grande pretium habeant; unde nimirum cedria,
mortuorum cadaveribus iriungendis, aliisque ufibus
praeftantilTimum oleum deftillat. Quid ? quod cedri
nomine dicendae nön funt 5 quippe inter lark es nu-
merands, telle docftiffimo Botanioo Tournefortio
Inftit. Rei Herb. p. 586. Quem de genuina cedro
I videas pag. 588.
Hujus arboris frequens ufus erat in facris per
Mofen inftifrutis , Levit. XHII. 4 feq. Num. XIX. 6.
Quae loca ad cedrum magnam vulgo dicftam, live
laricem Orientalem, reftringere neceiTe non eft,
neque Judaei id poftulant* Qui cum plures nume-
rent fpecies C P K ? unam duntaxat, quae proprio
& omnibus noto nomine difta lit, nec in Li-
bano tantum 9 led ubique locorum reperiatur, in
lege volunt intelbgi. Videatur Aben Efra Pfal.
XXIX. 5. & Maimon. comment ad Tratft. Parah,
cap. III. jf. 10. Quae etiam, antequam lacra fierent,
populo oftendi debebat a facerdote „ ter repetendo
Kin PK X3? 5 hoc eft lignum ptf &c. ut fcirent, non
alienam 3 fed veram exhiberi fpeciem, de qua legislator
praecepiftet, prout legitur ki Mifna citata.
Hanc Rabbini volunt efte. abietetn, ut videre eft
cum alibi, tum in Glollario Rabbinico bibliothecae
Paulina: Lipfienfis, ubi CTpSO Num. XXIIII. 6.
vertitur jugg öl# kennen / inftar abietum. Sed
pinum melius dixiftent 9 quae & ipfa ubique occur-
rit locorum. Proinde Maimonides, loco laud,
Arabicam & vulgarem explicat arborem, neque ce-
dri Ifibaniticse meminit, quae extra patriam, & u-
no folo loco j Judseis in laeros ufus acquirenda fem-
per fuiftet Quod qua® abfonu® fit, nemo non
snfeUigit.
De
De ptf porro dicitur Efai XLÎÏII. 15. D“^ rmi
Eftque homini ad comburendum. Pinus usque
adeo inter cremiales arbores ufurpatur, ut faces
quæcimque, tædæ, f. pinus vocentur. Vitruvius
de pino & aino : faciliter recipiunt ignerru Refpice,
quæ de urbe Teflis paulo ante difta funt. In no-
ftris fane terris pinus maxime, hyberno tempore ,
in cuiinis, Bz hypocauftis uritur. Neque in Palse-
ftina aliter ulu venifte, hifee confirmât Adamnanus
de Loç'is fanftis lib. 2. Pinea ad Hierofolymam in
tamelis vehuntur ligna ad foc os nutrïendos. Ob j ici
poliet illud Homeri de Calypfo nymphaOd. #. v.6o.
Uip fisv sit svyjx,{Loff)iv fJLsya xdiero, TjjAa-
Kdfyts r5 bxsdrmo, Qvt, f âvà vijerw M tet.
Ignis quidem ad focum ingens ardebat, procul
veto odor
'Cedriauejiftïlis, t f Jhyji per infulam redole-
1 bat.
Et Virgiîii de Circe Æn. VIE v. 13.
Urit odoratam noBurna in lumina cedrum.
Sed Poëtæ hoc fmgenti cedrum magnam, vel Lijba-
nam in mente fuiiïe, nemo, puto, e doftis erit qui
dicat, vel defendat.
Nivium Libani meminit Propheta Jerem. cap.
XVIII. verf. 14. De iisdem Tacitus Hiftor. Lib V>
pr&cipuum montmm Libanum (Judæa) erigit, mirum