Quatramio, Anguillara e), & Garofali' diflertatio-
nibus, &c. Origanum. In Montalbani horto Bo-
tanographico, plantulam , quae ad mufcum flella-
rem rofeum Bauhini, vcl Polytrichoidem mitiorem
ejusdem , referri poflit; in explications herbarum
Levini Lemnii,. adiantum, f. capt Hum Veneris,* in
Oeodatii notis ad verfionem Jtalicam, fakavita, &
rut a de muri fi). His adde vmv ^ & vt&ihtcp , &
turvrrov, qua* in Evangelifla Jolianne pro byfiopo
legenda, fuperioris aevi Ariftarchi cenfuerunt. Sed
non raro interpre turn coniecturg^ ut ait Cicero,
?nagis ingenia eorum, quam vim confenfumque nature
declarant. Nos igitur, fi ulterius progredi
non licebit, id faltem, in levi hac commentatio-
ne, operam dabimus, ut multa de hyflopo minus
verofimiliter a diverfis fcripta removeamus, aids-
que, qui in hoc ftadio- porro fefe exercere cn-
pient, viam forte faciamus planiorem.
Ab 3 ?Nr, defita apud Ebraeos radice, qum
In Arabifmo fupereft, 3UK Elob non incommode
jpoteft deduci. Nempe Arabum idem eft y
quod Hebr. 31 ] finere, quo noftrum referri
folet; ut ab ajpergëndo nomen acceperit. Quod
cum fatis fit verofimile, non eft, ut K fervite
lieic fingamus, cum eandem nominis formam ex-
hibeat Ephod, a rad. ne plura, in prssfenti,
exempla adducam. Neque eft, cur hoc nomen
a lingua Aigyptiaca, cum Docftiff. Garofalo
repetendum exiftimemus. Unde enim hoc demon-
Itrabit? Certe Agyptii hodierni aut Graeca voce
utune)
Apud Dodon. Pempt. 403. fi) 1 Reg-4.33.
I utuntur, aut Borith g ) appellant; qua de caufla,
* mox dicetur.
Ab 3i{{* Efob derivandum efle Græcorum
I ItreuTtp j unde Latini byffopum habent, nulla eft
I ratio, cur dubitemus. Nam eauidem fruftra funt,
J qui 3HK Ebræorumj & ùrweùTcw Græcorum, re
] & nomine differre volunt, ac in nominibus illis
i non efle nifi fortuitam foni vicinitatem ; unde con-
! cludunt, haud efle neceflarium , u t , quæ# planta
I Ebræis eft 2W > fit omnino ftatuenda vreraree
Græcorum; ex qua hypothefi tot diverfæ plantæ
ab unica 31JK in verfionibus interpretum propul-
Iularunt.
Ad fe pertrahere Græculi conantur, fed invita
Minerva. '’Yccomov, ait Phavorinus , EZ t&
; t/w, jot, h) to toToç, to irpoaunov. Ne-
; gat vero Botanieorum princeps in Hiftoria Planta-
1 rum : vccunov diBum volunt, cjuafi vopLêvov (pro
) yßVQgLSvov ) sill tov U7i’0i, quia Juper vultus efi-
I fundatur; quia ejus dim, in afpergillis ad expi-
andum peccata, ufus er at : verum reBius ab Hebr.
] 31IK derivatur h). Cui fi adjunxero duumviros
! reip. literariæ clarifîimos, Salmafium ijI, & Bo-
j chartum Ä ), neminem puto fore tarn morofum,
' ut etymi hujus veritatem in dubium vocare fufti-
I neat. Quorum alterum fi evolviffent nuperi de
Plantis facris commentatores, 3 in D mutari posfe,
g) Kir cher. Gloff. Copt. p. 197.340. h) Raj,
Hiß. Plant, p. 310. j) Satm. Hyl. Iatr. rp. fin.
l k ) Bochart. Geog. S. 494. Quibus add. JJgbtfoot
I lâ y j.