«48 O fl n
ca fcripturæ, qu® de OfH, Rotem, agunt, pauciç
excutiamus.
Dicitur Propheta Elias, cum fugeret ab aula
Àchabi, & Ifebelæ, in deferto fedifle Om n n f l
fin« fub quadam Genifta. i. Reg. XIX. 4. Geniftam
in folitudinibus nafci, vel doceat locus inde dicftus,
Ritma, in deferto. Num. XXXIII. 18. Quod no**
men ad om Rotem refert R. Salomon in comment
tariis. Sub genifta quadam, circa Bethlehem, quie-
vifife aliquandoh. Virginem, narrant Arabes» De
qua fcribit Villamontius, habere earn Arabes, loci
incolas, in fummo honore; neque pati, ut inde
vel minimum folium decerpant peregrinatores.
Et p i i advenait, quy ils en vifjent prendre à nous
autres, ils nous blasmoient, 0 P en fcandalifiient
de forte que -prenant quelque brin de ceft arbre i
nous eftions contraints de le cacher fows nos robbest
ƒ ). Alia erat Arabum fuperftitio , divinandi per fV geniftam* De qua refert Pocockius: peregre
profeBuros, arbor is hujus ramos connecter es quos
ß reverfi adhuc nexos invenirent, uxores fuqs fi*
dem firvajfe crederent: finfolutos, violajfegj. Me*
minit Bellonius geniftarum deferti Arabi* & Ægy»
pti non uno loco h). De umbra gcniftæ Virgilius
cecinit, Georg. Lib. II. verf. 434. - - falices, humilesque genifté,
Aut illc pecori frondem, autpaftoribus umbras
gufficiunt.
Jobi
f ) Viüamont. Voyag. Lits. 2. p. 457. g ) AT&%
ad Spec. Hifi. Arab. p. J2j. b j Bellon. ObfiSiiïg,
s. 4 + 0 68* Conf, Harant. ïtin. p .fJ i*
G E N I S T A «49
Jobi cap. XXX. verf. 4. hæc ieguntur : VW
43DH^ D'om Quæ interpres Vulgatus Latine effert:
Radiex juniperorum cibus eorum. Tremellius: Radices
juniperorwn cibo erant illis. Calvinus: La racine
de genevres eüoit leur viande. Suecus: och
Enerbtter war theras mat, vel, ut Rev. Ge-
zelius: War theras brl)dy & aîii fimiliter longo
ôrdine. Radices autem Jumped pro cibo fuiffeho-
minibus, quis vel fando unquam audivit? Atacci-
dit , inquiunt, nonnunquam, ut ab inufitatis cibis
non abftineant homines, fame urgente* Fateor.
Scd excipiendi tamen funt ftipites, & ligna, quæ,
fuppetentibus, fub mitiflimo coelo, herbis&fron-
dibus, in cibum nemini hominum veniffe , exifti-
mandum. De herbarum radicibus, îegas apud Spar-
tianum in Severo, cap. XVI. Paul. Warnefr. L. III.,
C* î. Hieron. Rufin. & alios pafïïm. Ut hinc fe
expédiât Clariff. Urfinus, novam viam ingreditur,
j nomine radicum genijhe, Orobanchen herbam
hic intelligi vult, quæ radicibus aliarum ftirpium’ra-
pi inftar, adnafei folet, & a nonnullis comedi /').
Ego vero rapo illo geniftæ longum valere juf-
fo , illos potius audio, laudoque, qui 00117, hoc
loco, non de pane, vel cibo, fed de igné, acci-
piùnt. Quo fenfu locum hune vertit Hifpanus de
Valera: Rayzes de enebros para caientarfi; Et Deo-
datius, Tremellio tantifper reli&o: Radici de gt-
hebri, per ifcaldarfi; & Gallus : La racine de Ge-
nevre pour fe chauffer. Nempe DOrf? reducunt
non ad 0117, quod panem fignificat, fed ad rad.
ODH calefecit; unde infinitivus eft 01D11,. «cl Oin,
quod cum Lit. fervili, & affixo , erit 00J17, Lack"
mam, prorfus ut apud Efaiam cap. XLVII. verf. 14, i)
i ) Arbor Bibl. f. 27.