De Kçuvttet f. cornea hafta Romuli inPlutarcbo le-
gas: Humo defixam eximia germinafie proceritate,
quam pofleri, ut rem fanBijjimam, magna religio-
«d vénérant es, muro cinxerunt &c. ;«). De fcopis
florentibus tempore Maximini Csefaris, refert Am-
mianus Marcellinus î ƒ« tempus, multê
p rius, fcopoe fie r er e fu n t '1oifie, quibus nobilitatis
curia mundabatur: idque port endebat , extollendos
quosdam defpicatiffimoe f in i s ad gradus potefiatum
exceljos. Lib. XXVIII. cap. jo. Libanius de Palîa-
dis Oliva apud Ätbenienfes: EHSUVijv i 7rijXÔë puv
Tjp 7rUfl AëâfyjÇ, OT ëtpôëlfë TtfV AQïJVCClUV UH.fi-
TtoXtr dévié pa dè ypégot, ßXafog dvèdpotpiev hg
3ïYj’xyv sh T9 HëHOCUfxêviS. Illi Oleæ Xerxes ignem
admovit, cum Aîhenienfium areem deflrueret: poft-
ridie vero pullulav.it furctdus altitudine cubiti ex
ambufto trunco. ■ Orat. II. f. Antioçhica, Operum
Part. II. p. 378' Ovidius de Medea Metam. L. VIL
verf. 279»
JEcce vêtus, valida terfatus ftipes aëno >
Fit viridis primo : nec longo temporo frondent
Induits tffiibito gravi dis oneratur olivis* g
Genfilibus nihilo fabulando inferiores quidam Chri-
ftiani hæc numerant, fi Deo placet, ejus generis
miracula. Virgam Jofephi floruifle, quo die ei de-
fponfaretur Maria, & hunc baculum Neapoli, ad-
huc inter ejus loci reliquias, aflervari. S. Chrifto-
phorum benificiafui baculi multos infidèles adCbri-
ftum convertifie, cum vidèrent eum idemtidem revirefcem)
in Romido ,p . 30.
Virefcere t & folia producere, atque flores* Sed fa»
bulärüm jfatis.
Ecclef. câpé X IL i.5. fnonet Salomon.
fiyiii *fÿ “pnnna ■»m f s n o
Recordare treat or is tui diebus juventutis tuæ, dum
non adveniunt dies mali, &c. Et mox: jfpt
êfflorejcat amygdalus; I e. Stet tota Candida, ut lo-
let tempore florendi adulto. Rajus H ili Plant. Lib*
XXVII. p. 1519. Flos non abfhnilis perficæ, nifi ma*
jori candore participaret. Camerarius Epit. p. 169*
Folia perfico per omnia fin i lia, ac etiam flores, ni*
fi diluttori ejfent colore. And. Cafefalp. de PL Cap.
XIIL p. 47. Flos Amygdali candi dus, Ve l môdice ex
Candida rubens. Quæ omnia confirmât Theophra-
ftus Hilf Pi. Lib. i. c. 21. Ubi de colore florüm in
arboribus. Toè fièv tM dévdguv rayé TtoXXoè (Xô-
tàyoocL Kj XcVHctvÜYj. Méw yà f ooç èntsïv to
fiuç 0 oimà)f, ^ âfiuyM^v TivSv Vïïégvéao'A
Ac arborwn quidem ( flores ) plerümque unicolo*
Ves, iique candidi, Quippe cum tantum f eré F uni*
coe phanie eus, W qüarundàm amygdalaruiH fuhr U*
bens exeat> Similitüdo eft iingülaris, & egregia,
qua fenum canities, ipfaque feneétus deferibitur.
Alia metapborà, capitis nives dixit HöratiüS Cârm.-
Lib. IÎIL od. 13. J I
bpp Jeremiæ Cap. I. V. i l . SyffimaebuS,-
Aquila, Latinüs Volga tus, Lutherus, &: qui ilium
fequuntur: exponunf, virgam Vigilantern, vet fie*
JnnantemszQ h participium eflet a verbo ipW. A t
R* Salomoni bpö bacuks âmygdali,ve\
ümygdahnus. Neque aliter R. D. Kimchï eod. I.
Qmm yerfionem Vif DodiÇ AügtiflüS PfeijfferüS,
inDubiis Vexatis, reéle & jure tüetür.