horridior rufco c). In Calpurnio paftor Idas, qui
juvencam diutius fruftra quæfiverat*,
duris, inquit, ego perdit a rufcis
jamdudum nullis dubitavi crura rubetis
Scindere, nec quicquam pofl tantum fanguinis egi.
Rufcum in Hetruriæ fylvis fæpe vidimus, & vera
deprehendimus, quæ canunt Poètæ. Germanis eft
Brufch, unde, cufo, ex utroque vocabulo, nomine
, hortulani rufcum brufcum appellant. Mausdorn
etiam dicitur, quod parvus & imbecillus, arcendis-
que muribus aptus fit. Dignus fcil. quern fibi arbores
regem conftituerent, Jud. IX. 14.15.
Tremellius Cynojbaton, Rofam fylveftrem,
transtulit, quern fequitur Cl. Wagenfeil Trad. So-
ta p. 288. & Georg. Wolfg. Wedelius , Exercit.
Medico-Philol. Dec. IX. Exerc. 3. In Gloffario Mf.
Lipfienfis Bibliothecæ eft -pttAjK Eglantier,quo-
modo Cynosbatum appellant Galli. Hue etiam re-
fyexit Vatablus Not. ad Jud. IX. v. 14. 15. item qui
Rubum verterunt ; nempe rubi genus, in quo rofa
nafeitur, ut loquitur Plinius d), rofam intelligens
caninam didam, Græcis mmM Qatov', canis rubum.
Sentem canis vocat Columella Lib. XI. c. 3.
P- 387-
. In hanc, fateor, rofam non male quadrarent,
qùsè de in facris feriptoribus leguntur. Eft e~
nim mordax inprimis e) , & afperaf), & hamofa,
g) nec
• . \ -0 xffir&f- E el 7. v.42. d) Lib. 24. c. 13. & 14.
e) Ovid. Medic. fdc. v. 4. f ) Virg. Ed. 3. v. $9.
»
g) nec, nifi plorare velis, fine armis adeunda b).
Sed aliam fpinam quærimus.
Septuaginta interprètes, cum Latino vulgato^
rhamnum hic pofuerunt, in quem non tantum o-
mnia belle conveniunt, quæ de a facris feriptoribus
memorantur; fed & innumera concurT
runt alia, quæ veriflimam effe hanc verfionem,
extra omne dubium ponant. In Audario Diofco-
ïidis legimus: 'îtipvoç. 'tCpfoi *Ata Sif. Cujus Glof-
farii quæcunque lit. audoritas, certe. nugas non effe
meras, abunde declaravit Bochàrtus, vir, Ü
quisquam alius, linguarum peritia excellens, Ge-
ogr. Sacr. P. II. Lib. II. c. 15. ubi plurima ex hifee
Diofcoridis nothis, uti vocantur, excerpfit, egre-
gieque illuftravit. Sed & Arabes Rhamnum oW,
A thad, vocant i). Synonyma funt Gar\ad,
& Aujieg, quo pofteriore uti maluerunt Arabum
interprètes in verfione librorum facrorum.
itaque Rhamnus eft eoæ literaturæ antefigna-
his, quique eos fequuntwr k).
De "tüt* ea memorat feriptura, quæ, fi non
excelfam , tarnen virgultis denfamrobuftam, &
fpatiofam ftirpem fupponunt. Bellonius tiurc0xrtfÇ
arborent
g) Colum. Lik 7 .13. p. 230. Hievon. Hagg. 2. 20.
b) Horn. Od. d. v. 22ß. i) Gol. Lexic. Arab,, p. 120.
k) Bochart.loc.cit.Guil. Guif.Not.ad T. Shebiit cap.
7. $.3. Bell. Obf. fing. L 2. cap. gg. Cafiell. Lex. Hept.
paq. gß. & igiy. Gol. L. A. pag. 120. Edm. Mer ill.
Not. philol. in pa{f. Chrifl. p.336. Majus in Maimon.
fr a ß . Sbemit. vejobel, c. 7. jf. 14. Hieran, in Hagg.
tap. 2.'circa fin. Gouffet Comm.L> Ebr.p.30.