( dicam et Benedictino ) ad eiusdem professionis virum scriptum esse
dienoscitur : vt clarum fit ex eius praesertim capitibus m
in quibus agitur de vigiliis, psalmodia, manuum labore , loci stabilitate,
et similibus monacho Benedictino familiaribus exercitamentis . Sed haec
in cuius gratiam pertractentur, cap. xv- insinuatur, dum dicitur , Ai tgf-
tur saecularibus viris Ha est periculosa cupiditatis mdustna, quanto magts
periculosior illis est, qui habita, et conuersatione tam saeculares esse ae-
sierunt, qui totum, quod viuunt, Domino esse deuouerunt. Quae omma «
cum optimam habeant,immo necessariam fere connexionem cum us r -
bus, quae in fine nostrorum exemplarium discutiuntur, verissima qui m ,
non assuta, vel conficta, debet iudicari eorum Epilogi enarratio . Post -
mo , illud in eodem Epilogo satis superque existimandum est ,quodi eius
auctor vniuersum quoque librum exarasse fatetur : ait emm . , J
charissime, inter ceteras meas occupationes hune tibt sermonem «oct«™,s
horis licet inculta -venustate dictaui, atque comcnpsi: quem quia epistota-
rem modum transire cognons ,libellum potins ( De Confiictu vitiorum, at-
Ioan. Grial. que vhtutum ) nuncuVare malui . Quare loannes Grialus gratis cer e
praefat.ad Op. seuerabat : De Epilogo vero non est quod laboremus : nam constat esse aHe-
Isid. num.A/eque ex additamento coniecturam de auctore facere Louantens
Grial. vbi su- theologi debuerunt. Sed dicant mihi Griali defensores, cum lue 9
pra . censendis, aut corrigendis Isidori scriptis multos affirmet tam S1. 1? ƒ} .
doctis viris aliis vsui fuisse codices vetustissimos, eosdemque vel Gottho-
rum.vel Lancobardorum, vel Romanorum manu exaratos,cur ad librum
istum, De Confiictu vitiorum , et virtutum , deuemens | t»nJu'? ’
Neque item constate potuit, quoi yeteres codices accepent. Vins tamen
prudentibus hoc diiudicandum relinquo .
Auctor huius ^ 27.. Validissimis itaque rationibus huius. libri integritate comprobata,
lib.UCt°on“est iain non lsidorus,vel Gregorius eiusdem auctores censeri debebun . 1^
Hisp., r.eque namque etsi monastica Benedictinorum professio, quae de ipso libr
Rom. ctore asseritur, rite conueniat, alia tamen in eodem libro contenta palam
contradicunt• Cum enim obiectioni illi,qua dicitur : Nemo
ta acceptas est i» patria sua, ibi responderetur ; statim subiunxit
Ha est , OH asserunt, ergo quotquot ex Romanis conuers, apud
gunt, quotquot ex Graecis apud Graecos, quotquot ex Italis ^ ?
quotquot ex Gallis apud Galles, quotquot yx Hibens apud_ lib é ra s jeh
giose viuunt, imperjecti erunt, et paucissimis A C Mecinos
nostros veniamus^Protasius9et Geruasius ÎN PROP
diolanensi Ciuitate, propriaque Domo manentes,ac per decem annos Mo-
nachorum Vitam exercentes ita perfecti fuerunt, vt martyres fie e •
forte Nostra Sola Prouincia extra hanc Regulam ent excepta ,v t non de
propriis, sed tantum de exteris habeat Monachos Mstms ergo libn compi-
lator Italo-benedictinus cum fuerit, etsi humilitatis causa proprium nomen
praetermiserit, doctrinam tamen animarum saluti proficuam occultandam
neutiquam voluit. . . . .
editioVeneta. *8. Vidi editionem Venetam eiusdem opuseuh anm 1 555*
post librum de imitatione Christi Ioannis Gersonis Cancellarii
Parisiensis falso titulo insignitum, cui subiungitur D. Leonis Pa-
pae de conflictu vitiorum , atque virtutum libellus : Apostolica vox
clamat etc. Clauditur epilogo, quo de Mediolanensi ciuitate , et
S. Benedicto fit mentio : qui deest in quibusdam mss. codicibus,
et in editionibus S. Ambrosii, S. Isidori, et in Erasmiana S.Au-
gustini. Vincentius Bellouacensis Jib. 22. Spec. Histor. cap. 27.
inter Gregorii Magni opera reponit Commentariolum super cantica,
et librum de conflictu virtutum, et vitiorum : quem tamen, addit,
plerique ascribunt Augustino. Bandinius tom. 1. cod. Jatin. bibl.
Mddic. plut. 19. ex codice 29. chart, partim seculi xiv., partim se-
culi xv. profert num. 45. Augustini liber de conflictu vitiorum ,
et machina virtutum . Incipit: Apostolica vox clamat per orbem etc.
Desinit et propitio Christo victor existas. Diuersus est finis in aliis
exemplaribus huius libelli. Pro machina virtutum fortasse legen-
dum machia , hoc e st, pugna virtutum .
29. Editores Maurini operum S. Augustini tom. 6. inter spuria
collocant opus de conflictu virtutum, et vitiorum cum epilogo
, in quo sunt verba : in propria hac Mediolanensi ciuitate etc.,
et inteipretantur, Beneuentum , vbi scribebat Ambrosius Autper-
tus , cui librum ascribunt, vicinum esse Mediolano, comparatione
instituta cum Oxirincho ciuitate, cuius praecessit mentio . Aiunt,
opus sub Augustini nomine citari a Gratiano 2. 9. 22. c. Nec
artificioso : codices a se visos tribuere vel Ambrosio, vel Leoni,
vel Augustino: sed verba cap. 1 6. Si igitur secularibus etc. , et
cap. 18 .« praelatus etc. sapere stilum monachi •, opus affinitatem habere
cum commentario Ambrosii Autperti in Apocalypsin. Editores
pariter Maurini operum S. Ambrosii codicem vnum aUegant
abbatiae S. Ebruphi, qui idem opus exhibet Ambrosii Autperti nomine
insignitum.
30. Ambrosium Autpertum,siue Autbertum librum de pugna
virtutum , et vitiorum scripsisse , constat ex Anonymo Mellicensi
De vin lllustr. cap. 5 1. Ambrosius , qui et Autpertus, Agaunensis
coenobu etc. scribit etiam in modum Prudentii Psychomachiae, quod
interpretatur Pugna, animae, librum de conflictu virtutum , et vitiorum,
quern et misit ad Lantfridum abbatem,ac presbyterum in Ba-
uaria constitutum .Pezius in thesauro Anecdot. tom. 1. praef.
Tom. 11. h • 1
Maurinorum
opinio.
Ambrosius
Autpertus.