nota. Verba graeca singula singulis latinis expressit;
ubi plura erant aut versus graeci, vacuum spatium reli-
ctum est: item ubi figuras additas Vitruvius memorat,
una excepta, quae apposita conspicitur ad libri primj
caput extremum. Sulpicium scripturam Codicis fideli-
ter ubique repraesentasse, comparatio plurium codi-
cum manuscriptorum a viris doctis et a me ipso facta
docuit, qui fere omnes, perpaucis locis et vocabulis
exceptis, cum editione Sulpiciana consentiunt, ita ut
coniectura satis probabilis exinde ducipossit, scripturam
Codicum Vitruvianorum omnium, qui quidem ad-
huc comparati fuerunt, ex una aliquo fonte d\ictam
fluxisse, per librariorum incuriam et inscitiam sermo-
nis praecipue graeci magis aut minus temeratam et
corruptam. Exemplum huius Editionis, quod extat in
Bibliotheca Senatus Lipsiensis, ante me comparâverat
aut potius inspexerat auctor Editionis postremae Bero-
linensis. Annum Sulpicianae Editionis dubium inter
Ï4 8 4 et 1492 medium fuisse ex Praefatione Io. Sulpicii
recte arguit Maittaire eumque secutus Polenus in Pie-
censione Editionum Frontini p. 2 1 .
Editio altera Florentin a anni 1496 addita habet
praeter Frontinum opuscula quaedam Politiani et figuras
duas. In orthographia accuratlorem Sulpiciana, in
ceteris fere consentire Fabricius affirmât. Equidem
nancisci earn non potui. Locum unum alterumque ex-
cipit Polenus, qui varietatis exemplum posuit ad Frontinum
p. 2 10 not. 4-
Editio tertia est Veneta anni 1497 > quam ex Flo-
rentina expressam vel potius repetitam esse, additis
duabus aliis figüris et textu interdum mutato, ait Fabricius
auctore Poleno , qui de Editionibus Vitruvii di-
ligentissime exposuit in Commentatione édita Patavii
anno 17 39 . Exemplum mutatae in melius scripturae
habes libri 5 cap. 9 sect. 1. ubi Stratoniceurn recte
scriptum extat. Eandem Editionem Galiani interdum
inspexit, et ex ea veram scripturam restituit, cum Sul-
picianam nancisci non potuisset; veluti 6 c. 5 sect. 2. ubi
fideliter veram scripturam spatiosae redduntur habita-
tiones servavit, ubi lucundus spatiosa — habitcitionibus
ediderat.
Haec est prima familia Editionum Vitruviani operis,
quae parum a librorum manuscriptorum fide recessit,
sed Offraecis versibus caret.
Successit anno 1 5 1 1 Editio Veneta apud Ioannem de
Tridino, cui praefuit lucundus Veronensis. Is contex-
tum plurimis in locis mutavit usus ope Codicum manuscriptorum,
ex quibus verba graeca et versus graecos
restituisse videtur, sed plura ingenio suo et scientia rei
architectonicae confisus, ut ipse confitetur, mutavit,
additis multis figuris. Idem lucundus iterum edidit
Vitruvium Florentiae anno 1 5 1 3 forma octava apud
Iuntam. Haec editio repetita fuit anno 15 2 2 et 1 5 2 3
forma octava. Hane postremam editionem ex biblio-
theca regia Berolinensi suppeditatam adhibui et com-
paravi una cum prima anni 1 5 1 1 forma folii integri
procusa.
Mirificam lucundi confidentiam et audaciam in re-
censendis olim rei rusticae scriptoribus latinis cum
cognovissem, facile erat ad augurandum, quid ab ingenio
hominis temerarii expectandum esset in eo scri-
ptore, quem quasi suum eiusque artis, in qua lucundus
tum regnare videbatur, praeceptorem multo ma-
lOre cum confidentia quam rei rusticae scriptores tra-
ctasse videtur. Plurima sane is Vitruvio vulnera infli-
xxt, et doctrinae architectonicae capita non pauca ita