Ann! ab orbe
comfito.
Act. Apost. I, 7.
Matth. 24. 3 6,
Eccli. 7. 40.
riosîssîmi principis Sisebuti, anni quinquies mille octingenti qua-
tuordecim.
122. Residuum seculi tempus humanae inuestigationi incertum
est : omnem enim de hac re quaestionem Dominus noster Iesus
Christus abstulit, dicens : Non est ve strum scire tempora, vel momenta
, quae Pater posait in sua potestate. Et alibi : De die autem,
inquit, ilia , et hora nemo sett, ne que angeli caelorum , nisi Pater solus
. Vnusquisque ergo de suo cogitet transitu : sicut sacra scriptu-
ra ait : In omnibus operibus memorare nouissima . Quando enim
vnusquisque de seculo migrât, tunc illi consummatio seculi est.
peril annum > cuius initio sclaui, etc.
Fiunt igitur ab exordio mundi vsque in
praesentem eram 665. hoc est in anno
18. imperii Heraclii, et 7. religiosi
principis Suintilani 5826. Residuum seculi
tempus,etc. vt supr. Vasaeus lib.i.
annalium hispanicorum capit. 4. afßrmat,
se inuenisse chronicon Isidor. vsq. ad 5.
annum Suintilani, qui fuit annus Domini
626. Est etiam apud me chronicon
Jsidori ms. diuersam ab omnibus aliis
conclusionem habeas . Verum de hac dua-
rum editionum opinion? dicam , quod sen-
tio : existiwo, chronicon hoc D. Hid. se-
mel dumtaxat ab eo euulgatum fuisse,
quum in praefatione dicat ( vt in an-
tiquiss. quibusque,et emendatissimis exemplar
ibus legitur ) se scribere vsque ad
Sisebuti temper a : aliquot vero annis post,
librum Etymologiarum ab eodem fuisse
conscriptum , in cuius lib. 5. cap. 37. vsque
ad 5. ( alias 7. ) Suintilani annum
y et Heraclii 18. progreditur . Nam
illud certum est, isidorum vltimo librum
Etymologiarum ad Braulionis caesarau-
gustani petitionem scripsisse, vt testatur
D. Illefonsus in additione virorum illustr.
Scripsit quoque , inquit, vltimo ad petitionem
Braulionis caesaraugustani epi-
scopi librum Etymologiarum ; quern
quum multis annis conaretur perficere %
inexpleto opere diem extremum visus
est clausisse . Idem ajfrmat Braulio ipse
in eius vita , aitque, opus hoc relictum
fuisse titulis , non libris distinctum , quod
postea ab ipso factum e s t . Puto itaque,
conclusionem, quae est in Etymologiis ,
ab aliquo in chronicon transi a tarn , et vi-
cissim chronici in Etymologias : et in
chronico legendum vsque ad 5. Sisebuti
annum, in Etymologiis vsque ad 7. Suintilani
. Haec mihi occurrunt : qui secus
sentit , non reiicio eius coniecturam -*
XOAISA.
IO 7 Jj I S I D O R I
HISPALENSIS EPISCOPI
H I S T O R I A D E R E G I B V S
G O T H O R VM , W A N D A L O R VM
E T S V E V O R VM .
E L O G I V M
IN L A V D E M H I S P A N I A E .
o I. v y mn'ium t er rar um 5 quae que sunt ab occiduo vsque ad In*
dos tpulcherrlma es^o sacra 5 semperque fe lix principum 5 gentium*
que mater Hispania • lure tu nunc omnium regina prouinciarum :
a qua non Occasus tantum, sed etiam 0riens lumina mutuat. "Tu de*
eus, atque orn$mentum orbis 5 illustrior portio terrae : in qua gaudet
multum 3 ac largiter floret geticae gentis gloriosa fecunditas .
Praef. n. 1. Hoc elogium Hispaniae ,
siue praefatio in Historiam Gothorum
desideratur in antiquis editionibus ope-
rum S. Isidori, vt obseruaui in Isidoria-
nis cap. 7 9 ., cui hunc feci titulum :
Historia de regibus gothorum 9wandalo-
rum, et sueuorum Isidor0 contra Pelli-
Zerium vindicatur. Codices mss. , editions
inter se diuersae. Chronicon Wi-
sigothorum Wulsae dictum an sit Isidori
. Monitum de hoc Chronico ex editions
Patrum Toletanorum . Exemplar in-
terpolatum Historiae inter chronica Tu-
de ns is . Alia mutila , vt videtur, ab Isidori
tempore 9 et cur ? Verba Isidori de
S. Hermenegildi aduersus Patrem bello
expo si ta « Mir um Isidori , et aliorum Patrum
ecclesiae gothicae silentium de glo-
rioso S. Hermenegildi martyrio . Obse-
quium episcoporum ecclesiae gothicae in
quibusdam arduis Regum factis . Quo
vberiorem sermonem in Isidorianis ad-
hibui, vt difficiliora quaeque loca ope-
rum S. Isidori enuclearem , eo nunc minus
mihi laborandum fuit in huius , alio-
rümque eiusdem Isidori operum notis
adornandis . Ac potuissem sane multo
breuior fuisse in Isidorianis , si in subii-
ciendis annotationibus abundare voluis«
sem . Nunc variam praefationis scriptu-
ram indicabo . Quaeque : ita recte Lab«
beus pro quaecumque; nam quisque pro
quiqpmque accipitur : alii quae. Ib. ac
largiter fioret: ai. ac multum fo re t. AR.
O 2