eorum librarii, exempîa Arabica defcribentes, par-*.
tiîB interprétés Latini, linguae Arabicæ imperiti,
primi^i jrenafeentium literarum temporibus, pror-
fus corruperuntj nequefieri aliter potuit, quando
aggreffi funt ea mterprètari, qua? reéle legere & in-
teîligere non didiçiffent.
Hinc joh, Bauhinus in fua de Àgallocho com-*,
mentatione pcene irafeitur illis, qui Arabicæ Linguae
faeultatem aliquam indepti iftis tamen verfio-
nibus medeiam afterre non fuftinuerint. Ita enim
queritur haud immerito : Qedipo ali quo optus effet,
aut Delia natatore ad interpretandqs tam barbqrqs-,
& male cemtas voces. Cur hienon Je exercent, qui
tant opéré univerfam t\rabiam pevluftra[fe glorian-
tur a) ?■ Quibus fimilia iegas apud Garciam in ArQ-
ïnatum foiftoria b) , & alios.
Arabes hujus arboris plurimas. habent appella-
tionesc), ut foient res illas, quarum frequentior
apud eos eft ufus , variis nominibys infignire. A-_
galloclio aufem ad fyffitum, ab antiquiffimis rétro
temporibus, funt inprimis Arabes dele<ftati. Qiiod
cum ipfi non haberent, âb îndis Orientaîibus ac-
quirere difficile non fuit. Cum ipfa aytern merce
fîomen Attuvpe d) , ad iILos forte roanavit,
«mde faéiym deinde a Græcis, & Latinls hominj-
fcus aloe. Bebrssis autem Akahm, &
Ahaloî, fub dupljçi ternpnatioye, hæç ligna dice*«
bantur ,
q 5 ffob, Bauhin. È3 Plant, To. i. lib. 4, p. 4^7.
b') Gdrç. p. (fç. ç)-Gol. Lex. Ar. 113. 107. 200.104%,
bis. idâj. ij/Kf. iÿzy. 1337. 2103, 2104, ? ip f 2I$q%
2184* 2340, d)Id.p. 21 $o.
/
bantur, ut & ntO\“I templa, D^IJD &
m'jTJD turret, & nwttf« lagern, CTtlfif &
agri,, D*$r & ami, &c. Ahalim autem
& Ahaloth, numero plurium, ut nomina li-
gnorum, Q'DU^ , D'Wn, P'PH?, &c. pro confue-
tudine linguae fandtae.
Qu^ndoquidem Arabum mos fit, fua de fim-,
plicibus feripta, lexicorum ritu, fecundum litera-
i|um feriem adornare, & quando plura funt ejus-*
dem plantae nomina, eadem tamen fuo loco non
facile omittere j fed vel addere aliqua, quae praeter-^
miffa alibi effeyt, vel ledlorem ad illud capiit, ubi
materiam ex profeffo tradlarint, remittere i Avicenna
quoque, fub quadruplici titulo de agallocho
egit, quorum 1. Agalqgiun, uydkKox^. II.
aga\ugi, agalloche. De quo obfervat A-
bu’lfadli Schierzjihita: cybi^SU ty6- Ejl
Grzca vox famificans lignum fuffitiis. Ill o<jc Ud,
lignum ifyxW- Hifcht Daban,
quod e Perfismo adfeitum vocabulum
lignum Indum interpretatur audior laudatus;
Golius vero agallochum, vel lignum aloes, in di-
clionario Perfico Latino e). Quam de re una plu-
ribus locis agendi methodum non attendens Salma-
fius, humani quid paffus eft, Exercit. Plin. edit,
Trajedl. p. 743. c.
Numer. XXIIII. yers. 5. 6. eeclefiam Dei, mul-
tiplici comparatione Bileamus fpiritu prophetise
afflatus, hifee celebrat verbis: apjp DICS^nD
op&njio nna -by hjjd rg j p'?m3 b ia t r y m m
: p ’p crpNP nin*1 Quam pulcra taoernacula
e) GqI. DiUion. ferf. lat. 338'