& externam faciem viti utcunque refpondentenv:
fed cum plura, immö omnia , ni'fi falior, in cuctt'
nierem agrefiem indicia concurrant j cur colocyn-
thidefn praeferam, non video.
Ab hac expofitione abeunt pauciftimi. Iplarrt
Vitem viniferam intellexerunt Ebraeorum non-
nulli, prope quam nafcerentur Pakkyotb b). Ur-
nnus Bryoniam fuifte arbitrator, quae & ipfa folia
habet non difiimilia viti c). In verfione feptua-
ginta fenum eft Tt&Crri dyft* Ubi dubium non
eft, refpexifte Grsecos ad aiiarh plane ifigMfi'Cätiö4
nem. Nempe , Pakkiotb, glomos fonat*
Vel e fills, vel nive, vel ek junco, vel äliünde
conglobatos. Neque aliud eft t»Afan. Gloftae:
t«Avirat, ayet&tlta rijßoyo$. Hinc ilia cedrorum,
& maris senei ornamenta I. Reg. VI. i g , & VII. 24.;
a glomi figura D'ypÖ pekaim didta, Ve'teres qUOs4
dam Rabbinos fennfle, Kitnchius in rädicibüs often*
dit. LXX igitur heic, ut alias fsepius, verbum de
verbo reddentes, eo fenfu acceperunt. Quod cum
bbfcurum ihultis videretur, explicandum cenfüe*
runt lexicographi. Süidas igitur habet: Yo?mrj,
ay$ot xoXoKwQtf. Phavbrinus : ToXvity], ßoTay/j
QavoiTYjgcc. Rabbinos quosdam dicerem Grsecam
verfionem fecutos fliyph pakkyoth vertifte
bagan d). Etenim bagand, Perfis eft carminatwti
goffypium. Id vero cCpaipu t$uf, vel
*e\vTtf. Qui-
P) Kimcb. II. Reg. IV. Jp. c) In Arbore*
to Bibl. d) apud Ben Meleebin Miclal fiophi ad
I. Reg. VII. 24. & I. Reg. IV. jp . Kimcb, Rad* in
D 7 pÄ*
Quidam Hebraeorum fungos exponunt. R.
Salomon II. Reg. IV. 39. pf?D Win Flip niyipfc
0^*31 Hion DO I'tyrO Pakkyotb fadeb, vulgo bole-
venerium mortale, aroma. Kimchi ibidem:
onn nmosn fru i r>rn»ö niyipö D'tnsoi
p jn Pakkyotb interpretantur nonnulU fungos
( boletos) qui nafcantur prope vitem. Prasftantis-
fimum Gloftarium Lipfienfis bibliothecas ita habuit:
w 'öjp n r r a imw pw 'vw myipD
I KJrPnö’i) Pakkyoth Junt boleti, qws colunt in
i campis. Gall. Champignons. Germ. Pfifferlinge.
I Tremellius, St Junius in notis monent, Pekaim
I aut fungos efte, aut colocynthidas e). Dodhftimo
I Caftello probabile videtur, orbiculares illos fungos
I fuiffe, Crepitus lupi didlos, qui initio candidiflimi,
I mox vero arefacfti, St pede impulfi pulverem fce-
! diffimum emittant. Cseterum argumenta fua in
1 Lexico heptaglotto f ) breviter propofiturus ita la-
I conizat, ut, quid velit, nec Oedipus facile intel-
lexerit. Favet, inquit, ufus Arabiens. Fortedi-
i cit, ypö apud Arabes crepitum fignificare. Ait
porro: Confonat Lat. Quippe Latini etiam crept'-
; turn lupi appellant. Mox fubjicit: annuit figura.
Nempe capitis bovini, velvitulini, quae huic fun-
go fimilis. Supponit fcilicet Vir magnus, D'ypi)
', f. ornamenta > quae mare aeneum ambiifte dicuntur
I. Reg. VII. 24. formam capitis bovini habuifle,
contra Chaldaeum paraphraftem & Rabbinos, qui
oviformia fuifte ftatuunt s eademque cum bourn,
ipfum mare fuftinentium capitibus, quae quatuor
D d mundi
e) I. Reg. m . 24. f ) Caftcll. Lex. He-
ptagl. pag.jqfo.