q uibus signis celerius p e r c u r r i t , cum stationem fecit,
e xp le t dierum numer i rationem. Iov is au tem , placi-
d io r ibus g rad ibu s scandens con tra inundi versationem,
c ir c ite r tr icenis se x a gin ta diebus singula signa per-
m e t itu r , et consistit p e r annos undecim et dies tre-
centos sexagin ta t r e s , et red it in id s ign um , in quo
ante duodecim annos fuerat. S a tu rn i v e r o , mensi-
bus X X X I et amplius p au c is diebus pervadens p er
signi sp a tium , anno nono et vigesimo et c ir c ite r diebus
( X X in quo ante tricesimo fu e ra t anno • in id
re s t itu itu r , e x eoque quo minus ab extremo distat
m u n d o , tanto maiorem circinationem ro ta e p e rcu r -
1 1 rendo ta rd io r v id e tu r esse. H i autem q u i su p ra solis
ite r circinationes p e ra g u n t , m a x im e cum in trigono
fu e r in t , quod is in ie r i t , turn non p ro g r e d iu n tu r , sed
regressus facientes m o ran tu r , donicum idem sol de
eo tr igono in aliud signum transitionem fecerit. Id
autem nonnullis sic f ie r i p la c e t , quod aiunt solem,
cum longius absit abstantia q u ad am , non lucidis iti-
n eribus e r ran tia p e r earn sidera obscuritatis moratio-
nibus impedire. Nob is vero id non v idetur. So lis
enim splendor p ersp ic ib ilis et patens ,sine ullis obscu-
rationibus est p e r omnem m u n d um , u t etiam nobis
a p p a r e a t , cum fa c iu n t eae stellae regressus et mora-
tiones. E r g o si tantis intervallis nostra species potest
id an im a d v e r te re , qu id ita divinitatibus splendoribus-
q u e astro rum iudicamus obscuritates obiici p o s se ?
1 2 E r g o p otius ea ratio nobis con s tabit, quod fervor»
quemadmodum omnes res evocat et ad se d u c it , ut
etiam fru c tu s e x te r ra surgentes in altitudinem p e r
calorem v id em u s , non minus aquae vap o res a fonti-
bus ad nubes p e r arcus e x c i t a r i ; eadem ra tione solis
impetus vehemens rad iis tr igon i fo rm a p or rec tis insequentes
Stellas ad se p e rd u c i t , et ante currentes vel-
uti refrenando re tinendoque non p a titu r p ro g red i,
sed ad se cogit re g red i et in alterius tr igoni signum
esse. Fortasse d e s id e rab itu r , qu id ita sol quinto a 1
se signo potius quam secundo au t te r t io , qu ae sunt
p ro p io ra , fa c ia t in his fervoribus re tentiones ? E rg o
quemadmodum id fier i v id e a tu r , exponam. E iu s ra d ii
in m u n d o , uti tr igoni p ar ibu s lateribus fo rm a , linea-
tiombus e x ten d u n tu r : id autem nec p lus nec minus
est ad quintum ab eo signo. Igitu r si ra d ii p e r
ornnem mundum fusi circinationibus v a g a ren tu r , ne-
que extentionibus p or rec ti ad tr igoni formam linea-
re n tu r , p ro p io ra flagrarent. Id autem etiam E u r ip i des
Graecorum poeta animadvertisse videtur,: a it enim,
quae longius a sole essent, h a e c vehementius ardere,
p ro p io ra vero eum temperata habere. I taq u e s c r ibit
in fabula Phaethonte s ic : naiii ra xoppco, Tocyyv-
%f v b ’ £V3ip<xr’ i'xei. S i ergo res et ratio et testimonium i
poetae veteris id ostendit» non puto alite r oportere
iu d ic a r i, nisi quemadmodum de ea re su pra scriptum,
habemus. Iovis autem inter M a r tis et S a tu rn i c ircinationem
currens maiorem quam M a r s , minorem qu am
S a tu rn u s , p ervo la t cu r sum : item reliquae s te lla e , q u o
rnaiore absunt spatio ab extremo coelo p ro x im am qu e
habent terrae c ircinationem , celerius p ercu r re re vid en-
tu r ; quod qu ae cun qu e earum minorem c ircinationem
p e ra g en s , saepius subiens p ra e te r it superiorem. Quern- 1
admodum si in ro ta , qua figu li u tu ntu r , impositae
fuerint septem fo rm ic a e , canalesque totidem in rota
facti sint circum centrum in imo accrescentes ad e x tremum
, in quibus hae cogantur c ircinationem facere>
vei'seturque ro ta in alteram p a r t em , necesse e r it eas
contra rotae versationem nihilo minus adversa itinera