6 G O M M E N T A R I I
culpaverit, pamm hodle constat; specimina quae supersunt in
Criticarum Hoinericoi'um fragmentis, collecta posuit egregius
Woltius Piolegoïn. p. CXCIT.
lO.
neque alienis indicibns — Wrat. neqiie omittit. iudicibus dat
Snip. postea gratias ago — coUocatis. Sed collatis babet cum
Guelf. Wratisl. etiam Fran. ex aequo collatis inalebat Bartb Ad-
vers. 24, 12.
alius alio genere — Ita cum Oudendorpio ad Suetonium p. 145
conexi vulgatum aliis. Deinde jjraeparariint Sulp. Postea hau-
rientis Cotton.
Joecuudiores — Sulp. Vatic. Fran. Voss. Guelf. Jacmidiores.
Deinde talibus omisso qne Fran. Cotton.
1 1 .
Ig itn r — Hinc Wratisl. Capitulum II I exorditur. , Sequens
habens omittit Voss. Wrat. quae pro quos dant Sulpic. Cotton.
Guelf. que Fran. qui Wrat. Postea praeparatas Wratisl. cum
locundels, Pbilandrels et Eaetiana. Verum revocavit cum Ga-
liano I\ode.
AgatharcJnis — Sulp. locundeae, Guelf. Agatliarcas. Wrat.
Agaüiartus. Deinde ad scenani Franeck. Cotton. Guelf. Wrat.
JDocere tragoediam graece est èièdsrteiv rpayiaèiav. Barbari Edi-
tio tragicam sceiiain babet, quo arrepto temere Perraltus in gra-
vem errorem incidit; sed Barbari verslo tragoediam reddidit.
exteiisionem — Guelf. extentionem. Cotton. extensione. In
sequentibus seclusi praepositionem ad ante Ibieas, quae sensum
loei plane pervertit. Quod cum non anlmadvertisset Perraltus,
miram loei versionem concinnavit banc; par quel artifiee on peut,
aiant mis iin point en un certain lieu , imiter s i bien la naturelle
disposition des ligries qui sortent des yeux en s’élargis-
sant, que bien que cetLe disposition des lignes soit une chose
qui nous est ineonmtë, on ne laisse pas de reueontrer d repre^
a d L IBRI VII. PRA E FA T IONEM. 9 - 1 1 . 7 -
senter fo r t bien les E d ific e s dans les Perspectives qua Ton
fa it aux deeorations des Theatres. Gallani contra src: eome
i io è n dehbano, seeondo U pnnto di veduta e di dutanza,
fa r eorrispondere ad irnitazione del nat urale tutte Ie Imee a un
'pnnto stabilito come eentro: e ëió perehe con una cosa non
vera si possano nelle scene rappresentare unrnaguu di edifizt
,,eri. In quibus verba seeondo il punto di veduta et d^ d,stanza
de suo addidlt Galianl, rellqua quomodo ex verbis Vitruvu ex.
tuderlt, non intelligo ; nam de vltlo orationis non admonurt.
In annotatione alt bunc Vitruvli locum apertlsslme vmdicare an-
tlquis plctorlbus, erudltls duntaxat, artis scenograpblcae scien-
tlam; primum enlm Agatbarebum docuisse, quemadmodum m
srena verae aedlflciorum imaglnes flerl possint; deinde, quemadmodum
in plano plctura res alias abscedentes alias prominentes
efficiat; denlque tradidlsse eum baec, quae reddam Galianl verbis:
come si ahbiano a tirare Ic linee ad irnitazione dclla natura,
lineas ratlone naturali respondere, a un dato pu n to, aciem
oculorum, che noi diciarno punto di v ed u ta , et radiomm ex-
tensionem, e seeondo il punto di distanza. Ita demum apparet,
quo artificlo usus Gallani sensum verbis Vitruvli cxtorserit alie-
num ab ipsa re et a verborum singulorum significatlonibus. Rode
demum ita interpretatur h. 1. wie Gegenstande dem Auge naeh
Verhaltnifs der Eutfernung bey einern gegebnen Gesichtspuncte
der Natur geniafs durch Linien dargestellt werden mussen,
darnit dureh bestimmte B ild e r unbestimmter Gegenstande in der
Seenenmahlerey Gehande vorgestellt werden. Propius a vero
abest baec verslo, sed verbis Vitruvil allter non respondet, nisi
secundum illud et molestum ad deleverls. LarnherU nostratis,
Seheibeliisine versiones, et Meisteri sententiam de locls Vitruvil,
qui scenograpbiam tractant, posui in Annotatlonlbus ad Eclogas
Pbysicas p. 262 seqq. Correctlonem meam apertlsslme confirmat
ipse Vitruvius supra I cap. 2 sect. 2. ubi est: Scenographia est
frontis et lalerum ahscedentium adnmbratio ad circinique centrum
omnium linearum lesponsus. Apparet enim lineas (plcturae)