19 2 ƒ “I K
De arbore (i>)ß Arân, AbulFadli, fcriptor eximius
,. ita loquitur :
cJ^lcî *èôj$l & mrn I AAA^
<^(j«£»}5 iUls 1—^ ^Jl—*35^] c_jj ô^ J
<J M *>=*=*j S) Lvl oj*ûJ)
j*âô«} ^.i-jua caââ]L^T3 âc
B&&j ) ^ 30^ O^A-M* fS * &ji i-*aic
fM* v
C§£***«.>J E-f£=>J
cJ*J uWj iBZ-ïào jôî 3 is^Uj
j i j (Â/O U
Ù^f/t (JS ßS jpUJU
(iff t < 1 * ^ 5 L - A d j 0 ] J t c i - « / «
V</^^ Aran e/? ör/wr Arabit B etrtt fpinis obß-
ta. Ejus loca natalia funt partes vallium depref-
ßores, planities. Bauet in montibus proveni-
««/, etque minus fpinoft. Lignum prtßantijjtmum
jricandis dentibus. FruEtum jfert in botris infiar
uvt parvt. Bacca noxia e ß , virens, galhefi?niiisy
ac amara. Deinde rubra fit, poßremo nigrefat,
Bf duke feit nonnihil. Htc arbor ficca eß a natura,
& ealida ac frigida temperate. Bacca juvat fioma-
> ■ - y ______ > _____ ebum
*) Omiß. ft
chum comefia, Bf naturam ejuscontinet. Decoctum
ejus hauftum provocat urinam, Bf veficam urinartam
emundat. Sumitur ad très drachmas, Bf Jlomacho
prodeft. Sin decotfo uti velis, unciam eius tumoequt
libris nonnullis decoquas, donee ad très libras re-
ducatur. Quod ft ori ingratum fuerit\ dulce quid
admifeeatur.
Hæc etfi pauca Tint, tamen in iis reperio, quæ
cum verbis Prophetæ, non male conveniant. Pi-
ftinguit Efaias }“|K ab arboribus filveftribus, & mon-
tarns, quas initio verfus nominarat, quia, ut re-
fert Arabs , locis planis, ac vallibus gaudeat. Quæ
autem in hujuscemodi locis proveniunt arbores, facile
(transplantari, & , aqua coelefti irrigatæ, ac
perita manu cafligatæ, educatæque longe ultra il-
lam quam in loco nativo obtinent, magnitudinem
excrefcere folent, quod de p# innuit Propheta ;
de pinu dixerit nemo, qui feiat fationem ejus diffi-
cillimam effe. Nam in alieno folo plântata fi fçrte
apprehenderit, nunquam tamen illud, quod in fil-
vis, robur, magnitudinemque acquiret. Ad fpinas
noftram amandat etiam R. Berechia in fabula fupe-
rius allata. Quod autem fpinis horreat , eo credi-
tur facilius ad ignem accendendum, ut Efaiæ 44:
ic. dicitur, fuilïe idonea. In nominibus propriis
Avan Gen. XXXVI. 28. Arab. a) & Araniah,
2. Sam. XXIIII. 18-banc latere arborent, dubitari
non poteft. V. Hiller. Onomaft. Sacr. p. jz$. Ar-
can. Kethib & Keri p. 184*
mm
a) Arabs Lond. Geit. 36'. 2$. 2. Sam« 2^... !$•
Abulfarag. Hiß• Dyn. p. SV