difcriminis caufa, illud tMiÙ HDÖ Pafcha Ægy-
p'tium adpellant Rabbini. Vid. Maim, ad Trad. Pa-
rah c» XI. §. ult. Ab. Ezra Lev. 14.
Quapropter ad ritus deinceps conftitutos, &
ufitatos progredientes, obfervamus Le vit. XIIII. 4.
feq. & Num. XIX. ig. hyffopo lignum c'edrinum,
ut vulgo vertunt, & dibaphum coccineum adjun-
da fuilfe, ut afpergillum fieret, quo , ex legis præ-
fcripto, in aquam luftralem, & fanguinern intindo
immuiida f efpergeientur. Vid. Targufn Pfal. LI. 9.
Afpergillum ita conftrudüm fuiffe, ut hylfopi fa-
fcicüluS filo cöccineo ad bäcillüm cedrinum, tan-
quam manubrium , alJigâretur, & docent Ebræi,
& viri e noftris dodilîîmi agnofcunt a) ; nam alio-
qui, quomodo bis rebus leptena fieret afperfio, ut
jubetur Lev. XIIII. 7. non Facile ïntelirgetur. Confi
Levit. XIIII. 4. feq. Num. XIX. 15. Ëbr. IX. 19. Trad.
Parah III. 10. Negaim. XIIII. 6. DDH« rhô 'n Cap.
III. §. 2. & Maimon. njnv Vl Cap. III. §.
2. Jac. Cappel. & Joh. D'Outrein ad Ebr. IX. 19.
Forma afpergilli qualis apud Veteres Romanos
fiierit vid. apud Guillelmum du Choul de Relig. ve-
terum Rom. p. 289. & alios b). In lüftfationibus
namque frequens & mültà fuit gentilium xaxêfyhU,
de qua Joh. Lomejerus, Sheringham ad cod. Jè-
• ma,
a) B&chart. Hieroz. P-J87- initio. Rivet. Exod.
n . 22. p. j>o$. Spenc. Leg. Rit. P. i. p. Gezel.
annot. ad Lev. 14. 4. 6. Gerhard. Loc. Th. Tom. 3.
P: *82. b) Stuck. Op. Lo. 2. p. uy, Lomej. de lu-
ftrut. c.34. p. 238. Scacch. Myroth. n. ç.30. San*
vert, de fiaçrif. c. /y.
H Y S S O P U S 43$
ma, Seld. de Synedr. Pib. I. c. 10. p. 398- & alii fufe
fcripferunt. Hyffopo tamen ufos fuine genties,
nuspiam legi, nifi in Bartholomseo Anglico. Hys-
fopûs, inquit, tantæ auïïoritatis herb a fu it apud
veteres, ut fine ipfius a fperfione fie purifie an non
pofie in delubris reputarerit. Et hoc Plinipn dice-
re idem aflferit , quod non dubito, qüin lit ialliin-
mum. Ethnicorum vero fuperftitioni nihil, nac
in parité, concèdünt Romani hodierni , & qtmtquot
eôfum ritibus tenentur. Vid. du Freine Glon.
Latin, in Hyffopo, p. 823. Hinc nomen Hyjjopo
apud Germanos papizantes ; Kircken-lfop, Klojter-
ÏJop. Joh. Bauhin. Hift PI. pârtTII. p. 274* Mat-
thiol. in Diof. 471. Tabernæm. Pare. II. p. 8ï-
1. Reg. IIÏÏ. 33. defcribïtur Hyfopus Tpâ/hoc
eft, in muro nafcens , v e l, ut volunt alii, circd
vel prope mürum, quamquam, in mûris nàfci her-
has , impoïïibiié non fit c). Neque përiculum e lt,
Ut prôpterea neceffario ftatüenda fit planta pàrieta-
rlà, h. e. quæ extra parietes nafci non pomt.Quan-
doqüidem multæ, qüæ in mûris germinare pofiunt
herbæ, alia feliciorâ loca nadæ longe lætius & ab*
undantius prôpullulare foleanh
Quod idem evenire arboribus pulchre difïerit
Audor libri Cofri p. 85- HDIRH 12^ MW
rn^yj riD"i« /R pTyDi "n"t03 y® p 1«
dw'i dw .«inn dd iiynîDD.
ÎDJ?Û HTIW *in« riDTI ■'151D FTHW *in« 'OT)Sl
l : pnrw oipoDi p i fw ryn «b« m o i
r) Both. Hieroz, fa r t. L p.Jß9*