Vcrum feribit rationibus quas jam adhibuit, aliam
non addendam.
4 Vulgati recent, hoc ipfum quod non vult, fbftaculum obedientia
efft folet. Ubi emcndicata hate lettio fuerit nos fugit.Ccrtè non in mfs.
Vatic. Norm. Sec. quos fupra laudavimus.
N otjb ad E p i s t . X L IV .
• Suos Clcricos in Sicilia: fuifle partibus ordinatos dicit, bcllo, ut
qnidem reor, è fua pullos dioecefi. Sine dimifloriis promotos fulpicor
quad indigenas aut ratione domicilii proprios; lege canonum revocat
in Nicamo c. 15. Sc iC. Guffanv.
N o t a a d Bu s t . X L V .
« Eumdem efle putamusde quo lib. in . Ep. j8. Hieronymus in illud
Ezechielis 17. 16. Syrus negotiator tuus. . . .Vfque hodie autem, inquit,
permanet in Syfit ingtnitus negotiations ardor, qui pertotUm mundum Inert
capiditate difeurrunt, ér tantam mereandi habent vefaniam, ut occupa-
to nunc orbe Romano, inter gladios ér mifenrum neces quarant divitias,
& paupertatem piriculis fugiant, I^em ad Lsctam: Negotiatoribus avidiffimis
mort ahum Syris. Sidon. lib. x. Ep. 8. de Ravcnnatium per vet-
fione : fznerantur, inquit, Clerici, Syri pfallunt.
b Novell. 134. c. 7. ubi de filio débitons agitur. $£uia verb ér hujuf-
modi iniquitatem in diverfis locis noftrt Reipublici eognovimus admttti,
quia creditores filios debitorum pra/Umunt retinere aut in pignut aut in
fervile minifterium aut in conduRionem : hoc modis omnibus prohibtmus,
ér jubemus ut fi quis hujufmodi aliquid deliquerit, non filttm debito
Cadat, fed tantam aliam quantitatem adjkiat, dandam ei qui retentus F eft ab to aut parentibus ejus ; ér P°ft hoc etiam corporalibus pcenis ipfum
fubdi a loci judiee, quia perfonam liberam pro debito prefumferit retint-
re, aut locate, aut pignorart. Totam legem exfcripfi, quia multa con-
tinet notabilia. Guffanv.
c Gall, une entière décharge. Infirumentum quo de liberatiqpe confier
, vocant fxpids Juiifconfulti munimentum, quod à cujullibet liti-
gantis infiilcu bomincm tutum reddit ac munit. Guffanv.
N o t a ad E p i s t . X L V I .
• Scilicet monachos monaftcrii montis Sina. Extat Epiflola S- Gregor.
lib- xi. lecunda, ad Palladium bujus monafterii aut Abbatem aut
Monachum, ad quern cucullam & tunicam mittit. Hîc advertc monachos,
nomine tituloque Patrum infignitos, quod ufu reccptum turn apud
Epis t o l a XLVII.
Ad Sabinianum Diaconum.
A & penfa ex quanto dolore funt.
Pcrvenit yero ad me quia tranfmifit nefcio
quern Clericum,qui diceret quia Malchus Epifcopus
in cuftodia pro folidis occifus fir. Dequa re
unum eft quod brevitcr fuggeras fereniffimis Do-
minis noftris, quia fi ego fervus eorum in morte
Langobardorum me mifccre voluiffem hodie
Langobardorum gens j ncc regem j nec duces
nec comités hab^et, atque in fumma confufione
cflet divifa. Sed quia Dcum timeo i in mortem Gra. q.
Mtsximi, Gregorii feripta publice feindi fecerat, fu-
perbiam comprimendam. Ejus c alumni a dc Afalcho Epifcopo
occifo quid refpondendum. M-oncndum de duobus
Romanum.
Gregoriusa Sabiniano Diacono.
j. E caufa b Maximi prxvaricatoris quid a&um
Dcaula0 prxvaricatonsquia actum cujuflibct hominis me mifeere formido, g Mal-■ „
fit cognovifti. Sed poftquam fereniflimus chus autem Epifcopus neque in cuftodia fuit, ne-
domnus Imperator jufliones tranfmifit ut ordina- B que in aliqua affli&ione, fed die qua caufam di-
_i minime debuiflet, tunc ad altiorem fuperbiam
erupit. Nam homines gloriofi viri Patricii Roma-
c ni ab eo prxmia acceperunt, eumquec ita ordi-
nari fccerunt, ut Antonium Subdiaconum, be re-
ftorem patrimonii nifi fugiftet occiderent. Ego
autem Epiftolas tranfmifi, poftquam eum ordina-
tum contra rationem cognovi, be contra confuc-
tudincm, ut MifTarum folemnia celebrarc non
d prjefumeret, nifi prius «* a fereniffimis dominis cox
it, b be addi&us eft, nefeiente me, à Bonifacio h
nocario in domum ejus duètus eft, cui be pran-
dium fa£him eft, ibique prandit, be honoratus eft
ab eo, be no&c fubito mortuus eft, quod jam Di-
lediioncm tuam arbitror cognoviffe. Exhilaratum
autem noftrum pro ca re dirigere volui. Sed quia
jam eamdem caufam aftam exiftimavi, idcircö
me rctinui.
Domno autem Romano Dilcftio tua dicat, quia
nofeerem, quid dc ejus perfona juffiflent. Quæ C Pro Felice , ficut feripfit ad virum exccllentifli-
feripta mea publicè relata, vcl in civitate pofita, mum »magiftrum, Epiftolas, fi Deus juflferit facio* i
publicè feindi fecit, atque in eontemtum Sedis be per hominem meum tranfmitto. Nam modo
« apoftolicæ c apertiùs exiliit. Quod ego qualiter poftquam nulli alteri feribo , durum
lihi fiiit
patiar feis , qui ante paratior fum mori, quarn r''foli i: —
magiftro’ fcribere. Cui etiam dicendum eft
beati Petri Apoftoli Ecclefiam meis diebus dege-
quia Catellus Palatinus fubftantiam ejus, quantum
nerare. Mores autem meos bene cognitos habes,
Virigantinus dicit, malè exterminat. Cui vix potui
quia diu porto: fed fi femel deliberavero non por-
imponcre, ut expenfas eidem Virigantino in
tarc, contra omnia pericula lætus vado. Unde
monafterio quo le&ioni vacat, be laborare non
necefle eft cum Dei auxilio periclilo fuccurrere,
poteft, parum aliquid de fubftantia matris fua:
f ne cogacur cxcedendo pcccarc. f Vide quæ dico,
^ dare debuiflet.
Grecos turn apud Latinos Scriptores. Nam Grxci a&a corum, vitas
Patrum appellarunt; didla, apophthegmata Patrum, in quibus a Cotele-
rio collcftis Gepe leges : narravit Patrum aliquis.liem lonat Abbatis ti-
tulns omnibus (alrem infignioribus monachis in Oricntali Ecclefia col-
ktus. Pro Latinis tefiis prodeac Venantius Fortunatusdc vita S.Martini:
Jnde monafterium fibi condit rupe fub alt a ;
Vir Monachus pr'tftans in Pontificatus honore.
Plttrima conveniitnt ubi fan ff a examina Patrum.
Dc Patrum appellation? Religiofis non deneganda , feripfit fingula-
rem diff rtationem Thcophilus Raynaudus e Societate Jefu. Antiquif-
fimum morem probat Hieronymus , eefi reprobet : Nefcio, inquit in
cap. 4. Ep. ad Gal. qua licentia in monafteriis vcl vocemus hoc nomine
pacris alios, vel vocari nos acquiefcamus.
b Ea vox his in Epiftolis fepids occurrit pro exaftionibus, fimftioni*
bus, muncribus, opeiibus coadis. Jurcconfuiti proprxftationibuscquo-
rum aut ad curfum publicum, Gal. Its poftes, aut ad tranfveQiones qua-
rumdam rerum, ut armorum. Dicunt etiam parangarias. Sunt (ervitu-
tes coaftx, oncra, & fpecics veiligalium. Voccm Budxus notat efle Pcr-
ficam. ItaSuidas. Cum plus compellimur prxftarc , aut folvere, aut
c' ‘ , quarn juris fit, quani debcamus, angaria eft. Gallice operas
quas domini à fuis iolente xigunt
: quidni^der
colon is,
riam ab
n loquitur Gregorius Ep. 68. lib. 1
vicar iis,~rufii
angendo ? De angariis
y,ateno , apud Conftantinopolim. Ibi Apocri-
cia fungebatur. Hxc Ep. extra Regiftri ot-
* In Vatic. Sabiniano
ni pro Gregorio Provi
Norm. Extat in collcftione Pauli Dia
‘ 1 multis mfs. prxferttm
tur : Ad Sabinianum Diaconum Confiantinopolitanum.
b De eo confule fupra Ep. 1.0. ad ipfum feriptam.
* In Aud. & aliis plur. mfs. ita ordiriarifecerunt. Antonium..'. nifi
* In colleft. Pauli prima manu , Domnis ; fecunda , Dominis. Quo-
rcà obfervandum , coHcftas illas Epiftolas a Clcrtculo parum litterato
imo feriptas , & poftca manu Pauli correftas & emendatas faltem
»m. 34.
e In eadem coll eft. apertus.
^ In Vatic. A. unde qua dico penfa ex quanto See.
« Pugnant hîc mfs. Audocnus & Norm, habent, quod Malchus autem
neque in cuftodia fuit. Favcnt Vatic. A. & D . In colleft. Pauli,
h De vocis hujus fenfu diximus 1.1 . Moral, n'. r j. ubi vide notas. Sic
p locus ille kgitut in Vatic. A. die qua caufam dixit, adduHus eft . . . . .
a Bonifacio notario in domum ejus ; cui ér prandium faäum eft.
* Ejus dignitas fumma erat inter Patrick». Vide Thcodoretum
lib, j . Hift. c. 17. Ccdrcnum, Codinum, Zonaram , Evagrium. Errant
autem plures poftremis fcculis ufque ad 14. Eorum, ut conjicio,
prxcipuus erat Magifte^ officiorum. Cone. CP. VI. aft. i. f& r'c&t
ßaot\iKut itptpiKtoi,, Palatii magifter. Chalced. aft. 1. f&yi'r&f
9i!t>r itpqmuai , divinorum feu aulicorum officiorum Magifter.
Repericur & hxc vox apud. S. Alban., in Apologia ad Imp. Conft. &
apud S. Bafilium Bp. 84. & alios.. Dicitur & uscytsrf & mwce/aiof.
Porto dignitas magiftri dicebatur Magfieria, Gr. f& w p 1* apud Si-
mocattam lib. 3. c. 15. tj f&fr&çi'* vftdßjjor. Ec Childebertus
Rex Francorum. in Ep. ad eumdem Theodorum Magiftrum
torn. 1. hift. Franc. Prtlati Magflerii veftri. Guffanv. Formulam Ma-
giftcrix dignitatis habes apud Caffiodorum libro vi. Variar. §. ri.