moris afficiunt ; quia etsi ipsi mundum non tenent, adhue tamen tales
esse se metuunt, qui a mundo teneantur ; quia nisi ei quantulumcumque
viuerent, hos ad vsum suum proeuldubio non amaret.
g. Mare enim viua corpora in semetipso retinet, nam mortua extra se
Gr.1b.c4. n.6. protinus expellit . Nonnumquam monachi iccirco ad coneepta desideria minime
perueniunt, vt ipsa interueniente tarditate, ad eadem desideria laxa-
to mentis sinu diiatentur . Quare quae extenuari fortasse impleta portant,
magna dispositione agitur , vt repulsa multiplicius crescant. Pierique monachorum
sic in praesens seculum mortificari appetunt, vt iam perfecte , si li-
ceat, Conditoris sui faciem contemplentur ; sed eorum desiderium differtur,
vt proficiat, et tarditatis suae sinu nutritur, vt crescat . In Canticis canti-
Cant. g. 3. corum sponsa sponsi sui faciem anhelans clamat : la lectulo meo per nodes
quaesiui, quern diligit anima mea : quaesiui ilium , et non inueni . Abscondit
se sponsus , quum quaeritur , vt non inuentus, ardentius quaeratur . Quare
differtur, quaerens sponsa ne inueniat, vt tarditate sua capacior rcd-
dita, multiplicius quandoque inueniat, quod quaerebat . Quum spirituales
monachi plenc mortificationem suam appetunt, quanto hunt viciniores
ad finem , tanto se exhibent ardentiores in opere .
4. Laborando ergo non deficiunt, sed magis ad vsum laboris crescunt;
qui quoniam praemia propinquiora considérant, eo in opere delectabilius
Al. «on tor- exsudant. Pierique monachorum , qui ab operibus mundi non corpore , sed
pore. - virtute sopiuntur, laboriosius dormiunt, quam vigilare potuerunt ; quia in
eo , quod actiones huius seculi deserentes superant, robusto conflictu quo-
tidie contra semetipsos pugnant, ne mens per negligentiam torpeat, ne sub-
acta otio , ac desiderio , ad desideria immunda frigescat : ne ipsis bonis desi-
deriis plus iusto inferueat : ne sub discretionis specie sibimet parcendo, a per-
fectione languescat. Bonus monachus ab huius mundi inquiéta concupi-
scentra se penitus subtrahit, ac terrenarum actionum strepitum deserit,
et per quietis studium eius mens virtutibus intenta, quasi vigilans dormit.
Cap.V.Dehu- 1. Admonendus est monachus , vt reuerentiam habitus sui in actu,in
militate, vel locutione , in cogitatione sua semper circuminspiciat, ac ea,quae mundi
opere mooa- sunt} perfecte deserat, et quod ostendit humanis oculis habitu, haec ante
Domini oculos moribus praetendat . Omnes monachi, qui in curis ex-
terioribus spargi refugiunt, simplices in cogitatione, atque in conscien-
tiae suae habitatione consistunt.
3. Hince de Iacob scriptum est : IVir autem Iacob habitat simplex in ta-
bernaculis. In tabernaculis enim habitare sese perhibentur electi mona-
chi, quum eis transitons prosperitas arridet, fauorem mundi quasi ne-
scientes dissimulant, et forti gressu interius hoc, vnde exterius suble-
uantur, calcant. Saepe bona agentes monachi patenta adhue flagella sen-
monachorum
Taio 2. 46.
Gr. Mor. 5
c. xi. n. 20«
Gen. 25. 27.
al. f tiam de tiunt, vt tanto perfectiores ad hereditatem veniant, quanto eos pie fe-.
minimis pur- riens disciplina quotidie minimis purgat.
&at • 1. Nonnulli monachorum mundi quidem actiones fugiunt,sed nullis.
Cap.VI. De te-virtutibus exercentur. Hi nimirum tepore , non studio dormiunt, et ic-
tio monacho- CirC0 111 terra conspiciunt s caput non in Lapide , sed in terra po-
rum . »
suerunt. Plerumque monachis contingit , vt quanto securius ab externis Taio i. 49.
actionibus cessant, tanto latius immundae in se cogitationis strepitum per Gr.Mor.-S«
otium congerant . Vnde sub Iudaeae specie per Prophetam torpens otio c- 3 x- n- 5?-
anima defletur , quum dicitur: Viderunt earn hostes , et deriserunt sabba- Thren. 1. 7.
ta eius.
2. Plerumque praecepto legis ab exteriori opere in sabbato cessatur .
Hostes ergo sabbata videntes irrident, quum maligni spiritus ipsa vacationis
otia ad cogitationes illicitas pertrahunt, vt vnaquaeque anima , quo
remota ab externis actionibus Deo creditur seruire, eo magis tyrannidi
illicitae famuletur. Per sapientissimum Salontonem dicitur: §>ui' m ollis, Gr. Reg. Past.
et dissolutus est in opere suo ,fr a te r est dissipantis sua opera. p. 3. c. 34.
g. Inchoata bona fortis operands manus ad perfectionem non subleuat, si Prou- l8- 9«
operandi ipsa remissio contra hoc , quod operatum est,pugnat. S i, quod Gr.ed. Si enim
mortis in nobis e s t, ad vitam non accenditur, hoc etiam extinguitur, quod quodmortuv.m.
quasi adhue viuum tenetur . In hoc mundo humana anima quasi more nauis
est contra ictum fluminis conscendentis . Vno in loco stare nequaquam per-
mittitur, quia ad ima relabitur , nisi ad summa conetur. Cap. VII. De
1. Quum naturae nostrae necessitatibus plerumque, plusquam expedit, adhibendispro
deseruimus, mentisque curam negligimus, ex miseria negligentiae, infirmi- corporis nec-
tatisque nostrae addimus squalorem culpae. Necessitates praesentis seculi e?.sitate subsi-
hoc habere valde periculosum solent, quod saepe in eis minime discernitur , j
quid circa illas per vtilitatis studium , et quid per voJuptatis vitium aga- Gr,I'*0r-20-I4*
tur . Infirmitati naturae nostrae negligentiam relaxare nihil est aliudjTjdo'^ 12
quam calamitatis miseriam addere , atque actionum squalorem ex eadem zUnfirmitätem
miseria multiplicare . . . . p e r negli-
2. Sancti viri in omne, quod agunt, studiosissima intentione discer- gentiam... at-
nunt, nequid plus ab eis naturae suae infirmitas, quam sibi debetur, exi- vitiorum .
g a t ; ne sub necessitatis tegmine in eis vitium voluptatis excrescat. Electi
viri aliud ex infirmitate , aliud ex tentationis suggestione sustinent ,
et quasi quidam rectissimi arbitri inter necessitatem, voluptatemque con- al. ar hi ires ,
stituti, hanc consolando, et subleuando , illam premendo frenant. Vnde
f i t , vt etsi infirmitatis suae calamitatem tolerant, tamen ad squalorem
miseriae per negligentiam non descendunt.
. 3' Hoc ipsum enim esse in calamitate est necessitates naturae ex car-
nis corruptibilis infirmitate sustinere . Praesentis vitae necessitates cupie-
bat euadere,qui dicebat: De necessitatibus tneis eripe m e. Sciebat enim, Ps. 24.17'
plerumque voluptatum culpas ( ex necessitatum ) occasione prorumpere ,
et nequid sponte iilicitum admitteret, hoc ipsum satagebat euelli,quod
nolens ex radice tolerabat . n
----------- ‘ . g v i i u i , U I C U I U . . . . » . . v „ ^U H V I . . . . . , U U i l
quae tegant, sed etiam quae extollant, expetunt : et contra torporem
frigons non solum quae per pinguedinem muniant, sed etiam quae per
molhtiem delectent : non s<?lum quae per mollitiem tantum mulceant ,
se etiam quae per colorem oculos seducant. De his ergo necessitatibus
1 eran Psalmista desiderans, a i t ; De necessitatibus meis eripe me . Nec