1303 Appendix ad Epiftolas S. Gregorii. 1304
non aliter fc hujus facri temporis obfcrvationcm A vclamina (acrilegis Anthimi infc&a fabulis, fuis
fufcipere putant : Quod utiquc non rationi fed catholicis prccibus cluic.
voluptati, imo cuidam mends ca;citad adfcribcndumcft
j unde nec a tali confuctudinc avertipof- Fragmcntum Ep ifto la Liu datum a J o b . Diacono
funt : ideo cum venia fuo ingenio relinqucndi
funt, ne forte pejorcs exiftant, fi à tali con-
fuetudine prohibcantur. Ut cnim ait Salomon:
J J t i i m u l t u rn e m u n g i t , e l i c i t fa n g u i n e m .
. E t p o j l p a u c a .
Par autem eft ut quibus diebus à carne anima-
lium abftincmus , ab omnibus quoque qua: b fe-
mentinam carnis trahunt origincm, jejunemus,
la&c videlicet, cafeo, Sf ovis.
■Et p o j l p a u c a .
Ccceriim pifeium jus ita Chriftiano rclinquitur,
ut hoc ci infirmiracis folatium, non luxuria: pariat
incendium. Deniquc qui à carne abftinet, nequa-
quam c fumtuofiora marinarum belluaruni con-
vivia prarparct.
Vinum quoque ita bibere permittitur, ut ebrie-
tatem omnino fugiamus : alioqui reftat > ut omnia
qua: corpori libent, fimilitcr faciamus.
lib. II. c. 16.
MUftos ex ecclefiaftica, feu feculari militia,
novimus ad omnipotentis Dei lervitium
feftinare, ut ab humana fervitupe liberi, in divi-
no fervitio videantur familiarius in monaftcriis
convcrfari. Qm)d fi pallim dimittimus, omnibus
fugiendi ccclefiaftici vel fecularis juris dominium
g occafioncm præbemus. Si verb feftinantes ad om-
nipotcntis-Dci fervitium incautc retinemus, illi
invenimus negare quardam , qui dedit omnia. Unde
necefle eft ut quifquis ex juris ccclefiaftici, vel
fecularis militia: fervitute ad Dei fervitium converti
dcfidcrat, probetur prius in la'ico habitu
conftitutus ; &: fi mores ejus atquc converfatio
bono defiderio illius teftimonium ferant, abf-
que ulla retra&atione, fervirc in monaftcrio om-
nipotenti Deo permittatur \ ut ab humano fervitio
liber recédât, qui in divino obfequio diftri—
E x vetuflo codice Regiflri S. Gregorii P a p a q ttiorem fubire appétit fervitutem. Si autem & in
monachico habitu fecundùm Patrum regulaç ir-
rcprehenfibiliter fuerit converfatus , poft præfixa
lacris Canonibus tempora, licentèr jam ad quodlibet
ecclcfiafticum officium provehaturx: fi tarnen
illis non fuerit criminibus maculatus , qua: in Te-
ftamento veteri morte multantur.
in Bibliothecd V aticana ajje rvato.
De moribus vita & mortc Agapiti primi
Papa:.
A Gapitus Papa vas catholicum , Evangel»
tuba, prjtco juftitix, facra altaris fcdifque
* Al, femtntivam.
c Hzc pro Gregorianis habebat Johan. Baptifta Mantuanus, cum
in pocmatc dc Quadragefima cancbat :
Non tarnen illicit um pifets adhibere minutas;
Gregorius m.ignos prohibes : fed longior ufut
Ob ft i tit & ponti peeuaria magna per omnes
Jam voûtant prorerum menfas, & prandia Regum.
Sordid* Gregorii leges obfervat egeftas.
* Ira affirmant Romani correQorcs décreti Gratiani, penes quos fi-
dcs fit : nos autem nnllis in mis. hare fragmenta invenimus.
Epiftolam ad Venerium, Epifcopum Caralitannm, in hac Appendice
uon admittimus ; quamvis enim circumferatur à Gratiano lub nomine
Grcgôrii Papæ>causâ 3 j . quæftione 10.C.1.& ab Anfeimo Lucenfi, laudato
ab eruditiffimo Baluzio in fuis ad Gratianum notis pag. j 5 8. cam tarnen
inter opera S. Doftoris recenfcrc vetat ingens ftili diffimilitudo ; verat
Venerius illc ad quern dirigitur epiftola , ut pore Gregorii maant ævo
prorfus iucognitus; vetat denique ahum ac perpetuum de ca filenrium,
turn in omnibus Regiftri codicibus manu exaratisaceditis, turn in omnibus
omnino Scriptoribus ante Anfelmum Lucenfem &qucmdamPo-
lycarpum : de quibus apud Gratianum. •
I De Epiftola autem ad Felicem Meffinenfcm, qu* eft ultima Indiftio-
nis VII. aliter cenfemus : earn edidimus ut genuinum ejus fetum. Vide
notam a in camdem epiftolam.
Qu a d a lm in argumentis & in notis Ep ijbla rum emendanda.
Argumcntum Epiftolx i . libri tertii, col. 660. convenic Epiftolx x l i x . col.«59. Sc vicc verfa.
In nota prima feu a ad Ep. iv in. lib. x i. col. 1143. F-i i n - I : - u b > legitur : D e i n d e c h r o n o lo g ie i lU
ijuA C lo d o v d i f 8 c c . l e g e : D e i n d e C h ro n o lo g ie i l l e q u e D e g o h e r ti J è x d e c im e n n o s e b A n j l r e j i e n i e jtts r e g n i
i n i t i o , n o n v e r o è C l o th e r i i i l l i u s p e t r i s m o r tc c o m p u t e tj e t f i , &c.
E p i s t o l a r u m
E P I S TO L A R U M
S G R E GOR I I MAGNI
O R D O R E S T I T U T U S
A R GUMENT I S D E M O NS TRATUR.
HI c primùm egemus d eE p ifio lis tm ku iqu e lihro reflittttis. fo fiea de am o tis ; deinde f im *
f r e r n t tra n fp o fiu tntre eumdem B r u m , u t e d propr ium locum r e v o cA r e nm r / Jd icA b i-
TJôf B m mm m wBSm, ohfcuns m WMH8M1 m h p iJ toU , dehito, u t p u tam u s , ordmi redditoe. ° ■ o J a
Liber I. Indfiflione IX.
Nonæ Indictioiu tres Epiftolas reftituimus.
I. Ex lihro ultimo IndMone ■ vij. decimam oélavam Epifloiam, qu* nunc eft hujus Libri décima
Cum fenpta eft hac Epiftola vivebat Petrus Terracinenfis Epifcopus, cujus meminit. Eum
undeamse M o n t s ,ratio mortuum fuijfe probant EpiJhU deeima tenia & décima auarta In-
aictioms xj. gjuod autem adlibrum / . pertinent hac Epiftola, eruitur ex cMem lili Ep „
quam fi cum ipfa conféras, pofterius fuijfe feriptam non dubitabis, J Wfat
II. Ex Balu^ii Mifeellaneorum Tomo quinta, pag. Epiftolam Petro Subdiacono inrerip-
Ü B W B "0nAum txcujim primus edidit ipfe 0-sir clarijfmus Stephanus Balutftus. Sic incL
hac Epiftola, qua nunc eft trigefima fexta libri primi, P e r g e n c i t i b i , & c . Ipfius meminit PanLs-
Wm WmmH B b h bB b m q u a r t * ,p o j t Pafchalem fftu v ita tem ^ fcn p tx . J 7
W Ë Ê Ë Ê È Ê È m m x - W m ln ^ f i o n e Epiftolam quadragefimam quartam. C om m o ns G e n - H H M B 1 mi BWÊÊÊmm m ■ HIHMBlG eGnrnea&d°“n uBs !8W MSB»Ê m ^ m m o p o ft ln d iS h o n s d e em * q u in t* inm um nulla Gennadii mentio. Ipfius, In d iä io n c 't e r t ii fiuc-
E^ lt ol,ml ^ g f im a fieptima & B 8Ü nunc v e r b ÜÜ
WinaicBtio mn om i jTj i gmCahgiAs cno0nnvae• nmu . 9 E p iJ hU nm anere W È m in M M ™ q*u inta f3f ^e d
A nona Indiftione Epiftolam nullam amovemus.
In nona Indi&ione Epiftolas duas ad proprium locum rcvocamus.
t u m H o n Z l " ° ” f . j M a m jungimus quia in «traque eadem prorfus turn N a ta li Epifeopo,
turn Honorato Arch,,diacono, fim u l ab illis pr*fiand a mandantur. " P
reP tu av eSm Z r r i!tmam 0^ a'uf m t ° f l j 0f ‘m u s fep tu a g efim * n on *, quam à feptuagefima f e x r a &
Jeptuagefima fiept,ma ,n eamdem ac ipfa rem fer ip tis non bene dividebat.
Liber II. Indiclione,X.
Decimæ Indidtioni reddimus Epiftolas quindccim.
I f El,lß0Um frm a m ‘ qU* I 'P tm ‘ * lih r ih u -
I h u m J i r I H i Gregonus mdicat bellum tune fu i j f e Romanos inter & sdriulconftat
m m T d S f ° letr um W M od referendum M ß Indiélionem detimam f i r }
j a t e x E p i f i o la ohm tngefima fe cu n d a , nunc quadragefima f e x ta ejufdem In d iB o n is f i r i p t l a d
OO oo