C. 6 1. V. 2.
2. Cor. 6. :
Isa!. 6i. ».
10 D E N A T V R A R E R VM ?
quatuor, vel quinque dies pronu nciantur, iuxta quod formula subiect^
( fig .i.) déclarât. Dehinc rèuerteris ad quartum calendasseptembris,
talique ratione complentur dies cçclx. duodecim mensium aegyptio*
rum . Quinque dies supersunt, quos iiraytiwvc, vel intercalates,
siue addititios vocauerunt . De quibus superius memoratum est.
C A P V T V.
, 1
De concordia mensium.
.anuarius cum decembri in horarum mensura concordat. Fe-
bruarius cum nouembri spatium aequale consumit. Martius con*
sentit octobri. Aprilis aequat septembrem . Maius respondet augu-
sto. Iunius compar est iulio.
C A P V T V I .
A.
De annis,
I . ,/"\.nnus est circuitus solis, ac reditus per duodecim menses .
Cuius quidem nomen figurate significat omne tempus vitae huius,
sicut per Isaiam dicitur: Praedicare annum Domini acceptabilem.
Quoniam non ille, quo Dominus praedicauit, solus fuit acccptabilis,
sed et totum tempus, iuxta quod ait Apostolus : Ecce nunc tempus
acceptabile. Finem denique huius anni diem iudicii adiunxit, dicens :
Praedicare annum Domini, et diem retnbutionïs .
2. Annum autem, quasi anum, dici quidam putant, id e s t, cir»
culum. Vnde et annuli dicti sunt diminutiue . Principium autem
mens. etc. Cur id faciant, e Macrobii
verbis cap. i . relatis constabit . GR.
lb. Quatuor, vel quinque dies etc. al.
quatuor ,v e l quinque , siue s e x , seu se-
ptem, aut octo dies pronunciantur . Figu-
ra indicata, aliaeque ad caput 37. simul
exhibentur . AREV.
Cap. V. n .i. Vide Palladii Horologium.
GRIAL.
Cap. VI. n. 1. Annus est circuitus soils
, ac reditus . Macrob. lib. 1. in Sown,
cap. 6. Anfractum solis, ac reditum annum
vocans : anfractum propter zodiaci
ambitum , reditum, quia eadem signa per
annos singulos certa lege metitur . GR.
lb. Vulgata, vt praedicarem annum,
placabilem Domino , et diem vltionis Deo
nostro. AREV.
2. Alii ab aequinoctio verno , vt he-
braei. Post Moysen ; nam antea ab au-
tumno putabant. GRIAL . *
lb. Alii a Solstitio , vt graeci. Hon
dixit 9 a quo solstitio . Atqui constat 9
graecis duo anni fuisse initia, eaque a._
anhi ah* a putant, vt populi romani : alii ab aequinoctio
verno ,v t hebraei : alii a solstitio, vt graeci: alii ab autumno, vt
aegyptii. Annum autem sapientes huius mundi partim ciuilem,
partim naturalem,partim magnum esse dixerunt. Ciuilis annus est,
qui in vnius astri recursu per menses duodecim terminatur .
3. Annus naturalis est, quum se soli luna supponit, vt inter orbem
solis, et oculos nostros media facta , tenebras totius efficiat solis, quod
dicitur eclipsis : cuius ratio diutius obscura fuit, sed a Milesio quo-
dam philosopho exposita est. Annus magnus dicitur, quo omnia
sidera, certis temporibus,numerisquecompletis ad suum locum, vel orduobus
solstitiis duc ta . Vnum naturale
a bruma , quo respexisse putatur Ter en»
tius in Phormione : Aruspex vetuit ante
brumam aliquid noui inçipere : Alterum
ciuile , qua ratione vsov ivictvrov pêTct <&s-
djvocç rpq7folç 96. de legibus vocat Plato :
idque propter olympicum certamen, quod
proximo post solstitium aestiuum pleni-
lunio celebrabatur . De hoc posteriori initio
locutum Isidorum potius reor. Nam
et hoc solum solstitium veteres appella-
uere . GRIAL.
3. Sed a Milesio quodam philosopho
. Laert. in Thaïe t e , et Plutarch. 2.
de placitis philosophor. Sed quis hunc annum
naturalem appellauit} Lunuris 9 igi-
tur , legendum? ne id quidem satis placet
. GRIAL .
lb. Quern annum antiqui sexcente-
simo anno . Cur ita ediderimus, repu-
gnantibus omnibus libris, ratio redden da
e s t. Nam in impress. et manuscriptis ve-
iustioribus, vt in ouet. goth, vicesimo,
in alio peruetusto xx. anrfo legitur . Hanc
rationem qui expedire non quiuerunt, vn-
deuicesimo fecerunt, vt est in aliis duo-
bus recentioribus manuscriptis valent. ,
et malacitan. , annum scilicet magnum
cum decennouenali lunar cyclo nullff ne-
que exemplo 9 neque ratione confundentes .
Nam neque quisquam ita locutus e s t, neque
in eo lunari circulo sidera omnia , sed
luna sola ad ordinem Suum redit. lia
sane ( inquies ) , sed quid vicesimo , isel'
Qndeuicesimo cum sexcentesimo 9 aut cur
sexcentesimo recta' scriptura putàbitur ?
Beda, qui huius libri plurima in suos de
Natura rerumt et ratione temporum trans-
tu lit, cap. 9. libri de ratione temp.prio•
ris editionis 9 ita scribit: Annus magnus
est , dum omnia Sidera , certis cursibus
exactis, ad locum suum reuertuntur,
quern sexcentis annis solaribus Iosephus
dicit impleri. Item lib. de Natura rerum
postenioris edit. cap. 35. Annus magnus
e s t , quum omnia simul errantia sidera
ad sua quaeque loca , quae simul habue-
re , recurrunt. De quo Iosephus in prime
Antiquitatum libro , quum longaeui-
tatem primorum hominum describeret,
ita meminit: Nullus autem ad vitam mo-
dernam , et annorum breuitatem , quibus
nunc viuimus , vitam comparans antiquorum
, putet falsa, quae de illis sunt
dicta : et eo quod nunc vita tanto non
ducatur tempore , credat, neque illos ad
vitae illius longitudinem peruenisse . Illi
namque, quum essent religiosi, et ab ipso
Deo facti, quumque eis pabula opportu-
niora ad maius tempus existerent prae-
parata , tanrorum annorum curriculis rite
viuebant: deinde propter virtutes, et glo-
riosas vtilitates, quas iugiter perscruta-
bantur,id est, astrologiam , et geome-
tricam, Deus eis amplius viuendi spatium
condonauit \ quae nunc haud ediscere po-
tuissent, nisi sexcentis viuerent annis; per
tot enim annorum curricula magnus annus
impletur . Varietatem autem hanc peperit
anceps lectori scriptura huiusmodi : V lC tf.
e qua vel vicesimo, vel sexcentesimo cui-
uis promptum fa cere . Non est autem hie
annus ille magnus vere vertens platoni-
cus 'yde quo Cicero in somn. Scip. itrillo
B 2