koord zo vaft te flaan , dat h y , zonder zich verder vaft te houden,
daar aan hing, allerlei'ëgrmasfen maakte en verwonderlyk
flingerde. Wanneer men hem den ftaart om de hand liet flaan,
kneep hy daar zo vaft mede'dat het zeer deedt.
De natuurlyke geaartheid van deeze Tooit is in zich zelve niet
kwaadaartig; echter fpeelen Zy nu eri dan den Valfch-aart, Voor-
namenlyk wanneer zy wat te veel naar hunnen zin geplaagd Worden.
Hun voedzel is ovèrëehkomftig met dat van andere Aapen,
dat is , byna alles wat hun voorkomt, doch vruchten is hunne
gewOonlykfte en gelieffte Ipyze. Men vèrzekert dat zy Vifch in
het waater weeten te vangen met hunnen ftaart. D ampi er en
Wa f e r , (de Reizen van welken laatften achter die van den eerft-
genoemden gedrukt zyn ) zyn de voomaamfte Reizigers, welken
van deeze Aap -foorten gewag maken , en ’t geen zy daar van
verhaalen Verdiend, (in navolging van de Heer Buffön) hier
ter neêrgefteld te worden.
De Meerkatten in die geweften ( Series Eiland in dè Baay
„ van Campèche) zyn de leelykften, die ik ooit gezien heb, zy
j, zyn veel grooter dan een haas, en hébbengroote ftaarten, wan
„ omtrënd derde half voet lang. De binnenftè zyde van hunne
„ ftaarten is kaal, met een bruin hard vel; maar de bovenfte zy-
„ de is met grof, lang, zwart, en fteil hair bedekt. Deeze die-
„ ren houden zich in een troep van 20 of 30 byëen , en loo-
j, pen door ’t Bofch, fpringenden van dén eenen boom op den
,, anderen. Indien zy één perfoon alleen ontmoeten, dreigen zy
„ hem te vertinden, zulks dat ik , alleen zynde , niet op hun
„ durfde fchieten, inzonderheid in ’t eert: als zy my tegenkwa-
„ men met een grooten troep , fpringenden van den eenen boom
„ nop den anderen, over myn hoofd heên, en makenden een ys-
„ lyk getier en geraas , behalven dat zy zeer leelyk grynsden,
„ en vreemde kuuren aahrechteden. Sommigen braaken dorre tak-
„ jes a f, gooiden ’er meê naar my', en wierpen my met hun-
„ ne vuiligheid naar ’t hoofd ; eindelyk kwam ’er een heel groote,
„ op
„ op een uitfteekenden tak, boven myn hoofd, en., naar my toe-
„ fpringendc, deedt my te rug treeden; doch hy floeg:zyn ftaart
1 om den tak-, en flingerde toen heen en weêr, grynfende my
„ toe. . .;. De ftaarten deezer Meerkatten zyn hun zo goed
„ als een hand, en zy konnen ’er immer zo vaft mede houden.
„ Als wy ipet ons tweên, o f meer, t’ zamen waren, dan liepen
„ zy voor ons weg. De wyfjes, met haare jongen belaaden, heb-
„ ben veel werk om de mannetjes na te fpringen, want gemeen-
„ lyk hebben zy ’er twee, waar van zy ’t een onder den arm
„ draagen, en ’t ander.zit haar op den rug, en flaat zyn voorfte
„ popten om haaren hals ( 0 ) ”.
W a f e r , in zyne befchryving der Landengte van Amerika ,
Ipreekt ’er dus' van. „ Daar zyn ook groote meenigten van Meer-
„ .katten, fommigen wit, maar meeft zwart; eenigen hebben baar-
„ den, en anderen zyn baardeloos: zy zyn middelflag van grootje
te, maar ongemeen vet in het droog faizoen, als de vruchten
„ ryp zyn: hun vleefch is goed, en wy aaten ’t zeer veel. De
,., Indiaanen waaren in ’t eert fchuuw om ’er van te eeten, maar
„ zy lieten ’er zich haaft toe beweegen, ziende dat wy ’er zo
„ fmakelyk van aaten. In het reegen-faizoen hebben zy dikwils
„ wormen in hun ingewand: ’t is gebeurt, dat ik een hand vol
„ kreeg uit een Meerkat die wy openfneeden, en zömmigen van
„ dezelven waren 7 o f 8 voet (duim denk ik dat het zal moeten
zyn) lang. Deeze Meerkatten zyn zeer potsachtig, en rech-
„ ten veele kuuren aan als men door de Bosfchen gaat, fprin-
„ genden van den eenen tak op den anderen met de jongen op
„ hunnen rug; zy grynsden ons leelyk toe , en piften ons , als
„ zy ’er gelegenheid toe hadden, op ’t hoofd. Wanneer zy'
„ van den eenen boom op den anderen willen, en dat de takken
„ wat te verre van een zyn om ze te befpringen, zullen zy fom-
„ tyds aan elkanders ftaarten hangen als een ketting, en zwaai-
» jen
f« ) Dampiers Reizen. II. Deel. p. 157.
B