g
een soms meer bruinachtig, dan meer witachtig grijs overtreksel,
dat als een huidje het stengeldeel omgeeft en uit zwamdraden en
sporen blijkt te bestaan. Soms vormen zich in het inwendige van
de zieke -aardappelstengels zwarte, harde lichamen, die bij nader
onderzoek „sklerotiën” blijken te zijn. Deze waren in de mij bekend
geworden gevallen zoo groot als één of twee bakerspeldenknoppen,
maar kunnen misschien ook wel grooter worden.
Oorzaak der stengelziekte is de zwam Sclerotinia Libertiana, die
in den vorm van Botrytis cinerea als een witte schimmel op den
stengel verschijnt en later sklerotiën vormt om te over winteren, die
vervolgens zwammetjes vormen, welke ascosporen (bl. 51) produ-
ceeren. Deze laatstbedoelde zwammetjes zijn onder den naam Sclerotinia
Libertiana bekend. —
Bestrijding. .Deze ziekte wordt door dezelfde zwamsoort veroorzaakt
als de sklerotiënziekte van het koolzaad; en het laat zich
dus verwachten, dat men haar op dezelfde wijze zal moeten bestrijden.
Vooral heeft men opgemerkt dat het gebruik van versehen
stalmest het optreden der ziekte in de hand werkt. (Zie bl. 91—94).
d. Het omsponnen worden van de knollen met een violet mycelium.
Soms worden de knollen omsponnen door de violette draden van
eene zwam {Rhizoctonia violacea), die ze aantast en geheel kan
doen verweeken. Het mycelium groeit door den grond heen, en
tast verschillende andere gewassen aan, wordt vooral voor klaver-
en lucerneplanten zeer gevaarlijk.
e. Aardappelschurft.
Kenteekenen. Er vertoonen zich aan de oppervlakte der aardappelen
bruine, meer of min schotelvormige uithollingen, die er uit
zien alsof zij door insekten waren uitgevreten. Zeker zijn er ook
wel vele gevallen van beschadiging door ritnaalden, millioenpooten,
enz. met het ware aardappelschurft verward, terwijl omgekeerd
ook vele malen het aardappelschurft is aangezien voor beschadiging
119
door insekten. Maar zondert men ook alle gevalien van beschadiging
door dieren uit, dan nog blijkt dat onder „aardappelschurft”
niet altijd hetzelfde wordt verstaan. — Men is in de laatste
jaren een diep en een ondiep schürft gaan onderscheiden, en
Fig.. 46. Drie schurftige aardappelen (diep schürft).
schrijft deze twee soorten aan verschillende parasieten toe. Bij het
ondiepe schürft springt het verkurkte, zieke weefsel veel meer in
den vorm van wratten uit; bij den diepen|vorm van schürft,
waarbij de sterfte der cellen veel grooter is, strekt zich langzamerm
My