De iis quæ fpedant ad Legatos, Capitulum, & Eledj 1399 *398 ■ ■
ret, qui clericos damnatos, Sc moniales c monafterio egref-
fas defendebat, ei affirmans fe non fine débita ultione præte-
riturum. lib. 5. cp.24.
•Converfionem infiaelium Præfedo commendavit, ut in hoc
opéré Epifcopum adjuvaret.lib. il . ep. 12.
Magiftratus magiftracum non gratulabatur , fed' potiùs fccum
. condolebat. lib. 10. ep. 37.
Quod Deo Sc pravis hominibus fimul nemo places poteft.
lib. io. ep.' $6.
Quod grave eft, afflidis temporibiis locis majorihus præfici:
idcirco Præfëdos hortabatur, ut hujufmoai res afpera fie-
ret mcrccdis occafio, lib. 10. ep. 37.
Gaudere fe ait quod Præfedus divinis vacaretfcripturis. ibid.
Magiftrum militum hortatur, ut culpam cujufdam fibi remitieret.
lib. 1*. ep. 19.
Profueturfe nolle mifeeri, ut aliquisfiat Præfedus. lib. 12.
ep. 2Ä". «
Venantium Cancellarium Icalix ex Monacho per epiftolam
■ 'graviter inçrepavit. lib. i- ep. 34.
De iis qtu fpeclant ad Capitulum Sida vacante.
O Rat io n es fieri pro eledione fàcienda Epifcopi præ-.
cipiebat, inquiens : Unanimes orate fideliter, ut quicum-
que merit ordinandus, & vobis utilis poflic exfiftere, Sc di-
gnum Deo noftro facerdotalc exhibere fervitium. 1.1. ep.jS.
Ordinationem bonorum Ecclefiæ vacantis, præfertim mobi-
lium, per inventariumeommittebat. lib. 3. Ind- H. ep. 22.
Oeconomum in Ecclefiis vacantibus deputabàt. lib. 1. ep. n .
Sc ep.Si. ne detrimentum pateretur Ecclefia, nec ab ilia per—
mittebat ilium difeedere, donee eledio tuilier fada.
Nihil Sede vacante in ilia dioecefi decernebat : unde monafte-
rium vacans. unirc noluit quoufquc in ilia civicate fuiffec
Epifcopus ordinatus.lib. 10. ep. 61.
Commifit ut caufa diu dilata terminaretur , cùm Ecclefia fuif-
fet ordinata. lib. 11. ep.iS’.
De Pofiulatione.
De iis qua fpefiant ad legatos & aüos minijlros
S . Ä . E .
A Sandra Sede Apoftolica nonnifi Diaconi legabantur ad
Imperatorem. lio. 13. ep. 38.
Eoslegabat, qui Principibus.provinciæ effenc grati. lib.i.ep. 2.
& lib . « . ep. 69. '
Ut debitus honor Legatis deférretut curabat. lib. 1. ep.i.
Commendabat illos piis viris , 8c iis ad quos mittebat. lib. 6.
ep. J. &ep. 6 &I1D. 13. ep. 38.
.Viros sligiofbs admonebat, ut frequenter Legatum ledis Apoftolicæ
vifitarent j ut poll labores, inquit, quos in caufîs
fiecularibus patitur, in verbo Dei vobifeum inveniac, & C
quafi quodam candido linteo ejufdem laboris terreni fùdo-
rem detergat. Lib. 7. ep. 30.
Oui legationis munus obeundum erat, vitia provinciæ quibus,
ilia Taborabac, declarabat, ut ilia extirparet. lib y. ep. 48.
'Conceffit facultates legationis, fervato proprio honore Me-
tropolitanorùm fecundùm prifeam confiietudinem. lib. j.
ep- 54* .
Legatum ad poftulationem Regis conceffit. lib. y. ep. 54. & y y.
Scripfit omnibus Epifcopis illius provinciæ, ad quam füerae
Legatus deftinatus, quod legationem lèdis Apoftolicæ ad
-eosdecreverat. lib. 4. ep. 54.
Legatio neceflària eft, ut unus fit ad quem recurri poffit, qui
ex charitate & pace præfir. ibid.
Legatus curet, ut integritas fidei, & quatuor Concilia lôllicita
devotione-fer ventur. ibid. 1
Contentiones inter Epilcoposexortas compefcat. ibid.
In gravioribus eau fis, fi opus fùerit Epifcopos congreget com-
petenti numéro, ibid.
Caufàm fidei,aut alicujus eminëntis negotii dubietatem, quæ
pro lui magnimdine judicio ledis Apoftolicæ indigeat, exa-
minct, Sc ad Sanditatis fuæ judicium référât, ibid.
Omnes Epifcopi Legato obediant, ad ejufque vocationem ventant
abfque canonico impedimento. ibid.
Impediti Epifcopi mittanc fuo nomine Prelbyterum , vcl Dia-
conum. ibid.
Nulius Epifcoporum ad longinquiora locafine audoritate Le-
gati abeat, idquc affirnjac elle ex confuetudine taih legationis
, quàmfeais apoftolicæ, quæ hoc mandare conluevit.
ibidem.
Scripfit Régi de legatione décréta ad ejusregnum. I. y. ep. 55.
Ad Régis inftantiam dicit le velle deccrnere legationem prop- j
pter reformationcm quam iplè Rex poftulabat.Iib. 13. ep. 6.
Auxilium brachii regii invocavit pro Legato contra Epilcopos
delinquentes, & quofeumque alios, lib. 5. ep. 55,
Legatus non permittat vitia in regno perfiftere > cùm ilia ani-
mam Regis gravent, ibid.
Mandata Legato data fignificavit Régi. ibid.
Legatum fedis Apoftolicæ prohibuit cum Patriarcha commu-
nic^re. lib. 7 . ep.34.
Quidquid Delegati decreverint, dicit fibi placere, ita tarnen, ut
perpendant, ne ipfe videatur remilfiùs vel cum injuria làn-
dæ Romanæ Ecclefiæ agere. lib. 9. Ind. 2. ep. 67.
Legatosmifit Joanncm Abbatem, Sc Hippolytum notarium
ad Reginam Longobard. ut ei perfuaderent unitatem Ecclefiæ,
& obedientiamejus Epilcopo. lib. 4. ep. 4.
Reformatio cleri Legato lèdis Apoftolicæ cum ordinario loci
committicur. lib. 11. ep. 68.
MO nachum in Epifcopumordinatumpoftulatum noluic
concedere,ne ejus quies interrumperetur. lib.13. ep. iy.
Archidiaconum unius Eccfcfix in Epilcopum alterius Ecclefia:
eligi non permifit fine licentia fui epilcopi. lib. y ep. 17»
Ccffionem diaconi in Epifcopum alterius ecclefia: poftulanti
fuo nomine non permittit peti: led eligentium mufius efle o-
ftendit üt ab ejus Epilcopo petant, cumnolit videri aliquid
concedere contra illius Epifcopi voluntatem, lib. 14. ep. 11.
* De Eleclione.
IN ele&ione Epifcoporum landqs Gregorius antiquam 1c
ait deliberationem habuiffe, pro nullius unquam femilccre
perfona, fed illorum eledionem orationibus prolequi. lib. 3»
Ind.u.ep. 29.
InvigilabatjUt digni in Epifcopos eligerentur, de quorum mo-
ribus Sc probitate inquifitionem fieri, Sc hujulmodi viros
dignos per provinciam quxri, Sc invencos examitiari ju-
bebat, Sc poftremo ad ipfum tranfpiitti. lib. i- ep. 18. Sc
lib- 2. Ind. 10. ep. 24.J5C lib. 10. ep. i9. inquit, cujus vita
vel adus, quia melius poftunt illic ubi diu eft converlätus ,
agnofei, cura: tux fit, de eo diligenter inquirere.
Et lib. 13. ep. 15. a it: Perfona Crefcentis Diaconi propterca
quod omnino nobis ignota eft, prima nobis cura fuit require
s , quemadmodum xenodochium, cui prxfuerat, guber-
nafiet, ut ex minimis, qualis eile polfit in maximo nolce-
remus.
) Permifit ut cligeretur, cogente neceflitate qubd melior non
inveniretur, fi tarnen nullum obfifteret canonicum impe*.
dimentum j is quem licet bonx mentis elfet, tarnen ido-
neum ad regendum minimi judicabat j aptum- verb hujuf*
modi regimini lecreto voluit indicare. lib. 5. ep. 17.
.Eledoresprxomnibusfunt admonendi,ut in generali caula
militates propriasnon attendant, lib. 3. Ind. 11. ep. 29. Sc
lib. y.ep.23.
Dcfcribebat eledoribus qualem Epilcopum eisdcfiderabar.lib.
3. Ind. 11. ep. 29. Sc lib y ep. 22.
Quid agendum fit in eledione eledoribus fignificabat,inquiens2
Talem eligite, cui lemper debeatis obedire 5 judicari nam-
que a vobis ultra non aebet femel Prxlatus, fed tanto nunc
lubtiliter judicandus eft, quanto poftea judicandus non eft.,
lib. 3. Ind-«• ep. 29.
Admonendi lunt eledores quid attendere Sc confiderare de-*
; beant, ut fibi ante oculos proponant orbis calamitates, Sc
tremendum Dei judicium, ibid.
Eledores non debent recedere a laudabili eledione defignata,
lib. 3. Ind: ii . ’ep. 47. •
Eledores Epifcopi hortatur, ut Epilcopum quem dignum eledione
judicarunt, imitentur, & ei obediant. lib. 6. ep. 8.
Non locus, fed adio apta perquiritur in eledione ; quia Sc ante
Deum ille prioris obtinet locum qui in ejufdem oculis »
etiamfi hie abjedus fit, bonx adionis inftrumento placuc-
rit.lib.7 .ep.10. . .
Quomodo fieri debeat cledio, & qux in ea lunt fervanda , &
is.eligendus eft, qui nullius incongrux voluntati deferviat.
lib. 3* Ind. i i . ep-22.
Diutiirnam cogitationem inordinatione Ecclefiarum habebat;
Sc ejus non erat animus in ea rebtioliis. 1. 2. Ind. 10. ep. 1*«
Quod fine mora eledio facienda eft, quia diu fine proprio r$»
dorc Ecclefia eile non debet. lib. 7* ep. 14.
1400 De âudoritàte S c ufu Pallii. 140Ï
Ec lib. 3. Ind. il. ep. \y fic inquit, Qui fi fortalïè âdmonitio- A
nem tuam quolibet modo differs tentaverinr, Ecclefiafti-
cum in eos vigorem exerce ; ftudebatenim ut eledio quan-
tocyus fieret, cùm ampliùs illam Ecelefiam fine proprio
nonpatiebatur elfe redore.
Quod ultra très menfes Ecelefiam vàcâfe îâcri canones non
permittunt. lib. 7. ep. 42. ne cadente paftore Dominicum
gregem antiquus, quod abfit, hoftis infidiando dilaniet.
Eledionem Epifeoporum cito fieri curabac. lib. 1. cp. 81. Sc
lib 2. Ind. 10. ep. 6. Sc lib. 3. Ind. 11. ep. 55.
Differri eledionem dolet, quia fi gregi, inquit, paftoris cura
defuerit, facile laqueos infidiatoris incurrit. lib. 1. ep. 80.
arque miratur, inquiens, quod non fine culpa eft illius provinciæ
defenfor. lib. 11. ep. 77.
Commifit ut eorum etiam civium voluntas exploraretur, qui
extra civitatem speriebantur ob Barbarorum incurfiones, in
eledione fàcienda. lib. 3. Ind. 11. ep. 30.
Is qui eft degremio prxferatur. lib. 1. ep. 58. Sc lib. 2. Ind. 10 ®
cp. 2j. lib. Ind. 2. ep. 27.
Ex laïcis Epifcopi neeligantur, lib. 2. Ind. 10. ep. 25. Sc lib.
3. ep. 41. lib. y. ep. 59. & lib. 9. Ind,. 2. ep. iotf. Et quam
fiierit ofor Sc infedator hujus abufus, ibidem, Sc ep. no.
Sc lib. 13. ep. 13.
Laïcumreligiofam vitam ducentem in Audio pfelmodix, & in
aniore orationis laudavit j eumdem monachum, vel Subdia-
conum fieri hortatus eft, ut deinde Epifcopus eligi' polfit.
lib. 12. ep. 12.
Qui fav o s laid utitur, omnino ab eledione repellatur. lib.
*Kep. 14.
Nec adpreces laicorum eledio fiat. lib. 9. Ind. 2. ep. 76.
Eledum in Epilcopum non cogebat, ut açquiefcereteledionï.
lib. 3. Ind. 11. ep. 15. 0
Ubi aliquando folebat eile Epifcopus, prxeipiebat ibidem or-
dinari Epifcopum ob necelfitatem converfionis infidelium.
lib. 4. ep. 29.
Ad Epifcopatus "vacantes viros ex'imix probitatis invitabat,
cùm Epifcopatusmunusfit vacare operibus charitatis. lib. y.
ep.42.
Primates per provincias ubi conftituendierant fecundùm con-
fuetudinem , curav.it ut conftituerentur. lib..i. ep. 74. quos
ait habuiffe originem à beato Petro, lib. 1, ep. 77.
Laudatur is qui non temere quemdam in Epilcopum elegerat,
fed Càutè, ficut decebat, procelferat. lib. 10. ep. 45.
Quod fi eledores in unum non convenerint, fed in duos, eof-
dem tranfinitti jubet cum inquifitionibuâ, ut dignior prxfi-
Ciatur. lib. 11. ep. 77.
Si nemo inveniretur idoneus, ad fe venirent nomine cleri Sc I
populi eorum facùltate roborati, ut polfet inquiri, Sc eligi
Römx -, qui aptus repertus fuilfet. lib. 13. ep. iy.
Eledionem Epifcopi coram fe aliquando fieri prxeipiebat. lib.
3. Ind. i i . ep. 40.
Hortatus eft Metropolitanum , ut Ecclefîas Sacerdotibus vacantes
ordinast ■: ita tarnen ut non omnes de ejus Ecclefia ad
Epifcopatum eligerentur, ne propria Ecclefia necelTario cul-
tu carest. lib. 13. ep. 47.
De Conßrmatione ElcBiomm Tralatorutn.
CO nf-i r m a t i o Eledionis Epilcopieledi. lib. 2. ep. 22.
Manus temere imponere inexpertis Sc incognitis non au-
debat. lib.io.ep. 34,
Commifit inquiri de vita & adibüs Eledi, fi aliquod canonicum
habest impedimentum, fi in opere Dei ftudium habuit,
Sc pfalmos novit* ibid.
Quod grave eft, quando non ex judicio > fed ex folo favore fit
eledio. lib. io. ep. 6 ii
Non incautè quempiam promovebat, fed de vita Sc moribus
eledi vigilanti lollicitudine per viciniorem Epilcopum, Sc
vifitatorem ecclefiæ vacantis mandabat inquiri. 1.14. ep. 11.
Inhabilem judicavit eum, qui nimis fenex erat, Sc quia jura-
vit fe nolle fieri Epifcopum. ibid. ,
Indignum cenfùit, qui numquam amicum in domum luam vö-
caverat ad charitatem •: ideo julfit quxri an id commiferit ex
tenacia, vel ex nccelfitate. ibid.
Item indignum judicavit, qui ignorabat Pfalmos. ibid.
Etlib, 5. cp. 48. ait : Sednec Joannem Prelbyterum Plàlmo-
rum nefeium prælùmimus ordinäre : quia hæc eum res minus
fui profèdè habere ftudium demonftrabat.
Item eum, qui qualis elfet interiùs, omnino ignorabat, ni fi
prius cognitum nonconfirmabat. lib. 14. <Sp. it.
Duos in Epifcopum eledos pariter rejecit, alcerum, quia fi-
liam habebat, fic inquiens ; Nam qua prxlumptione ad Epifcopatum
audet accedes, qui adhuc longam fui corporis
cohtihentiam, filiola telle, convincitur non habere? altc-
rum, quia fimplex erat, Sc inluper, quia pecuniam dede-
râtadulîiram.lib.'io. ep. 6z.
Indignum eledum in Epilcopum rejecit, Sc Vifitatorem dé-
cre vit pro eledione iterum facienda, lib. 1. ep. 57. Sc lib. y
ep. 48. alium dignum elegit, cujus vita fibi notilfimaerat-
Indignum in Epifcopum eledum fufpendit in omnibus, quouf-
que infôrmatus a Relponlali, ftatueret quid elfet •agendum«
lib.4. ep. 20k
Commifit Redoti Siciliæ examen eligendi alium in Epifco-
pum, cùm eledum tamquam indignum rejeciflet. lib. 7.
CP* 41*
Eledi in Epifcopum, qui ab ipfo erat ordinandus, veftes Epi-
fcopales, Sc argentum pro ejus life , ut cum eo deferren-
tur, admonuic. lib. 3. Ind. 11. ep. 35.
Nullum affirmât fedaturum confenlum fiiper illius.eledionem
qui non à Cacholicis fuerat eledus, quia, inquit, Vicarius
fandi Ambrofii indignus evidenter oftenditiir, fi eledus à
talibus ordinatur ; agebatur enim de eledione Epifcopi Me-
diolan. lib. 11. ep. 4.
Inquifitionem eledi in Epilcopum commifit,, quem non moribus
j fed folum Ipecie tenus dicit fe cognofcere. ibid.
Nominatos ad fe venire prxeepit, utdigniosm Epifcopum digest.
lib. y. ep. 22.
De Confecratione Prdatorum.
CO nsegrationem elediin Metropolitanum permittit
à propriis Epifcopis fieri. 1. 3. Ind. 11.ep.30. & 1.2.cp.23#
Lib. i i . epift. 4. dicit fe ratam habere confecrationem ejus
qui fuerat eledus Epifcopus ab Epifcopis per Illyricum.
Item lib. 6. ep. 8. approbavit confecrationem Epifcopi Nico-
meditanæ civitatis.
Romam veniebant Epifcopi, ut confecrasntur. lib. 7. ep. 19«' ,
20. 21. lib. 9. Ind. 2. Sc alibi de Epifcopis eledis, ut videre
eftfuprain locis, quæ cicanrur fub citulo De tltüionc«
De auföoritatt & ufu Pallii-,
T ^ A lliom exigentibus caufarum meritis, Sc fortiter poftu-
_L lanti concedendum. lib. 9. ep. ir.
Quibus temporibus uti pallio Archiepifcopus poflit. lib. 3. Ind.
> 11. ep. $6. ubi agit contra Archiepifcopum Ravennatenf.
qui pallium etiam extra Miflarum folemnia ufiirpaverat*
De ejufdem ufu in folemnitatibus & litaniis, donee fubti-
lius vcriülque aliquid cognofeatun lib. y. ep. 11.
Et tantum in Miflarum folemnibus. lib. y. ep. 53. & y6. Sc lib;
6. ep. 8 .9 . 18. o
Et lib. 9. Ind. 2. ep. 108. inquit : Quia omnino rationis ördo
nos admonet, ut cum ufu pallii aliqua fimul, ficui diximus*
largiri privilégia debeamus ; fed quoniam cum honoris au-
gmento cura quoque follicitudinis debec accrefcere, ut cul-
tui veftium, adionis quoque ornamenta conveniant, oportet
ut enixiùs in cundis fe ftudiis veftra fraternitas exerceat.
Confirmataeledione pallium datur. lib. 2. ep. 22.
Poll eledionem Metropolitæ,unus ex Coëpilcopis comprovin-
cialibus mittitur pro pallio. lib. y ep. 57.
Quod pallium traderetur referipfit, fi tarnen promiferit reci-
r piens, décréta reformationis in Synodo édita fe fervatu-
rum. lib. 9. Ind. z. ep. 108. Se i09.
Sub diftrida prohibitione vetuit, ut nihil pro pallio accipeS-
tur. lib. 5. ep. n .
De äudoricate pallii. lib. 4. ep. yÿ. Sc lib* 9. Ind. 2. ep. 109«
Dedit facultatem defenfbri Sedis Apoftolicæ tradendi pallium,
quatenus fiierit fortiter poftulatum, Sc .exigentibus meritis
poftulatitis. lib. 9.ep. ii;
Ob mérita perfôuæ concedit pallium Epifcopo non metropolf-
tano,& prxrogativam fupra alios Epifeopos cribuit, fervara
tarnen prærogativa in omnibus fui Merropolitann lib. 9.
Ind. 2, ep. io8;
D e Tranflationcjrdatorum, ö - commendatione
Ecclefiarum.
EPiscöpös Ecclefiarum, qua* occupatæ ab hoftibus de-
tinebantur, tranftulit per incardinationem ad Ecclefias va