ftus kJ. Conftat omnibus, faltem rei hortenfis pe-
ritis, domeliicas arbores in feras inferi, non contra
» ferente hoc natura arborum, ut furculus infi-
tus non fequatur naturam trunci, cui inferitur ,fed
truncus naturam furculi. Quam ob rem de Olivae
mitis in^OIeaftrum infitione non raro legimus Ij $
de Olealtro vero in Oleam, rariffime.
Quicquid fit, huic tarn malse arbori, natura
hominum peccato corrupta, omnesque Adae pofte-
ri, conferri merebantur ab Apoftolo in Epift. ad
Rom. cap. XL v. 17. 24. In fpecie autem inhdeles,
qui, agreftis infiar olivae, umbram tantum, & fpe-
ciem habent xrtMieAa«« ; deftituuntur autem fructibus,
& fucco generofo, b. e. gratia Spiritus fan-
Cli. Hos tarnen oleaftros, ope & arte cceleftis hor-
tulani in veram Oleam, i. e. in Chriftum ejusque
ecclefiam inferendos, ait Apoftolus. Nimirum h£C
infitio peculiaris eft, & cultura longe difiimilis. CI.
Alexandrinus: Atvaroti 0 vno 78 J\xo<rcXiS Xe-
ycy.svog iyxei/TgitrfjLog sig tyjv xctXXisXctiov ylyve-
a&oti, 7ov Xfi<rcv avicv, iyjg dirj/jeepa jCj ditfca
tfvcrsug KOLTu0 VTSVoy.sv^g sic xföov. Poteft bac,
qu<e ab Apoftolo dicitur, inßtio in bonam oleam, h.
e. in ipfum Chriftum ß e r i, ut agreftis, (ß inßdelis
natura implantetur in Chriftum m). Cyrillus Alex,
in Efai Cap. LV. verf. 13. Msyot 7divvv 76 9dv-
\jici t5 yy]7tovtvTog tjjj/ ixKXijcriav, 7üts<ti, 79
XfizS. *14
kJ Theophr. Hi ft. PL L. 2. c. j>. 4. Hermol.
Barb. Coroll. cap. 146. I) Pollux. L. 1. c. 12
14. Diod. Sic. L. ƒ. c. 16. Clem. Alex. Strom, p. C72.
mj Cl. Alex. Strom. fib. 6.p. Cjj.
X fiçë. Msdlojtri yàa 7 àg âxoivQotç eiç rà iv-
yevrjï fcj ètylgerct 7Üv (pvr&v, $ sTipxç ab(P
êre'fuv dxofyoUvei TtvsvpLOniitüç. Magnum eft mi-
raculum ejus qui colit ecclefiam ,i. e. Chrifti. Trans-
ponit enim fpinas in nobiles præft antes arbores,
àf alias facit, fpiritualiter. Et Comm, in Joban.
cap. XIII. ExxoTrïjvêTai (jlsv yàg {7à eôvyj) ex
rîjç xotrd (pijjiv dyçieXdiz, xstXXieXctiu &è 7fi
7txpd cpvaiv eyxevTftcrSfrgTai. Excidentur
( gentes ) ex naturali oleaftro, fed frugiferoe oient
proeternaturali inferentur. Hinc de pâtre fuo
D. Gregorius Nazianzenus, Orat. in laudem Cæfa-
rîi Fratris, hoc modo loquitur : PlotrtYjç pisv ex, Tïïç
dypeXdix xatXûç iyxevTpiaStîç iiç 7vjv xstXXièXoclov,
^ 7Q7ÏST0V XOl'ÆvfootÇ TYjÇ TttOTÏJTOÇ, U7T£
àxxaç êyxevTçifieiv niçevQyjvca > x} OefaTréîaev èy-
ysipiabrjvca ÿvguv. Pater quidem ex oleaftro in
frugi fer am oleam pulcre infitus, pinguedinisque usque
adeo particeps fatfus, ut aliorum quoque infitio
ipfi commifia, £ƒ animarum cura demandât a
f i t , &c. ri). Et de matre refert idem, non eam, ut
pater, ex oleaftro in oliv am infer tarn, verum jam
Mim a parentibus Deo adjutiElam fuifje. Orat. de
funere patris. Dejudæis Prudentius Apotheofi, p. 171.
Heu frondofa prius ramis felicibus arbor,
Pinguibus heu quondam radix oleagina baccis:
Ecce tibi inferto revirefeit nunc oleaftro
Truncus^ O ex ter ni veftitur cortice libri c$c.
P Et
n) Conf . ejusd. Comm. in Efai. c .ji : v. $. Similiter
in Carmine de Rebus Juts, oper.p. 72^