I l
Hl fl!
■ i i l
a i 1
rata habent, ut in controverfiam a fummis viris
duci potuiffe mirentur.
Cseterum iftorum fru&uum magnam effe va*
rietatem confiât, quæ incautos & difcernendi im»
»eritos fæpiffime fallat. Sufficiet nobis præmonuis-
fe, fpeciatim did jam olim coepifTe MELOPEPO-
NES, quosdam nobilioris notæ, quos ex conjun-
étis pomi & melonis feminibus ortos & nuncupates
fabulantur Rabbini. R. Salomon Comment, ad
Tr. Chilaim 1. 2. e Talmude : nyo D1«
jjnw nifcn ï v kdb'ôd nyov kdetôo
p r o p d t o o w d .d w i j’nanDi nn« *m ê
•ptâifrD. fP pt5?ï?3 rrV Si quisfumat de capte melonis
fernen, itemque fernen de capite pm i, eaque
ponat injunco t f confiât ; producentur fruBus be-
terogenei, quos ideo appellant lingua Gr <ec a melo-
pepones. Idem legas in Arueh tit.
Differentiam igitur melonum & melopeponum
Orientales quoque agnofeunt. Ebræorum dodo-
res Abattidim a melafejonot aperte diftinguunt.
Trad. Terumoth cap. 8« §* à. ,& Tr. Maaferoth
cap. 1. §. 4. mtesbnn) prma«m f'wnni pwtfp
h. e. Guifio interprète: Cucumeres, cucurbitoe>me-
lones, melopepones. Idem evidenter monftrat etiam
Gemara Hierof. Tr- Chilaim cap. 1. nyÖ 01«
rmaa nwyj nytow nw p hw kckj’ôd rn«
nycsui n'coa« bv kdb'êd rin« nyo ïw d i«
n'^yjl Quando homo fumit fernen unum
de capite ( kifehut ) cucumeris , & illud plantat,
tum fit ex eo ( abtiach) melo. Quodfi fumât fernen
a capite (abtiach) melmis, & illud plantet, tum
fiunt
fiunt (melafefonim ) melopepones. Ita Rabbinus,
licet nugas agens,, gradatim a viliori fpecie ad no-
biliflimam afeendendo fatis oftendit diferimen,
( quamquam illud leve fit) quod inter melonem &
melopeponem ipfa conftituit natura. Idem Arabi-
bus eo minus potuit eiTe ignotum, quo ceteris illi
diligentius herbarum fibi notitiam acqUirere allabo-
rarunt. Abu'lFadli tit. ipfo ftatim initio
hsec habet, quibus fimul patet nec Greecis aliam
. fuiffe mentem* jjîx»
Batich (melo) quid fit, not urn eft. Galeno m) diBus
eft cucumis maturitatis (<nKuo7r(irav ) , ttf Diofcoridi
{^sli fefos: (lego: fefon:) vrsvuv. De
melopepone paulo inferius : gTdj ij&j (oiySé
otd«» L.VJ.ÂÜ Hiljamon
efl melopepon, quem noflrates ( h» e. Babylonn ) iso-
cant
Quo in loco, unde nobis TUljavnon ? quod
afparagum fonat, olus a mdonibus plane diverfum.
Ab imperito feriba manaffe exiftimd. Quemadmo-
dum in Avicenna Romae excufo pag. 143. ubi de
melone fermo eft, faepius idem Vitium pro <yjU|
Almelavnon, irrepfifc Arabes enim in Graecis, & a-
liis, quae non intelligunt, feribendis frequenter ha-
A a luci«