Gr.Mor. 8.24.
n. 43.
al. inter cipit
pro in spie i t .
Cap. XIV. De
nocturnis Ulu-
sionibus.
Taio 4. 8.
Gr. Mor. 9.
c. 55.'n. 84.
Deut. 23. 10.
al .prae stimen-
da .
Cap. XV. De
multimodis ar-
gumentationi-
bus satan a e .
Taio 4. 9.
Gr. Mor. 32.
20. n. 35.
lob. 40. 12.
4. Si erga somnia mens cauta non fuerit, per deceptorem spiritum
multis se vanitatibus immergit ; qui nonnumquam solet multa vera prae-
dicere,vt ad extremum valeat animam ex vna aliqua falsitate laqueare ;
Saepe malignus spiritus his, quos amore vitae praesentis vigilantes inspirit,
prospéra etiam dormientibus promittit, et quos formidare aduersa
considérât j eis haec durius somnii imaginibus intentât , quatenus indis-
cretam mentem diuersa qualitate afficiat, eamque aut spe subleuans, aut
deprimens timoré , confundat.
J. Saepe antiquus hostis etiam sanctorum corda afficere somniis niti-
tur , vt ab intentione cogitationis solidae ad tempus saltern , momen-
tumque deuientur , quamquam ipsi protinus animum ab illusionibus ima-
ginationis discutiant : sed hostis insidians , quod eos vigilantes minime su-
perat , eos dormientes grauius impugnat. Humani generis hostem maligne
agere etiam per somnia , superna dispehsatio benigne permittit, ne ia
electorum cordibus ipse saltern a passionis praemio somnus vacet .
1. Nocturnum est somnium tentatio occulta, per quam tenebrosa co-
gitatione turpe aliquid corde concipitur , quod tarnen corpore non ex-
pletur. Somnio nocturno pollutus egredi extra castra per Legem prae-
cipiturjquia videlicet dignum est, vt qui immunda cogitatione polluitur,
indignum se cunctorum fidelium societatibus arbitretur, culpae suae me-
ritum ante oculos ponat, et ex bonorum se aestimatione despiciat.
2. Nocturno pollutus sOmnio post occasura soil's aqua lotus ad castra
per Legem redire praecipitur, quia necesse est, vt deferuescente ten-
tationis ardore , vnusquisque fiduciant iterum erga societatem bonorum
sumat Post lauationem aquae , occumbente sole, ad castra reuertitur ,
qui post lamenta poenitentiae , frigescente flamma cogitationis illicitae,
ad fidelium mérita persumenda reparatur : vt iam se a ceteris longe esse
non aestimet, qui mundum se per obitum intimi ardoris gaudet .
1. Per argumenta pestifera antiquus hostis calliditatis suae vires eri-
git, et fluxa mortalium corda corrumpit ; vnde voce Dominica dicitur ad
beatum lob: A 'erui testiculorum eins perplexi sunt. Testes eius sunt sug-
gestiones prauae , quibus in ( mentis ) corruptione feruescit, atque in con-
strupata anima iniqui operis prolem gignit . Testiculorum Vehemoth ner-
ui perplexi sunt, quia suggestionum illius argumenta vehementius alli-
gantur,vt plerosque ita peccare faciant , quatenus si fortasse peccantem
fugere appetant, hoc sine alio peccati laqueo non euadant, et culpam faciant
, dum vitant ; ac nequaquam se ab vna valgant soluere, nisi in alia
consentiant ligari.
2. Aliquando quisque cuncta, quae mundi sunt, deserens, ac per omnia
frangere proprias voluntates quaerens, alieno se subdere regimini appétit.
Sed eum , qui sibi ad Dominum praeesse debeat, minus cauta inquisitio-
ne discernit , cui fortasse is , qui sine iudicio eligitur , quum praeesse
iam coepit, agere, quae Dei sunt, prohibet, quae mundi sunt,iubet -
Pensans itaque subditus , vel quae sit culpa inobedientiae , vel quod con-
tagiuin secularis vitae, et obedire trépidât , et non obedire formidat ; ne
aut obediens , Deum in suis praeceptis deserat, aut rursum non obediens,
Deum in electo Priiire contemnat .
j. Aperte ergo iste per indiscretionis suae vitium perplexis testicu-
iorum Vehemoth neruis astringitur, quia aut obtemperans, aut certe non
obtemperans, ligatur in culpa transgressionis . Studebat proprias voluntates
frangere, et curat eas , etiam contempto Priore , solidare. Decreuit
mundum funditus relinquere , et ad curas mundi ex aliéna voluntate com-
pellitur redire. Est quoddam argumentum, quod ad destruendum satanae
versutias vtiliter fiat, vt quum mens inter minora, et maxima peccata
constringitur, si omnino nullus sine peccato euadendi locus, vel aditus
patet, minora semper eligantur, quia et qui murorum vndique ambitu,
ne fugiat, clauditur, ibi se in fugam praecipitat, vbi breuior murus in-
uenitur.
rJ Antiquus hostis tentationis suae vulnere ab omni parte impetit. xVI. De
Saepe enim dum gula restringitur, vt libido subigatur, inanis gloriae acu- multioeodisvi.
leus mentem puisât. Si autem corpus abstinentiae afflictione non atteri- tiis.
tur, contra mentem libidinis flamma se excitât. Saepe dum seruare par-Tai04.ro.
simoniam nitimur , ad tenaciam labimur . Et saepe dum possessa effuse Gr. Mor. i j .
tribuimus,ad auaritiam ducimur, quia rursum colligere quaerimus, quod n‘ l9-
tribuamus . Omne peccatum hostis quidem callidus suadet, sed nos eius r-M°r-4. 30.
suasionibus consentiendo, assidue peccata perpetrando cumulamus . Pleri- n‘
que dum vitiorum turbas, vel desideriorum carnalium intra se excitant,
prostratam mentem pede miserae frequentationis calcant.
2. Alius iuri se luxuriae subdit , atque ante mentis oculos schemata
turpium pertractationum fingit ; et quum effectus non tribuitur operis, a[_ penetratie.
hoc crebrius agitur intentione cogitationis . Voluptatis perfectio quaeri- num .
tur, et concussus enormiter animus hinc inde, et solicitus, et caecatus
occasionem nequissimae expletionis rimatur. Mens itaque haec quasi quem-
dam populum patitur, quae insolenti vitiorum tumultu vastatur.
3. Alius irae se dominio strauit, et quid in corde nisi iurgia , quae desunt, tUgriia etinm
peragit l Hic saepe praesentes non videt, absentibus contradicit. Intra j.
semetipsum contumelias profert, et recipit ; receptis autem durius respondet
; et quum qui obuiet, nullus adsit, magnis clamoribus rixas in corde
componit. Turbain itaque hic intus sustinet, quem pondus vehemens in-
flammatae cogitationis premit . 4- Alius iuri se auaritjae tradit, et fastidiens propria, aliéna concu-
piscit. Hic plerumque concupita adipisci non valens, dies quidem in
otio, noctes vero in cogitatione versât. Torpet ab vtili opéré, quia fa-
tigatur illicita cogitatione . Consilia multiplicat, et sinum mentis cogi-
tationum inuentionibus latius expandit. Nonnumquam cupiditate alienae
rei humanus animus'victus iam quasi quae conciipierat, possidet, et quasi
ad meliorem speciem impulsu cogitationis adducit. Sed mox insidias in-
mdentium considérât, et quid contra se iurgii moueatur, pensât. Exqui-
nt,quid respondeat, et quum rem nullam teneat, iam in defensione rei
pugnat. Quamuis ergo nihil de concupita re ceperit, habet tamen in cor