in facris ïibris Iegeretur. Alioqui, per quandam
abufionem, Narciffum, a multis lilium dici novi-
rnus, qui lilii nomen, laxiori fenfu, pro quovis e-
leganti flore ufurpant. Et veteres fxc locutos Dio-
feorides teftatur Lib. IIII. c. 161. Nareiflum funt,
qui, ut ftçUof j Xttçter appeïïaverint f ) . Sed plantas
proprii & diverii generis effe off endunt Botanici.
Ad coronas quondam adhibitum fuiffe Narcis-
fum, feribunt Cbæremon, & Theophraftus apud
Athenæum Lib. XV. p. 679. 680. Sophocles Oedi-
po Colon, verf. 673.
©#A},si S’ xgotvCcïç vx oegvaç
*0 XzXXlfioTfVÇ XCtT YjfiOLO dlël
Ndpxiatrog, psydXouv QsoUv
ApyaXov ç£(pctM[/.
A t que ubi coelefli Narei (fus
Rove rigatus Jemper
Flore viret novo.
Ex quo venerandis ncShmtur
Serta Deabus.
Ruflnus Epigrammate:
LI^TTW (To) y VqSqKXSICC , TcSs ÇëïpOÇ, ttvQëcn
7
Axnoç CQ' Y)fJ.STSgCtlÇ fyëÿdLlêVOÇ TtetXetpLOUÇ.
E çt
f ) Vid. Bod. ad Ibeophr. p. 6jS>
%Çl xptVOV, foSëYjTS HC6XV%, VOTëgtfT OtVSpiUVyj,
Kst! vfywiroi iy fo ç , Xj xumotvyh hv g).
Mit to tibi, Rhoioclea, haut, qudni floribus nexui
y coronam,
Jpfe mets decerpens manïbus.
Eft lilium, Çf rofeur calyx, & uvida anemone,
Et Narcïffm humîdur, ç$ earulea viola.
Et Meleager Anthoî. Lib. VIL 6.
lUèfy Xsvxcïov, 71'XS^ûJ S ontctkôiç CifXOt UVpTOtÇ
N /xpnKTTOV, n àb^co ^ T oc yeXuivTOi xpivet,,
Kj xçUov ïjSvv. EthttA^w S'vdwQov
n TtXefy»} ^ (piXeçoùÇU fiùSstl
Narciffum præterea laudant,Virgilius Eel. V. v. 38.
Pro molli viola, pro pwpureo narajo,
Caràuus çS fym ï furgit paliurus acutis.
Et Mëleager Epigr. Lib. VIL 5.
vHSy) Astwov ïov 0&AA«, QocEXsi Se (piXopfigoÇ
Ndaxiasroç, UxXet S’ dfsatyotm wEoc.
Jam alba viola floret, floret ver o vore gaudens
Narciflus, florent montivaga lilia.
Jul.