254 U ^
Samaritana paraphrafi legas* Quin & Amygdalum
rede transférant Scholiaftes Græcæ verfionis, Per-
fa, Latinus Vulgatus, Hieronymus , Bochartus â),
aîii. In Arabe edit. Lond. Gen. XXX. 37* pro
Giaus, legendum effe ^ laus, non puto
efte dubitandum. Quid multa? accipe teftem exceptione
majorem. AbulFadli tit. ÿîy.
ütk.cjt} (j&j J
&c. Laus eft arbor nota, t f magna. Foliis moU
Uhus. Species dux: hortenfis, & filve(Iris. Horten-
fis queque duoe funt Jpecies : dulcis & amant.
A ( ;iSj Amygdala j Nomen fuit Urbi Chit*
fchæorum , Jud. 1: 26. & alteri in tribu Benjamin ,
quam a Jacobo BethEl appellatam, JMofes refert
Gen. XXVIII. verf. 19. Etiam in Africa fuit yS»
y # , Kezr AÜaufe, Turris Amygdaîi. Geogr.
Nub. dim. III. part. 2. p. 90. Et Lufitaniam ab A-
mygdalorum copia atque præftantia nom en habere,
çenfet Bochartus, Geogr. S. Lib. I. c. 34.
â) Hierozoic. 7. ƒ44. JJ*
r n f i n
TAPPÜACH.
prov. Cap. X X V. verf. 11. Cant. IL 3 .3 . Cap.
VIL y. Cap. VIII. j . Joel L 12. Malus
Cydenia.. C. P. Pin. 434. Kabb. .
Parifch. Arab. J * * / * Sepjhargjal.
Quemad-
M A LÜ S C Y D O N IA . *5 5
M ^Uemadiftodüm Malum, aut ponmmL&tinis,
m 9 ^ Graecis, fie Ebrsèis fflön Tappuach
generis nomen eft,latiflime patens*
Quae autem poma
Cydon Cretxis mifit ab oris a))
(. Cydönia, primaria malorum fpecies eft &); Unde
haec Graecis, & Romanis fcriptoribus fepiftime ma*
lus, & fiyht* KtkP fy x b dicitur, nullo epitheto
adjecfto. Nomine niDil, de 'Cydönia loqüi Salomo*
nem, & Joélem, paucis nunc demonftrandum.
In Terra S. nafci ÖTlIön dubitare Vetant no*
mina locis impofita, Tappuach, Jof. XV. 34. Beth
Tappuach, Jof. XV. 53. Ën- Tappuach, Jof XVII.
*7. Neqüe poterant Ebrsei tot de illis lancire eon-
ftitutiones r) , nili fru&us indigeni, iique praèftan-
tiffimi, effent. In judsea pro venire, expreffe fcri-
bit Sanutus; in Syria, BorchatduSj in Babylonia,
Athenceus d), & Dapp. A f p. 142. in Mefopotamia,
eirca Maufelam, idem Dapperus p. 4.
Proverb, cap. XXV. v. 11. comparatio eft ele*
gantiffima: fy *)T1 *Di t|DD rWOTDa Yllfcn
Velut mala aurea \ turn figuris argenteis, eft
verbum diiïum commode. Quserunt, pomane vera
& naturalia, an aftificialia hie intelligi debeant?
Prius nonnulli afterunt, quod in auro neque odor,
neque fapor, quibus dotibus poma vel maxime
comfflendentur. Sed obftant, qu© pomis hie fo*
_ R 2 Ciahtur,
d) Seren. Samon. cap. 24. &) Hort. Clifo r ti
p.tpOé c) Vidt Trail. Chil. cap. I. ft. 4, Man fta
rotk» c* 7 ft. 3. 4) Afhen. Lib.J* p. $2»