Neque illis, ex Rabbinorum gente, accedi-
«nus, qui arbores, & herbas médicinales hic folas
intelligunt e), quafi cæteræ omnes nullius effent
pretii, & proinde cura Regii Philofophi indignæ :
cum conftet, innumeras plantas, præter medici-
nam, virtutibus gaudere prorfus ftupendis, ad vi-
tæ humanse tum commoditatem, & ufum, tum et-
jam dele&ationem. Accedo ad locum Joh. cap.
XIX. verf. 29.
Ubi verba Evangeliftæ funt : Xxevoç^ SKSy
70 cfyç fjceçcv. Oi i i , nhwavTSç GTtôyyov 0-
fysç, % ûrcrunu vêfiQénsç, nfoarjvsyxav du™
TU çofJLCtTi- Cum his conferendus eft Matthæus
cap. XXVII. v. 48. K al Méuç tyay.ùv eïç è% du-
Twy, bctßw cmdyyôv, 7iTytrotç ts cfyg, $
kbpM ç XtàdfXU, ixÔTtÇev ^ dvTÔv. Et Marcus
cap. XV. v. 36. à*ay.ùv $s hg, ^ yspicraç mcy-
yov efts?) TttçMg Tt xxXdpu, hiit^sv dvjév.
Illud Ttt^msg, quod in Johanne legitur de
byffopa, & in Matthæo & Marco de calamo, live
bacillo, cui fpongia fuerit impofita, nulla fada hys-
fopi mentione, interprètes mirum in modum tur-
bavit. Hyfopus itaque plerisque idem eft apud Jo-
hannem, quod Matthæo & Marco calamus. Sal-
tiiafius de Homonymis Hyles Iatricæ p. 19. Hys-
fo-pum ÿohannis eundem præbet ufum fuflinendæ
Jpongiæ, quem Matthäi canna, vcl harundo. Lahor
oitinis jrufîra Jumitur in alia Jolicitanda expofitioe)
R. Sakm. & R. Levi R* verf.
pofitione. Quicquid præter hoc ad interpretatio-
nem iUrus loci excogitaveris, femper altquam con-
tradiïïionem recipiet, aut abfiiràitatem impinget.
Rurfus: JQuodcunque feceris, cJ licet in omnia tete
ver tas, probabilem aliam verbis Evangeliflæ expli-
cationem adplicare non pojfts, præter eam, quæ
VWWKQVpro calamo, vel virga hyjjopi, cui alliga-
ta er at fpongia Chrifto porrigenda, accipit. Ibi
VQWKov locum plane occupât xoiXdpas, cujus ean-
dem ad rem ufus apud aliwn Evangeliftam.
Rationes, quibus hanc fententiam fulcire co-
nantur, plurimas afferunt, fed taies, ut iis refpon*
dere non fît difficile. I. Hyflopum Au&ori libri
Regum, & Jofepho in hiftoria Salomonis êtfêçtv
dici ƒ). Unde concludunt, ex hyiïbpo arbore ba-
cillum fieri potuifle, cui fpongia fuerit aptata. E-
jusmodi autem hyftbpum in rerum natura adhuc
quærunt, nec inveniunt. Locus qui e Jofepho ci-
tatur, Antiq. lib. VIII. cap. 2. ita habet : K ät* I-
mçov y à f stàoç iïëvfya ttctfaßo^v sXitsv, dttb
vcr(roj7tèS, 'èuç ;tiçjp, Quæ ex facro fcriptore 1.
Reg. 4. 34. fumta funt. Scripfit uterque Ebræo-
rum more , quibus arboris vocabulum latifïî-
mæ fuit figriifîcationis, & non tantum Jwfyt* pà-
fed etiam frutices, & herbas complexum eft,
veluti linum Jof. 11. 6. ßnapi, Matth. XIII. 31.
Quid, quod Ebræi etiam triticum inter O'SCJ? référant,
quia duo panesagitationis e tritico fieri, &
F f 2 tanj
) Salm. Hyl, latr. p. 1p. Cafaub. Exerc. in
Ann. Bar. s 6$.