non liceat! vel Zamolxis bona verba, vel Zoroaftris iâcerdotia ? îfin
vero , more vulgati, eum ifti propriè Magum eXiftimant , qui cou,,
munione loquendi cum Diis immortalibus, ad omftia qnæ velie , incredibili
quadam vi cantaminum polleat •, oppidò miror, clir accula.
5 re non timuerint, quem polie tantum fatentur, Neque enivn tani
' occulta & divina potentia Caveri potèft, itidem ut cætera. Sicànum
qui in judicium vocat , comitatus venit : qui vènenarium accufat,
icrupuloMs cibatur :qui furem arguir, fua cuftodit. Enimverò qui
Mamim, qual'ém ifti dicuñt,in difcrimen capitis dedùcit, quibus co-
IO- mitfbus , quibus icrupulis, quibus cuftodibus 2 perniciem cæcam &
> inevitabilem prohibeat ? nullis fcilicer. & ideo id genus crimen non
eft eius acculare, qui credit. Verùm hæc fermé communi quodam
errore imperitorttm philofophis objeûantur : ut partim eoruni , qui
cotporum caufas meras & fimpliceis rimantur, irreligiofos putent,
ij eóqùe aiant Deos abnuere ; ut 3 Anaxagoram , + & Leucippum , &
Democritum, & Epicurum, cæterofque rerum naturas patronos : par*
I n t e r p r e t a t 1 o.
non f i t 7n ihi f a s f c i r e a u t fan é ta s voces
Z am o lx is 3 am cultum D e orum Zoroaftri ?
Sin an tem i f i i j u t a n t fecundum opinio-
nom vu lg i eum effe proprie M a g um ,
q u i ex communications colloquio
-JDeorum im m o rtà litim com p a ra v e rit
quand am v ir tu tem in can ì ationum^, q u â
poiTîc facere omnia , qua v e l i t , quantum
vis incredibili a i y a id e miror. q u a r
t non v e r i t i f in t accufare hominem,
q tt m confitentur habere ta n tam .p o te -
fta tem , N am poteftas tam abf condita 3
& d iv in a non pote f i p ra ç a v e r i eodem
modo a c r e liq u a , Iiie q u i c i tâ t homi-
c id am in ju s , v e n i t ftip a tu s : qu i d e f
e r ì vene f i cum * fu m it cibum cau ti n si
q u i a ccufa t fu rem » cufiodit f u a bona.
A t q u i v o c a t in perpculum v i t e talem
M a gum .» quaUm ifii d ic u n t , quibus
f iip a to r ib u s , qu ibu s caulionibus 3 qu ibus
cufto dibus impedire poffit. ex itium
occultum Ò* cert urn ? nullis fa n e . A t-
que id e in o non efi illiu s , qu i perfuafum
h a b e t ejufmodi crimen , ittu d deferte,
S ed h&c fo len t, o v jic i philofophis quod
am communi errore ignarorum .‘ ita
u t ex ifiim en t iUos ex e i s , q u i in v e fii-
g q n t pu r as. f a fimplic es caufas rerum
n a tu ra lium , effe impios , dicantque
cos ideo negare effe De os > qu a les fu n t
A n a x a g o ra s , $> Leucippus , f a Democritus
, f a Epicurus ; & r e liq u i de.
fen fir e s caufarum n a tu ra lium , idos
N O T Æ.
I. Vel Zam o lx is bona v e rb a , v e l Zoroaftri
fa c e rd o tia ? ] Id eft , incantatio-
nes, ieu carmina, qua? Zamolxis pröfi-
tebatur efle bona verha , aut Magiam ,
quam Qtav , cultum Deorum, jj
& ,u t iupra, caslitum antiftitam ex' tra- j
ditione Zoioaftris Perfe nominabant. I
' t . Pe rniciem ccecam & in e v ita b ilem . ]
Qualis eilet qua? ab ejulmodi omnipo-
tenti Magia immineret.
j, A n ax a g o ram . ] Qui ( ut refert Lae’r-
tius in ejus Vita ) impietatis accuiatus I
eft a Cleone quodam, quod Solem di- ]
ceret candentem eíTe laminam , ac pe*
nitús ignitam , . defenfus autem á Pe-
riele difcipulo-, quinqué talentis multa-
tus e f t , ¿ exilio damnatiis
E t Leucippum & Democritum , &
Epicurum. ] Qui hanc rerum univeríi-
tátem ex vacuo aromiíque conflatam aie-
bant, qua: fortuito-mòra inter iè modo
coalefccntes, moiò diifidentes-, abique
mentis ullius providentìa:ve difponen-
tis neceflitare s generationes omnes cor-
ruptionefque- efficeient,
tim autetn
tim autem, qui Providentiam mundi curioíiús veftigant, & impenfiüs
Déos celebrant, eos vero vulgo Magos nominent: qHafi facete etiam
fcianc, 1 quas lciant fíerir ut olim fuere 2Epimenides, 6c Orpheus * &
Pythagoras, &• 4 Ofthanes. Ac deinde fímiliter r fufpeéta 6 Empedoclis
1 7 S°cratis ecuuivm , 8 Platonís ^ ¿y^ v. Gratulor igitur S
nnhi cum 8c ego rot & tantis viris adnumeror. C*terum ea qu*
9ab lilis ad oftendendum crimen objeófa funt vana & inepta & fím-
plicia, verepr ne ideó tantiim crimina putes ,quód ob e<fta funt. Cur
inquit jpifcmm quídani genera quatfiftíj Quafi id cognitíonis gra-
tia phiioíopho facere non licear, quod luxuriofo gul* causa liceret. 10
I n t e r p r e t a t i o.
vero , q u i fc ru tu n iu f d ilig en tius p r o v i - 1
denti am mü n d i , & v e h mentiu s prst-
dicant Deos , vulgo: appellent Magôs ì *.
perinde a c . f i n b rin t e tiam fa c e r e eä , >
qua n o v e ru n t fie r i qu a les fu e r u n t \
quondam Epimenides , (fio Orpheus , fa I
Pythagoras , ÓHhanes. E t pofteà f i - 1
m ilite r haec fiierunt fufpeàla, Éxpiario- *
nes Empedoclis , Dæmonium Socratis ,
& Bonum P la to n is . L&tor erge cìtm
Video me accenferi to t & ta n tis v i r i s .
Porrò me tuo rie tu ex tftim e s te s inanes
& ftolidais a fq u é etiam f a tu a s , quas
illi p ro tu le ru h t a d v e rfu s me a d próban-
dum illud c r im en , idcircò fe lum effe c r im
in a , q u ia p ro la ta fu e ru n t adverfum
me. g u a r e , a i t y f e r q u i f i v i f i i qu a d am
g enera p if e tu m í g u a f i r itfas f i t p hilo -
fiph o id fa c e r e d ifc en d i cau sa , qu o d
f a s effet voluptuojo fa c e r e a d ex p íen -
dam in g lu v iem fu am *
Ñ O f Æ,
I . g u a f c i a n t fie ri. ] Singular! Deo-
tum proyidentia t cujus iunt inveftiga-
tores,
x< E p im enid es. J Cujiis memorantur
in primis iomnus quinquaginta ièptem
annorum in ipeltrnca, feu antro Idaio,
fumma dirinationis pericia, & Athena,
rum pefte laborantium expiatio.
E t P y th a g o ra s ,] plin. lib. 30.c. r.
Certe P y th a g o ra s, Empedocles , Democritus
, P la to a tf hanc ( Magiam ) dif-
cendam n a v ig a v e r e , e x iliis v e r iu s ,
quam pere g r in apionibus ju fc e p tis . Han c
reverfi p r a d ica v e r e -f hanc in arcanis
habuere.
4. E t Ofthanes. ] Duos Ofthanes ag-
nofcit Plin. loco modo citato. P rim u s ,
inquit , e x ta t ( u t eq u id em in v en io ) !
commentatus de e d ( M agia ) Ofthanes,
Xerxem Kegem P e rfa rum bello , quo d |
is Gracia in tu iit 3 com ita tus : a c 'Uclut !
femina a r ti s portento f a fparfiffe, o b ite r
tnfefte qu a cumqu e c om m ea v e ra t mun-
do. Et inferiiis , eod. cap. Non le v em
& A le x a n d n M a g n i temporibus d u tto -
ditatem a d d id it p ro f effioni fecundus O fthanes
, com ita tu e ju s e x om a t u s , p ia -
ApUlr
néque 3 qu o d nemo d u b i t e t , orbem ter*
ra rum p e r a g r a v it
I f S u f p e f t a . ] Supple fu e ru n t, , id e f t ,
in fuipicionem vcnerunt, Magix fcili*
c e t, apud ignaros & vulgus, e a , qua:
recenièt 5 K aQ u ^ o t nimiriiui Empedoclis
, Sec.
6 . Empedoctis xaBapiud. J Expiatio.
ne s , feu purificationes. S ic refticuit Ca-
fiufaonus, cdm anté ineptiffimè fcri-
ptum eflet- efi Eocli Cnthorino. Gafau-
boni emendationem firmat codex Flo-
rentinus ab Elmenhorllio laudatus. Laertius
porrò refert Empedoclem quinque
miilia verfuum fcripfilTe de Natura &
de Expiationibus, leu n-SaffioTc,
7. So oraìis ¿,g,ud,t»v. ] Vide infra
librum de D eo S o c ra tis.
8. Plotonis r i ccyo5 l i . J Quia Plato
multa de Diis diflèrere lblicus erat non
in vulgus nota : ideò vifus eli imperi-
tis novos Deos commdnilci, quos iub
novorum yerborum involucro eelebra1-
ret. Notum porrò' quid Et in Academia
t ‘ d -/tbs
9. A b tUis. ] Apuleii ad v e r& iìs
Emiliano eiufque adyocaris.
L I !