in coenobio quodam ad Bobium oppidum. Hacbenus
quod astruere possumus.“
Suspicor equidem in mente fuisse Philandro men-
tionem libri alicuius manuscripti similem illi, quam
retulit Fabricius ex Bibliotbeca nova MSS. Labbei
p. 584 u^i memorantur e Catalogo auctiore Scipionis
Tettii Vibruvii Rufi eb Epaphrodibi Archibecbonica. Hue
pertinere opinor etiam, quod reperi in Salmasii Exer-
citationibus Plinianis p. 48 b. D. editionis prioris,
ubi est : Iba reperi scripbum in fragrnenbis Epaphrodibi
eb Vibruvii Rufi archibecbonis : perbica habeb pedes
X I I digiborum X V I I I . Ibidem p. 485 est : Inde apud
Epaphrodibum eb Vibruvium Rrufum haec caera semper
sumibur pro numéro dabo. Çuod semper correxib
nec inbellexib vir àoebus, cuius iliac membranae fuerunk.
Turn ponit aliquot exempla. Denique p. 492 est:
In fragrnenbis aribhmebicis Epaphrodibi etc. Ultra huius
libri manuscripti Vibruvio Rufo adscripti vestigia lati-
tantis persequi nec volui nec potui. Satis enim ex
fragmentis a Salmasio positis intellexisse mibi vide-
bar, librum ilium ad criticam Vitruvii nostri emen-
dationem et interpretationem plane non pertinere. Locum
Volaterrani Fabricius ex libro IV extremo Comment.
Her. Urb. memoravit paulo pleniorem ita, ut
affirmet Volaterranus codicem istum a Thoma Phae-
dro fuisse in urbem Piomam advectum. Denique
Laetiana Editio, ubi repetiit Pbilandream Vitam Vitruvii
, pro nomine Veburii Rufi scriptum habet Vibruvii
Rufi. Tam parum fidei haberi potest Amsteloda-
mensi operael Unum hoc de patria Vitruvii dubia
addo, Scipionem Maffeum in altera Veronae illusbra-
bae Parte multis argumentis assereie Vitruvium scri-
ptoiem Veronae suae allaborasse, quae Fabricio quidem
probabilitatis speciem habere visa sunt. Equi-
defn librum non inspexi, quoniam coniecturis istis et
suspicionibus nihil plane auctoritatis ex ipsis Vitruvii
scriptis adstrui et asseri posse plane mihi persuasum
liabeo.
Disputatidnem olim variis virorum doctorum opinio-
nibus iactatam de tempore, quo Vitruvius vixit et libros
de Arcbitectura conscripsit, recentiore aetate iterum
suscepit et fere sopitam excitavit vir egregius, Morgagni,
cuius annotationem apposui ad eum locum, ad
quern pertinet, libri 2 capitis 9 sectionem 1 1 . ubi lector
addita reperiet, ,quae viri doeti suspicionibus cum
summa veritatis specie opponi et respondexi poterant.
Antiquiores virorum doctorum opiniones refert Cisera-
nus, cuius annotationem postea apponam, ubi de In-
terpretatione eius Vitruviana dicendum erit. Equidem
satis hoc firmum et vix ulli dubitationi obnoxium esse
existimo cum Th. Reinesio Var. Lect. p. 16 5 librum Vitruvii
de Arcbitectura ad Caesarem Augustum fuisse ab
auctore scriptum et missum. In Praefatione enim Libri
noni Lucretium poetam Ciceronem et Varronem xit
aequales nominavit et laudavit. De quo loco postea
accuratius dicetur in • Enarratione eius Prooemii.
Sequitur ut de librorum deeem de Architectura Edi-
tionibus videainus.
§• IID
e op e r is V ib r u v ia n i E di b i on ib us .
Princeps est, quam prodidit Io. Sulpicius, Verula-
mus, addito Frontino de Aquaeductibus et adhibito
in societatem laboris Pomponio Laeto, sine anni et loci