l 2 2 C O M M E N T A R I I
aperuissè narrat cum Llvio llbro 2i Plutarchus In vita eius. De
margaritis idem Plinlus 9 sect. '58 aceti aspcritas visque in bahem
rnargaritas resolvit. Horatii Sat. 2, 3, 259 Filin s ‘Aesopi detra-
ctam ex aure Metellae -— aceto diliiit insigneni haccam.
2 0 .
S^int autem — Hluc Capitulum XVT exordltur Wrat. Deinde
ex qno eum sine vino. Snip. ex qiio eam sine vino. Fran. ex qiio
eam aquatn sine vino. quaiii scripturam vulgatae ex qno etiavi
substitui. Vincentius eatn sine vino omisit.
et in Alpïbus — Sulpic. in ornisit, deinde gncturibus dedit.
Philander putat intelligi babitatores vallis Gilleiae, quae distet
ab Oeno octavum lapidem ineridiein versus. Medullos Plinius 3
cap. 20 e trophaeo Alpium nominat, quos ad partem Sabaudiae,
quae Maurienne hodie audit, pertinere censuit Gallus Bouché.
2 1 .
In A r c a d ia— Sulp. Guelf. Wrat. Franeck in omittunt; deinde
Clitori erit ablativus, si bene habet; sed Clitoris scriben-
dum suspicor : Graece dicitur liXeiTcap.
spelunca projLiiens aquae — Pausanlas Q, 18, 3 vn'ep èè ri]V
Nddvanpiv opr) ra naKobpeva Anpoavia nai SJnjXaiór iariv iv ai3-
Tois. ès TovTo avafvyelp ró (SJtijXaiov ras Bvyarépas ras Hpoirov
fiavËÏsas Xiyovsiv, as ó MeKapnovs dxxsiais re axToppr/rois nat na-
kappots naryyayev is ^oopiop na%ovpsvop AovSo-bs.
qiiam qui biberint — Guelf. Wrat. quo qui b. Sulpic. bibunt.
hac sententia — Sulpiciana huius sententiae rectius babet.
Guelf. Wrat. haec sententiae propius a vero abest quam vulgatum.
Fpigramma — subscriptum — Haec cum ipso hoe et sequen-
tibus epigrammatibus omisit Wrat. omisit etiam Sulpiciana verba
graeca oninia. Habet ea tarnen Guelf. et Franeckeranus Codex
cum duobus aliis Musei Britannlci, quos inspexit Britannicus
interpres Newton.
isysarids — Is. Vossius ex Hesycbii glossa Eirisnai xqytf
A D L I B R I V I I I . C A P U T I I I . 19 — 21. 125
icapd rois KXeiropiois b. 1. ‘malebat eirtsnas scriptum in annota-
tionibus MSS.
akXd (Ju pï}7 èni Xovrpd ISdX/rjs jcpóa — In Guelf. manifesto
vdpasi prir' ijri Xovrpd scriptum est, reliqua sic: parir ejcpaji,
in quo /SdA.t;y jcépu latere suspicari possis. Brunekius in ylnalectls
T. Hl p. 191 dedit jepóï ex Sotione, qüi idem epigram'ma retulit
in Excerptis Mirabillum, a Sylburgio additis Aristotelicis IVIira-
bilibus nariationibus. Sed doctissimus Antbologiae Interpres la-
cobs recte comparavit Euripidem Orestis versu 305 Xovrpd r’ èni
jcpoós /3uAA.£.
Tcipiyvjj — F iptjp — Haec verba Guelf. omisit. Fianecke-
ranus xijpij sprvseopra péBrjs tantum habet. In Sotione repxv^s
pé^ijs editum Brunekius mutavit in ^epprjs.
fevye è' iprjp — Franeck. fevye Sé re.
Tiovadpepos Ausdi/s — E x Franeckerano avSapePos Xvsérjs
IJpoinaas aprepeias refert Heringa Observ. p. i 44 quo efficit
'X.vsdpepos vel potius Travsdpepos. Frieseinann inde refert Xvsd-
pepos. In Guelferb. literae a graeci sermonis ignaro llbrario ita
pingendo effictae sunt, ut legi possint. MeXap irovSapevos arseps
rcpoirtaas aprepeias. unde efficio Xovsdpepos Srïjsep Ilpotrtèas dp-
repéas. Verbum KovSapeuos servari debet; in eo eniin fit allusio
ad nomen loei Aoveoi. Contra amicissimus Schaejer in Annot. ad
Longum p. 412 corrigebat: pvsdpepos — eprepéas.
ndvra naSappóp êno-^ep — Franeck. nuSappeop no-éep. Guelf.
deinde enuKpvéop. Franeck. eiraj-pvijiov. Reliqua omittit uterque
Codex. In vulgatis Sotionis editionibus est a ydp dir’ ’Apyovs.
Virorum doctorum coniecturas recenset lacobs p. 407- Accedat
nunc postrema Scbaeferi mei: naSappóp e/Sapep dxónpvfop, svr
ap' uTt:’ ’Apyovs. Addo locum Eudoxi apud Stepbanum Byz. in voc.
ASavia: ésri npi/pij rijs AS.xjvias, p rovs yevSapépovs rov vSaros
rtoiei pt/èk rijp ósprfp rov oïvov dpejcesdai, eis typ %eyovSi lkle%ap-
rcoSa, ore rds Jlpoiribas dndSaipep, ip^aXeiv rd djtonaSdppara.
I
:i! l ï
■ s
h