4-19 l . APUEEÏI
to
'tione pronuntiaret, quanta nemo quifquam Vfinénum. Quidni 3 crimen
haud contemnendum philolopho, nihil in feiòtdidum finere, nihil uf.
piam corporis apertum immundum pati ac fetulentum; praefertim os,
cuius in propatulo 8c conipicu© ulus homini creberrimits : five ille cui-
piam ofculum ferat, feu cum quoquam fermocinetur, five in audito.
rio dilfertet, five in tempio preces alleget. omnem quippe hominis
a&um fermo priit : qu i, ut a it1 Poeta pratcipuus ,* è dentium muro
proficifcitur. 1 Dares nunc aliquem iimiliter grandilaqnum : diceret fuo
more , cumpiimis cui ulla fandi cura fit, impenfiuis catterò corpore
os cdendum ; quòd eflet + animi vefiibulum, & orationis janua, f 8c
cogitationum comitium. Ego certè pro meo captu dixerim, nihil mi.
nus quàm oris illuviem libero 8c liberali viro competere, Eft enim ea
pars hominis loco celia, vifu prompta , ufu fcecunda. Nam quidem
feris 8C pecudibus os humile, & deorsfim ad pedes dejeihim , veftigio
& pabulo- proximum , nunquam ferme nifi mortuis, atrt ad morfurn
exalperatis, conipicitur : hominis vero nihil prius tacentis, nihil fepius
lpquejitis, eontemplere. Velim igitur cgnfot meps ^EpiUianijs refpon-
I g T E ^ t X B T A t J O ,
d ignatione , q u a n t* nemo prorsks pro-
puptiaret v en en um . C u r non ? fàntè cri~
men eft non le v e phtlofopho n th il p a ti
jn f e im m u nd icie i , nullam p a r tem p a -
ten tem corporis finere fo rd id am efle ¿p
fc e tid am ; precipue os , quo homo fe p tjfi-
m ì u titu r aperte ¿p confpjcue : f i v e ille
e fcu le tu r a liq u em , f i v e colloqudtur cum
a l i quo , f i v e v e r b a f a c i a t in a u d ito «•
yio , f i v e em itta t preces in fa n a . V e r -
h a enim p recedunt fin g a la f a l l a homi-
n i s . , qu a verba ex e u n t e x fepto. d en-
tium , u t a i t Poe ta p r im a r iu s . S i effkt
nun c a liq u is quoque magniloq u u s , d i c
e re t pro more fu o , tu rn p r e f e ttim , cui
cu ra ìoquendi in c u m b it, debe re ftu d io -
f ih s curare o s , q u dm r e liqu um corpus |
q u ia os efi v eB ib u lum m entis , ¿p ofiitm
ferm on is , ¿p ex te r iu s a tr ium cogitatiti-
n um . Ego fa n e d ic am fe cu n dum modu-
lum mei in g e n ti, n th il minus convent-
re homini lib e ro » ¿ phon e fio - , qtuàm for-
des o ris. N am ea pars hominis e ll po-
f i t a in loco e d i to , p a te t afpeclui . & hab
e t p lu rim o s u fu s ,p e lin e enim ¿p pecu*
des h a b en t qu id em os pronum , ¿p de-
miffum deorsfim pedes versus,proximum
v e fiig iis fu is & pabulo , quod f e r e nun.
qu am v i de tu r , n ifi cum m o rtu e funt,
a u t ir r ita ta a d mapdendum • a t in ho-
mine n ih il a fpic ias p riu s orey d bm fac
e t, n ih il f e p iu s , dum lo q u itu r. Cupiam
ergo u t fSLmilianus corre I te r meus mihi
T. Poeta precipua s. J Homerus.
x. E dentium muro. ] Cúm aliis mul-
tis in lo c is, tdm hoc verfu ,
Tty.vor ífío v m?ov n ¿ices qJyív t \«£©•
¿JbvTttV J
quem fie Latiné yertas,
F il ia mea , qu a le v e rbum t ib i e x i i t
e x fep to d en tium ?
3. V a r e s nunc a liq u em , ¿pe. d ic e fe t
fu o more , ¿pe. ] I d e f t , j í d u re s, ¿pe,
tile d ic e re t • v e l, d a a lr q u em , ¿p d ic e t •
v a t , f i ejfet a l iq u i s , ¿pe, diceretv
4. A n im i v e ftib u lum » ¿p orationis
ja n u a , ¿pc. ] Figurata & emphatica
verba grandiloqui hominis de ore lo-
quentis, Divus Ambrofius Hexaemer.
6. 9. Q u id e il ig itu r os hominis , niß
q u o d d am fermonis a d y tum ,.fo n s dtfpu-
ta t io n is , a u la verbor'um, promptuariuiq
^ v o lu n ta tis ?
j,_ E t cog ita tionum com itium . ] Comi'
tium hoc loco eit e x te r iu s a tr t u m , U*
ex L iv io , & Afconio doect JLangl^
Seraeilr. 7 . 19. ‘
À POLONI A ;
m .
,dea t, u n q u am ® e ip fe íb le a t ¡pedes la v a r e } v e l , f i id non n e g a r , c o n -
tendat m ajo rem curam munditiai'um p e d ib n s , q u a tn dentibus impen-
tiendam. P lan e q u id em , í ¡ q u i s , i t a ,ut tu jfim ilia n e ,.n u n q u am fc rm e
os fu um n ifi m a led id lis & ca lum n iis a p e r ia r ; c en íéo ., n e n lla c u ra os
p e r c o la t , n eq u e ille 1 exotic© p u lv e r e dentes em a c u le c , q u o s juftui-s , ^
» carbone de ro g o o b t r iv e rk : ñ eq u e íá ltem com mun i a q u a p c r lu a r , *
quin .ei q o c en s lin g u a m en da cio rum & ? amai'itudinutn p n em iip ftra *
feinpex in fo stutinis & 4 olentLcecrs fu is ja c e a t. N am qua; , r malum
, r a t io e f t , lin g u am mundam & lo tam , v o c em c o n t ra ipurcam
& tetram poffidere 1 v ip e r s r i t u , niv eo d en tícu lo acrum v en en a ra in - ic
Ipirare 3 Cascerüm q u i le le fc ia t ra tio n em p ro rop tu rum n eq u e in u t i-
lem , n eq u e in ju cu n d am , e ju s m é rito a s , u t bono potui p o cu lum p i x ~
lavitur. E t q u id e g o 6 de homine n a to diutius 2 BeTIua imm an is C r o -
codilus ille , q u i in N i lo g ig n itu r , e a -q u o q u e , u t i com p e rio r , p u r -
gandos fib i dentes in n o x io hia tu p r s b e t . N a m , q u ó d eft o re am p io , i j
fed e lin g u i, 8 c p le rum q u e in a q u a r e c lu lo , 7 multa: hirudine s d en tib u s
I n t e r , p r e t a t i o .
refp ond ea t, an ipfe fo le a t a liqu an d o l a vare
pede sì a u t , f i hoc f a t e tu r , contend
a p ed e s purgandos effe m a jo ri c u r a ,
quam d en te s, E qu id em ß q u is nunquam
fe re a p e r ia t os fu um n ifi a d con-
v i e t a , ¿p ca lum nia s proferendas , u t tu
lacis, o JEmetiane ; a u tlo r fum u t ille
nulla cu ra x o la t os fuum , neque purget
dentes pu lv e re peregrino quos ju fitu s p e r-
fricu e rit carbone fiimpto e x bu llo .-ncque
abluat eo s fa ltem a q u a v u lg a r i , ne im-
pediat quominus lingua fu p p e d ita tr ix
mendaciorum 0» ama ro rum diftorum,
ja c ea t fem p er in fu is fe e to r ib u s , ¿p fp u r -
citiis. N am Aquum-ne e il , qu&fo ,
u t q u ijp iam h a b e a t lin gu am p u ram ¿p
purg a tum , contra v e ro vocem in ju cu n d
am , ¿p d ir am ? u t in fin u e t nigrum v i ru
s d ente candido , more v ip e r a ? Porrò
os me rito a b lu itu r ab eo q u i f e i t f e
p ro la tu rum orationem , ncque in u tilem ,
nequ e in fu a v em , quemadmodum lava-
tur ca lix ad bonum Uquorem recipiendum.
Sed quare ego d iu tiu s loqaor de
homine, & qui fe talem n a tum eflè icit?
Jngens befiia , nempc ille Crocodjlus ,
q u i n a fe itu r in N ilo fiumin c ,p r& b e t
quo que , u t a cc ip io , fuos dentes mu n -
dando s , aperiens o s fuum , ne e l&dens
purgantem, N am , q u ia h a b e t os v a -
f iu m , f e d ab fque lingu a , ¿p fe r e f em -
p e r aquA im m e r fum , m u lta fa n g u i fu g a
N o t a
2. Exotico p u lv e re . ] Fadio nempè ex
aroma tis , aut lapidi bus ex Arabia alia-
tis, ad dentifricia.
i . Carbone de rogo. ] Utpote fordi-
do, fu n ello, & mali ominis.
3. A m a r itu d in um ] Convitiorum ,&
contumelioiòrum verborum.
4. O len ti ce tis , ] Repone o le tic e tis lo-
cis oleto , hoc eft , humano ftercore
plenis.
j. M a lum . ] Adverbium indignantis,
& acrids loquentis.
b* D e homine n a to , ]
ç u \? Q - vel im<pvn6T>®-, Apuleìus ad
verbum vertit d e homine n a to , A t C icero
pro eo dicere io lc t , q u i f e hominem
m em in e rit ¡hæc enim eft vis Grecar
locutionis.
7. M u lta hiru d in es, ] Sic omninò le-
gcndum e ft , non arundines , aut h tru n-
d in e s , Ælianus de animai, lib. 3. cap, 1 1 .
^ « jìwv K p o x é *¿2 ( 3
i u.ttÍ rija oí y dvttj ¿ s ojjtÓi 9
AVff&ffJt, 0 7Tip eitfhiç teefà
f o x 1**' TAiíftls aû'Tcô^ ytvo'fÿoo s iijfi
& 'ïïfoiA&dhXf cixWvaS x /xM tß ;
F f f ij