te f i b N
templum ducebat, plantatas fuiffe, Icgitur Efai.
cap. VI. v. 13. Et cap. II. 13. idem Propheta magnâtes
Judæorum, genere, divitiis>-& potentia or-
natiUlmos, opinione virtutis, fapienti* & juftiti*
claros, atque præfidentes idoloîatras , jufto Deiju-
dicio perdendos, comparât quercubus Bafchanis, in«
figni ab omni parte allegoria. Idem nempe exi-
tium impiis Deorum cultoribus praedicit, quod e-
venire non raro folet quercubus licet annofis, prse»
celfîs ac robu/lis, nempe ut cadant tandem
* teu fulmine celfa
Æ fculus, aut proavis ab origine cognita
quercusy
Cum fumât percujfa J o v iy facrosque per a*
vum
Æthereo ramos populantur Julfure flamme,
Doncc v iiïa deo late procumbit, ç j omnent
Collabens opcnt fpatiofo flip ite prolem g ).
Vcl, ut Abus, âb Idomeneo deje&us,
¥Hf i 7rf , uç ots n ç fyvç yjfvrsv, v\
Hè kitvç fiùufyq, Tijv r ’ üçetri TéxToveç otvfyeç\
*E£st<x/jlov
Ceci dit) Jicut quando aliqua quercus ceci d it,
vel populus 9
Vcl
g ) SU. Lib. 19. v. ify.
Q U E R CU S 63
Vel pinus ait a, quam in montibus opifices viri
Amputarunt.
fcdom. Iliad, t'. 38p- vel, ut Cycnus Martis fi-
Jius concidit,
- - uç cts t iç fyvç rjpmw, $ ots Ttér^yj
’RXißotTog, Tt>y\yéi(TOL Aioç tyoXoem xspmjw.
- Veluti cum quercus aliqua concidit, aut
cum rupes
Esccelfa, iiïa Jovis fumanti fulmine.
Hefiod. Scut. verf. 421.
iCur autem florentes impios quercubus inprimis com«
jponere ament cum divini, turn alii fcriptores, fe-
Jquentia abunde docebunt.
Quercus magnæ & excelfæ funt, & denfii
jfrondibus umbrofæ. Hof. IIII. 13. Suppeditavit e»
1res materiam foecundam feriptoribus omnis generis*
Ovid. Metam. Lib. VIII. v. 743. 748.
Stabat in lois ingens annofo robore quercus,
Una nemus - - mcnßiraque roboris ulnas,
Quinque ter implebat.
Vîrgilius Géorgie. III* vert 332.
Sicubi magna Jovis antiquo robore quercus
Ingentes tendat ramos - - .
lAntiphilus Byzantius, Epigr. Gr. Lib, L p. 55.