CAP. XIII.
CAP. XIV.
H 5 D E V I R I S
in sacris scripturis floruisse asseritur , multasque cum beato Fulgen*
tio proposition« alternis epistolis habuisse narratur. Iste ad Pela-
oiiirn, et Anatolium romanos diaconos, consulentes eum,vtrum
liceat 3quemquam damnare post mortem, edidit rescriptum , vbi
inter alia sic loquutus est,dicens : Quid prodest dormientibus ec-
clesiam perturbare ? Siquis adhuc in corpore mortis huius accusatus,
et damnatus, antequam mereretur absolui , de ecclesia rapt us est,
absolui non potest humano iudicio . Siquis accusatus, et absolutus
in pace catholicae ecclesiae transmit ad Deum , condemnari non pot-
est •ulterius humano iudicio. Siquis accusatus ante diem sacri exa-
minis, repentina vocatione praeuentus e s t, intra sinum matris, ecclesiae
constitutus , diuino intelligendus est iudicio reseruari , et de
hoc nullus homo potest manifestam proferre sententiam, eut si Deus
indulgentiam dédit, nihil nocet nostra seueritasg sed si supplicium
praeparauit, nihil prodest nostra benignitas .
15. PETR VS, ilerdensîs Hispaniarum ecclesiae episcopus, edr-
dit di'uersis solemnitatibus congruentes orationes, et missas eleganti
sensu , et aperto sermone. .
16. MARCELLIN VS Italiae presbyter, scripsit Theodosio mi-
nori j Arcadioque imperatoribus, opusculum vnum : in quo retexit
gesta episcoporum | qui ad destructionem homousion Arimim con-
uenerunt : quique ita totum mundum perfidia impii dogmatis tur-
bauerunt, vt vix pauci antistites existèrent, qui in inuiolabili fi-
dei cultu perseuerarent. Exponit quoque de Ario , dum ad Syn-
odum pergeret cum Alexandro disputaturus, qualiter conuersus
in via ad necessariam causam , viscera eius fuissent diffusa . De fine
quoque Osii cordubensis vrbis episcopi, qui metu imperatoris fi-
dem praeuaricatus, perfidiae assertor, et impietatis effectus fuerat
Idem scripsit Pontianus episcopus afer
ad lustinianum imperatorem . Contra
definit concil. 5. constantinopol. act. 5-
de Theodoro Mopsuesteno , vide 24.
quaest. a. PEREZ.
Ib. Ferrandus draconus floruit anno
507. Eius opera edita extant, Paraene-
ticus ad Reginum Comitem, epistolae 5
breuiatio canonuna etc. Eidem at* non-
nullis ascribitur vita S. Fulgentii Ru-
spensis episcopi. AREV.
J5* Missa in officio gothico est quaedam
oratio , de qua vide not. lib .i. offic.
eccles. cap. 15. num. 1. AREV.
16. Marcellinus . Huius meminit Gen-
nadius in Faustino presbytero . Ib. con-
uenerunt . Anno 559. PEREZ.
Ib. Marcellini historia de Osii cor-
dubensis morte iisdem verbis 9 sed paulo
fusior extat in Codice gothico bibliothe-
cae complutensis ad finem Isidori de Vi-
ris illustribus , sine nomine auctoris Marcellini
. Porro Osius nobilissimus olim confessor
, et doctissimus 9 ab / lugustino 9 et
I L L V S T R I B V S . 14T
assequutor, sic talia profert: Nam post impiam , inquit, Osii prae-
uaricationem, dum sanctus Gregorius eliberitanus episcopus in cordu-
bensi vrbe iuxta imperiale decretum fuisset adductus , ac minime
•vellet Uli cemmunicare, commotus Osius dich Clementino Constan-
tii praefecto Vicario , v t mitteret eum in exilium . At tile in q u it:
Non audeo episcopum h exilium mittere, nisi prius eum ab epi-
scopatu deieceris,
17. Vt autem vidit sanctus Gregorius, quod Osius vellet jerre
sententiam, appellat Christum totis fidei suae visceribus, exclamans
ita: Christe Deus,qui venturus es iudicare viuos , et mortuos , ne
patiaris , hodie humanam proferri sententiam aduersus me minimum
seruum tuum , qui pro fide nominis tui , v t reus asslstens spectacu-
lum factus sum : sed tu ipse , quaeso , in causa tua hodie iudica , ipse
sententiam proferre d'ignare per vltionem • Non ego, quasi metuens
exilium >fugere cupio, quum mihi pro tuo nomine nullum supplicium
graue sit : sed v t multi praeuaricationis errore liberentur, quum
praesentem viderint vltionem. His dictis, ecce repente Osius resident
fasru quasi regalis imperii, quum sententiam conaretur expri-
mere, os v e r tit, distorquens pariter et ceruicem, ac de sessu in ter-
ram eliditur, atque illico expirauit.
18. ‘tunc admirantibus cunctis, etiam Clement'mus Ute gentilis
expauit, et licet esset iudex, tarnen timens, ne in se similt supplh
cio iudicaretur, prostrauit se ad pedes sancti viri obsecrans , v t sibi
parceret, qui in eum diuinae legis ignoranlia peccassel, et non tarn
proprio arbitrio , quam mandantis imperio . Inde est, quod solus Gregorius
ex numero vindicantium integram fidem ,nec in fugam versus
est, nec passus est exiliums vnusquisque enim timuit de illo
vlterius iudicare.
Athanasio lauchttus , Constantino impe-
ratori etiam per literas familiaris ( vt
est in Cod. theodos. titul. de sacrosan-
ctis ecclesiis ) quique in conciliis etibe-
ritano, nicaeno , et sardicensi, cum magna
sui laude fuerat catholicorum pro-
pugnator, tandem senio delirans , in syr-
miensi synodo ad- arianos defecit . De
quo vide etiam Hilarium lib. de Syno-
dis , Athanasium lib. de vnitate Trinitatis,
Sulpicii Seueri historiam , et Ho-
norium Augustodunen. lib. de scriptoribus
eccles. PERE2.
Ibid. Homousion : al. homousii . De
S. Gregorio Eliberrtano Martyrologium
rom. die 24. aprilis\ In editione Pa-
trum toletan. ad hiinc locum erudit3
nota subiieitur j qua ostenditur, commen-
titia esse > quae Marcellinus' narrat de
fine Osii quo in argumente Natalis Alexander,
Florezius, aliique versati sunti
AREVALVS.
18. Vindicantium . f'indicat Martyres
apud Optatum lib. 1. PEREZ.
T 2