i88 î
: ybÿ ’pm #ti»dS
il'Sy VbjS ’jsy nnaV
IBpSS jsit *ttl]> *?3 !M yiflï
: op»i rima ’is» *?j> rrnx ïva
Thus verb decor mutatus
peribit tib i,
Gut$ extirpata abjeBus
jacueris truncus.
Tunc fruBum tuum quints
pr&teriens feflina-
bit coUigere.
Eo tempore incolumis ego
mcmfero, quietus i f (e-
cur us .
At longe aliter Kimchius : 2IK fp DJ p 'b
fDNPD1? Eft nomen arbor is aâ opusfabfik, utpræ-
cedentes, i done to. In Anglica verfione lego, an ash,
i. e. fraxinum *, in Deodatiö : Un frajjtnó falvatico,
fraxinum fylvefirem ; in Aria Montano, Tremel-
lio , Pifcatore, Grotio, Schmidio, Hilleri Öno-
rhaftico facro , & lexicis pie risque, Ornum, a fi-
militudine, viz. literarum. Sedfi hac ratione, in
linguis tam divertis, luderé placet, edam $1*0 be*
rofcb, fraxinum facile effeceris, prout etiam fadlum
a Buxtorfio a). in Talmude, erit fofbus ,
fecundum eundem b). Et ab orno, levi metathefi,
Suethicum Ronn prodibit, quæ quibusdam herba-
riisJbrbus aucuparia dicitur. Et fane viri dodifîimi,
Rueliius c) & Dodonæus d) hanc pro veterum orno
acceperunt, quo egregie funt fruftrati. Quippe
flores habet forbus aucuparia candidos, quales orno
abjudicant antiqui fcriptOres. Fieri autem hoc in-
fitionis beneficio pofte, fatetur Virgilius, & tan-
quam rem miram refert Georg. II. verf. 71.
Ornusa)
Lex. Talm. p. 124. b) fb. 2^77. c)
Vid. Yah Cord. Annet. in Diofc. L. T. c. top. if. léf.
d) Ûodon. Stirp. Hift. Pempt. VI. Lib. 4. c. ij .
- - Ornusque incamit albo
Flore piri.
Eidem fteriles orni dicuntur verf. 111. ut & Clau-
diano, Rapt. Prpf. III. verf. 73. cum forbus aucuparia
frudhim ferat. A fraxino ornum feparat Plinius
Lib. XVI. C. 18. Columella L. V. c. 2. Virgilius loc.
cit. & Æneid. VI. p. 182. Statius Papinius Theb.
VI. 102.104.
Ornus in gloffis a Bon. Vulcanio editis, p.i 50.
m,yçKt t Itvç , i. eft, Pinus filveftris, 1. pinafter dicitur.
Et quemadmodum pini, ac abietes, ob ti-
milem naturam , in arborum enumeratione, folent
conjungi, ita apud Ovidium legas : ornique I f pi-
ceæ. Porro, ut Centauri Græcis xiTvoK&ftwTcu
di<fti, quod pinos infleélerent, iisque pugnarent :
ita ornos infregiffe, VibralTeque iidem dicuntur La-
tinis. Ovid. Metam. XII. 337.
DiBys ab ancipiti delaplus acumine montis,
Dumfugit inftantem trepidans Ixibne natum,
Decidit in præceps^ i f pondéré corporis ornum
Ingentem f régit.
Juvenalis Sat. I.i 1. Quant asjaculetur Mony chus ornos.
Lucanus VI. 390, de Rhoeto:
- - torquentem Venice'vulCas *
• quas vix boreas infleBeret ornos.
N Eadem