Gr.ib.Ci7- seq.
Gr. Reg. Past,
p. 3. c . X I .
iudicent, siquid eos fortassé agere reprehensibiliter vident ne vnde be»/
cte mala redarguunt, inde per elationis impulsum in profundiora mer-
gantur . Admonendi sunt clerici, ne quum culpas suorum praepositorum
considérant, contra eos audaciores fiant ; sed sic eorum praua apud se-
metipsos diiudicent , vt tarnen diuino timoré constricti ferre sub eis ia~.
gum reuerentiae non récusent , quia facta praepositorum oris gladio fe-
rienda non sunt, etiam quum recte reprehendenda iudicantur .
2. Plerosque clericos ab impudentiae vitio nonnisi increpatio dura
çompescit, quia dum se delinquere nesciunt, neeesse est, vt a pluribus
inerepentur. Vèrecundos clericos plerumque ad melius exhortatio mode-
sta componit ; quia eis ad connersionem sufficit , quod doctor eis mala
sua saltern leniter ad memoriam reducit . Maior profectus modestis cle-:
ricis adducitur, si hoc, quod in eis reprehenditur, quasi manu linguae
blandientis ex latere tangatur . Pusillanimes clericos aptius ad iter bo-,
num agendi reducimus , si quaedam illorum bona ex latere, requiramusî
vt dum in eis alia reprehendendo corripimus , alia amplectendo laudemus,
quatenus eorum teneritudinem laus audita nutriat , quam culpa increpata
castigat . Plerumque vtilius apud clericos proficimus, si et eorum bene
gesta memoramus, et siqua ab eis inordinata gesta sunt, non iam tam-
quam perpetrata corripimus,sed quasi adhuc ne perpetrari debeant, prohi-
bemus. Plerique clericorum dum inculpa sua deprehendi metuunt, semper
Gr. ei. vita-
mine .
J Cap. III. De
inuidis, et pro-
teruis subditis.
Gr. Reg. Past.
P-3- c. g. Taio
3 . 43.
i . Cor. i , 12.
« 3 .4 .
I. Cor. 5 ,1,
seq.
improbas defensiones quaerunt, sed pauidis suspicionibus agitantur *
Nihil quippe est ad deferendum puritate tutius, nihil ad dicendum veri-
tate facilius : nam .dum falladam suam tueri cogitur , duro labore cor
fatigatur . Plerumque in culpa clerici deprehensi , duro quaks sunt, co-
gnosci refugiunt, sese sub fallaciae velamen abscondunt , et hoc, quod
peccant, quodque iam aperte cernitur , excusare moliuntur . Plerumque
contingit, vt is , qui prauorum clericorum culpas corripere studet, asper-
sae falsitatis nebulis seductus , pene amisisse se videat,quod de eis iam
certum tenebat.
i. Plerumque subditi sub pastorali regimine constituti, dum valde se
elati praesumunt, exprobrando ceteros dedignantur, dum singulariter summa
aestimant cuncta , quae agunt . Subtiliter itaque ab arguente discu-
tienda sunt opera proteruorum, vt in quo sibi placent, ostendatur, quia
Domino displicent. Tunc proteruos melius corrigimus, quum ea , quae
bene egisse se credunt, male acta monstramus : et vnde adepta gloria
creditur, inde vtilis confusio subsequatur . Homines , inquam , subditi
quum se vitium proteruiae minime perpetrare cognoscunt, compendiosius
ad correctionem veniunt, si altius culpae manifestioris , et ex latere re-
quisitae improperio confunduntur , vt ex eo, quod defendere nequeunt,
coghoscant, se tenere improbe , quod defendunt. Quum proterue Paulus
corinthios aduersum se inuicem videret inflatos, vt alius Apollo, alius
Pauli, alius Cephae, alius Christi esse se dicerent, incestus culpam in
medium deduxit,quae apud eos et perpetrata fuerat,et incorrecta rema-
nebat, dicens ; Auditur inter vos fornicatio , et tails fornicatio, qualis nee
inter gentes , ita vt vxorem pétris quit habent i Et
magis luctum habuhtis, vt tollatur de media
ar cî nnprfp aicat* Ouid vos per proteruiam huius^el lllius dicitis,qui
« â i S r S 'n%ige.ti.e «»11» , vos «>= monstratis Admone.d. Gr. R.g. f.,o
E t Z d i subditi, I«” “ i » f * u S
profectu deficient, aliéna exaltatione contabescunt , quantae
su n t , qui melioratione proximi détériorés fiunt . « .metiDsos
2. Dumque augmenta alienae prospentatis asp ic iu n t, apud semetipsos
anxie aflicri cordis soi peste mor iuntur. Dum se i ^ d . a kuore minm e
cu stod iu nt, in antiqui versuti hostis nequitiam demerguntur . De dlo
namque scriptum e s t : Imiidia diaboli mors in t r a u it in orbem Ur r arum . Sap. 2. 24-
Q u ia e n im ipse caelum p e rd id it , condito homim inm d it ,e t damnationem
suam perditus adhuc alios perdendo cumulamt ] Dicendum est inuidis,.
quia dum se ista intrinsecus peste consumunt , etiam quidquid in se aliud
gôni habere v id en tu r , in te r im u n t. Vnde scriptum est : Vsta ^
nitas cordis . Putredo ossium iuuidia . Per liu on s vitium ante D omin i 3
oculos pereunt , etiam quae humanis oculis fortia vident,i r . Os:sa quippe
per inuidiam putrescere est quaedam etiam robusta dePe" e -J d k est
vere- humilis subiectus in bonis , qui non est defensor in mails . nam tunc
de malis suis subiectus arguitur , et contra verba arguentis a c c en d itu r ,
quando et de bonis suis quasi humiliter titubât , per humilitatis voces
* relinquentes punire flendo n°n desinun^quae
de liq u e ru n t. Graui se maërore afficiunt, quia longe uc a a uersatione moo
r o ie c t i, adhuc in aeternae patriae gaudiis non intersunt . De quorum nachorum .
de bene per Salomonen! dicitur : Cor, quod nouitam antudinem anm ae sua e, Gr. Mor. j, ; .
in eaudio illius non miscebitur extranem . Corda bonorum monachorum c .^ n . 3.
amaritudinem suam n o u e ru n t, quia aerumnam e x i ln , qua proiectl la ce -T a io 2 .45.
ran tu r , in te lligu n t, et quam sunt tranquilla , quae perdiderunt, quam con- Prou. 14.10.
fusa , in quibus deciderunt, sentiunt . Monachi, qui ln. amamudine ani-
mae su n t, mori mundo funditus concupiscunt, v t sicut in secu o ipsi ni
hil ap p e tu n t, ita iam a seculo nulla oblig atione teneantur .
2. Plerumque c o n t in g it , v t iam monachus mundum non teneat mente
, sed tarnen mundus monachum quibusdam occupationibus a s tn n g a t,
et ipse quidem iam mundo mortuus e s t , sed ipsi mundus adhuc v iu i t .
Adhuc namque mundus eum con cu p is c it, dum alio intentum in suis actio-
nibus rapere contendit . Si vno in loco sint mortuus , et viuens , etsi
mortuus viuum non v id e t , viuens tarnen mortnum videt . Si vero v tn -
que sint m o r tu i, alter alterum nequaquam v id e t . Itaque iam mundum
non amat , sed tarnen ab illo ve l non volens amatur ; etsi ipse velut
mortuus mundum non v id e t , hunc tarnen mundus adhuc non mortuus
v id e t . Si vero nec ipse in amore mundum r e t in e t , nec ^rursus a mundi
amore re tin e tu r , vicissim sibi vtrique extincti sunt ; quia dum alter alterum
non ap p é t it , quasi mortuus mortuum non a t te n d it . Q^um'huius
mundi gloria tristibus , gementibusque tr ib u itu r , poena se validissimi ti