Certe neque fponghe, neque liyffopi, neque ca-
lami mcminit Lucas. Itaque verbum irtgiOhmi di-
ci a Johanne de hyjjepi fafeiculo- fpongias invoh-
vendo, ab aliis autem evangeliftis , de calamo, cui
fpongia, cum hyffopo, effet imponenda, nihil
prohibet. Ufüs eft Johannes verbo vregiOwcts de
hyffopo, quia rei defcribendse conveniebat maxi-
me. Cseteri Evangelifhe eodem ufi funt de calamo,
eandem ob cauffarri. Non erat aliud quo fim-
plicem illum affum circumponendi vel fpongiam
hyffopo, vel titrumque calamo, neque promtius
effet neque commodius, neque magis neceffariumv
Scribebant fancfti Evangeliftae ut loquebantur, ver-
bis vulgo notis, non inufitatis, non anxie quasfitisi.
Nihilominus tarnen Dodliff. Heinfio textus Jo«
hannseus videbatur emendandus ut pro Irrung re-
poneretur ciowes, lanajucciäavel fordidä; cum
obfervet Henr. Stephanus irr Thef. binas illas vo-
ces, ti<rcr®7r<v & tnrvir», muftis locix apud äudto-
res tarn Graecos, quam Latinos,. errore fcribarum
effe permutatas. Quamquam autem fic ftatuendo
valde aberraverit Heinfius, tarnen tune temporis
judicävit, hyffopum quidvis potius aliud effe Johanni
, quam calamum , aut baculum. De Hein*
jfiana hac emendatione , quid Salmafius? PeJJTmay
inquit, omnium conjeclura , qiw noviffima epciit,
quamvis a magno vireßt, qua Umrmrvß pro cio-utto»
inteUigitur &c. Et mox: Mi vor placuifje erudito
viro, contra omnium tibrorum, & bominum anti-
Quorum auBoritattm: wXicrayuf nriyyw epm xh)
ciffvxor jrsp^ints.
Bochar«
Bochartus pariter hyffopinum baculum minime
ferens herbam intelligi voluit. Sed male ca-
fum muta vit, & pro vcTum? legendum cenfuit t <r*
trmrw. Ne feiL idem efiet cafus cum *cbXctfx(*,
quod cseteri habent Evangeliftæ. In quo præe-
untem habuit Salmafium, qui tvrwrw propofue-
rat. Quafi vellet Johannes: KtçiQineç foruiro»
exj'yyp, pofuerunt hyjjopum circa Jpongiam: quae
explicatio eft violenta > contraria vera maxime naturalisa
cum fponte fe offerat accufativus cmyy*
ex ingenio linguæ, & pfrrafeos , hie fubintelligen-
dus , & repetendus, ut fit : ntpStpru ( trirayyt* )
t rffclirm , i. e. yrepi vccruirov, quomodo Græci non-
nunquam loquuntur. Vid. Genef. XLI. 42. Mi-
rum eft, fententiæ Bochartianæ ex interpretibus
prorfus adftipulari Anglo-Saxonem : Hi bevundon
ane fpingan mit yfopo* Obvolverunt fpongiam
hyffopo.
Sunt qui velint, hyffopum ad hoc adhibitum
fuiffe, ut effet loco fill, f. lini, quo fpongia ad
calamum alligaretur. Sed præterquam quod hyffo-
pus, utpote fragilis & tenera , inter viminales
ftirpes nufpiam legatur , etiam dixit Evangelifta ,
fpongiam hyffopo ,, non autem hyffopum îpongiæ
circumdatum fuiffe.
Simpliciffime dicitur, Domino in cruce pa-
tienti porredtam fuiffe fpongiam -aceto plenam ,
cui implieatus effet hyffopi fafciculus, if a , ut fpongia
in medio fui hyffopum contineret, Joh. XIX*
Addunt Matthæus & Marcus, non nominato hyffopo
, fpongiam impofitam fuiffe arundini, quam
Johannes omittit arundinem, cum ilia alioqui per