rium, dicitur s to la o r a r ia apud Burch.
Lib. 6 . Cap. P r e s b y t e r , et in sinistro hu-
mero a Leuita gestandum ex Decreto
Syliiestri Pontificis; et in Concilio Romano
ab eodem coacto Cap. 6 . et infra
in hoc Concilio , Cap. 40. dicitur 9
et quod non debet Leuita illud gestare
coloribus , aut auro ornatum . Non erat
autem vna eademque ratio gestandi Ora-
rium Diacono , et Subdiacono concessa,
vt ex Bracarensi 1. patet,Cap. 9. O rar
ium y inquit, h a b e a t S u b d ia c o n u s , e t Diet-
c o n u s 9 s.ed D ia c o n u s in fr a tu n icam a b s -
con sum h a b e a t O ra r ium , S u b d ia c o n u s
su p e rp o s ito s ca p u la e v t a t u r O ra r io . De
eo vide Waldens. Libro 9 D e S a c ram en -
t is y Tit. 4. Cap. 29. et Hugonem Lib.
2. Cap.io. 4. Part. D e S a c r am e n t is -. For-
mam ordinandi, et consecrandi Episco-
p i , Presbyteri, Diaconi, et Subdiaconi,
tradit Concilium Carthaginense rv.. in
principio . Concilio Aurel. 1. Cap. 21.
<licitur s M o n a ch o O ra r ium in M o n a s t e -
r io 9 v e l Z o n a s h a b e r e non l i c e a t . Et
apud Gratianum 27. Q. 1. Zonae vo-
cantur , quae a Cassiano R e b ra ch a to r ia
appellantur Lib. 1. D e h a b itu M o n a c h .
Cap. 6. Erat vero Orarium solummodo
his personis concessum, quibas praedi-
candi munus e&tdelegatum ; .vnde Cap.40.
infra dicitur : O ra r ium o p o r te t L e u itam
g e s tu r e in s in is tr o humero , p r o p t e r q u o d
o r a t , i d e s t 9 p r a e d i c a t . Beda vero in
Collect. Cap. D e s ep iem O rd in . Orarium
dicit ah oratione appellatum : B e n e e t iam ,
inquit 9 o ra t io n ib u s c o n u en it O ra r ium 9
co n u en ie n s v es tim en turn officio . De An-
nulo Episcopi, qui in eius consecratio-
ne datur Episcopo in signum Pontificalis
honoris 9 vel signaculum secretorum , vt
refert S. Isidorus Lib. 1. D e E c c l e s ia s t i
o fpe . Cap.5.9 multa traduntur in Ritua-
libus . Loaisa .
I b i d em . N i s i g r a d u s am is so s r e c i-
p i a t co ram A l ta r io d e m a n u E p is c o p i .
Sicut per depositionem , vel degradatio-
nem non adimitur sacri characteris po-
testas 9 ita nec per iteratam ordinatio-
nem restituitur. Nulla igitur hie decer-
nitur reordinatio, sed solennis quaedam
caeremonia Sacramento vacua praescri*
bitur in pristinum ministerium restitutionis
j e i, qui iniuste fuerat exauctora-
tus , seu gradu motus , qualia diuersa
suppeditat exempla Ecclesiastica antiqui-
tas . Concilium quidem Nicaenum in
suis Synodicis ad Aegyptios Litem, eos
qui ordinati fuerint a Meletio Lycopo-
litano Episcopo schismatis auctore , si
ad vnitatem Ecclesiae 9 vnde se subtra-
xerant, reuertantur , permittit in Clero
persistere 9 atque acceptorum ordinum
ministeria excqui;hac tamen praemissa
conditione /juvç-itLCùTsçet ^«poToWa.
■S-gVTcec. D um m o d o sa n c tio r e m a n u um im p
o s it io n * co n firm a t i f u e r i n t . Quo eodem
sensu Can. vm. Nicaenum de Catharis
Clericis ad Ecclesiam redeuntibus : X«-
pod’STSjttfVSÇ CLVTXÇ fx iv a v «T60Ç $V T0)
3. Im p o s it is e is m a n ib u s s i c in C le ro
m a n e a n t .
Verumtamen sacra Ecclesiae disciplina
neque rebaptizationes 9 neque
reordinationes fieri permittit 9 vt consti-
tutum refert Ambrosius in Epist. Lxxvm.
et Lxxix. in Capuana Synodo sub Sy-
ricio Papa ; et nominatim allegatur »
et confirmatur a Concilio Gar'thagi-
nensi ill. Canone xxxvm. his verbis
: I l lu d a u tem su g g e r im u s m a n d a tum
v o b i s 9 q u o d e t iam in C a p u en s i p le n a r ia
S y n o d o v id e tu r s ta tu tum 9 non l i c e a t f ie r
i r e b a p t iz a t io n e s 9 e t r e o rd in a tio n e s 9 v e l
t ra n s la t io n e s E p is co p o rum . His consonant
Augustinus in Lib. 2. C o n tra E p i s to lam
P a rm e n ia n i 9 Cap. 13. dicens : V tr um q u e
S a c ram en tum e s t 9 e t q u a d am co n s e c ra -
t io n e v t r um q u e h om in i d a tu r \ i l lu d cum
ba pt.iz.atu r , i s tu d cum o r d in a tu r ; id e o -
q u e i n C a th o lic a E c c le s ia v t r um q u e non
l i c e t i t e r a r i . N am s i q u a n d * e x ip sa
p a r t e e t iam P ra e p o s it i , p r o bono p a d s
c o r r e c to s c h ism a t is er r ore su s c e p t i s u n t 9
e t s i v i s um e s t o p u s e s s e 9 v t ea d em offic
ia g e r e r e n t , q u a e g e r e b a n t , non s u n t
ru r su s o r d in a n d i % s e d s i c u t b a p t ism u s in
e is 9 i t a e t o r d in a t io m a n s it in te g ra .
Basilius his conformatur in Epi-
stola 1. A d A m p h i lo c k ium 9 Cap. 1. in
fine . Allegatis enim duorum Episcoporum
exemplis 9 qui ab haereticis conse-
.crationem acceperant, atque ad Pontifi-
cium ministerium sine noua ordinatio-
ne intra Ecclesiam Catholicam fuerant
post
post eiuratam haeresim admissi ; hoc
idem concludit circa alios quoscumque
ab haereticis seCundum Ecclesiae ritmn
ordinatos , si eos iudicet Ecclesia mini-
sterio idoneos . Idemque Epist. cxcviii.
dicit nouum prorsus 9 et horrore dignum
esse 9 quod Eustachius Episcopus etiam
manum denuo quibusdam imponere prae-
sumpserit: qu am r em , inquit 9 n em o v n -
q u am e x h a e r e t ic is f e c i s s e v i d e t u r .
Patres ergo Nicaeni, per sanctiorem
illam manuum impositionem; et Toletani
isti per hanc instrumentorum,etsacrorum
insignium ad Altäre redhibitionem , non
reordinationem inuehere intendunt, sed
pias caeremonias, per quas suspensis ab
exercitio confertur potestas, non quidem
valide , sed tantum licite ordinis posthac
exercendi . His accedat Fulbertus Episcopus
Carnotensis praeclare dicens in
Epist. xxV. quo pacto id in Ecclesia suo
tempore fieri soleret : R e b a p t iz a t io n e s 9
inquit , e t r e o r d in a tio n e s f i e r i Can on es
v e t a n t . P r o p te r ea d ep o s it io n non r e o r fo -
n a b i t i s , s e d r e d d e t i s e i su o s g r a d u s p e r
in s t r um e n ta 9 e t v e s t im e n ta 9 q u a e a d ip so s
g r a d u s p e r t in e n t , i ta d ic en d o : R e d d o t i -
11 g r a d um O s t ia r i i in n om in e P a t r i s , e t
F i l i i , e t S p ir i tu s S a n c t i . N o u is s im a a u tem
b e n e d ic t io a e la e t if ic a b is eum , s i c
c o n c lu d e n d o : B e n e d ic t io D e i P a t r i s , e t F i l
i i 1 e t S p ir itu s S a n c t i su p e r te d e s c en -
d a t 9 v t s i s r e s t i tu tu s in o rd in e S a c e r d o -
t a l i , e t o ffe ra s p la c a b ile s h o s t ia s . His afi-
fatim illustratur Canon Toletanus . Ca-
bassvtivs .
6 8 . Cap. xxix. S i E p i s c o p u s . Concilium
secundum Ancyran . Cap.23. idem
decernit , et eandem poenam statuit .
Agathense Cap. 24. prohibet , ne fiant
sub nomine fictae Religionis Sanctorum
sortes , aut Scripturarum inspectio, vt
inde futura promittantur . Fiebant autem
sortes Sanctorum de ligno 9 aut pane ;
vt constat ex Antisiodon Canone iv.
et I. Aurel. Cap, xxx. In ConciU Lateran.
v. sub Leone X. huius poena est
temperata, relietaque Ordinarii arbitrio .
Loaisa .
74* Cap. xxxiii. N o u e r in t c o n d ito -
r e s B a s ilic a r um e t c . Hie perspicis, vt
ordinatio fieri non poterat5 nisi ab Epi-
T om , I I .
scopo ; ita nee prouisionem Beneficii |
quae ab ordinatione tunc non seiunge-
batur, nisi eiusdetn auctoritatis interuen-
tu , fieri potuisse . Nec enim vnquam ,
vei vsquam , Glerici sine Ecclesia , ve!
Ecclesia sine Clericis, id est', sine Be-
neficiariis . Erant tamen in Episcoporum
maxime potestate Parochiae , ,et Abba-
tiae . Abbatum certe institutio in hoc
eodetn Concilio Episcopis vendicatur'
et quo magis mirere, etiam daustraliui»
omnium officiorum : A b b a t e t , a lia q u e
officia i n s t i t u t e . Thomassjnvs , D e B e -
n e fic iis Tom. il. Part. 2. Lib. 1. Cap.34.
77. Cap. xxxvi. P r e sb y te r o s p r o b a -
b i l e s . Burch, p r o b a b ilc t v i t a e legit. \;mi
Visitatores Episcoporum debeut esse Viri
graues , moram probitate ornati vq-ui non
stipendio , et lucro ducantur, sed potius
pro charitate, et gloria Christi insudent.
Eorum fit mentio in Concilio Laodicen.
Gap. 57. Et Concilium Bracarense iL
formam visitationis Episcopi accurate
praescribit Cap. 1. et 2. et Concil. Mo-
gunt. Cap. 20. et Concil. Trident.' in
multis locis , praesertim Sess.21. Cap.?,
et 22. Cap. 8. etSess.24. Cap. 3. Loaisa.
So. I n p r im o Chora . Diuisam esse
Ecclesiam in Stationes, et Choros, pa-
tet ex ConciHo Turonensi il. Cap. 3.
vbi praecipitur, vt Laici secus Altäre,
quo sancta mysteria celebrantur , inter •
Clericos , tam ad Vigilias, quam ad Mis-
sas, stare penitus non praesumant; sed
pars ilia, quae a cancellis versus Altäre
diuiditur, Choris tantum psallentium pa-
teat Clericorum , ad orandum vero , et
communicandum laicis viris, et feminis ,
sicut mos e s t, Sancta Sanctorum pateant.
Loaisa .
82. Cap. xli. Om n e s C le r ie i . Isidorus
Lib.2. D e E e c le s . o j f i c i i s : O m n e s ,
q u i in E c c l e s ia s t i c i m in is t e r ii g r a d ib u s
o r d in a t i s u n t , g e n e r a l it e r C le r ie i n om i-
n a n t u r . Idem .
I b id . C ir c u li c o ro n am . Primus tonsu-
rae modum decreuit Sanctus Anicetus
Papa in Epistola Decretali , A d E p is c o -
p e s G a l l ia e : C om am , inquit, C le r ie i non
n u tr ia n t , s e d d e su p e r c a p u t in m o d um
sp h a e ra e r a d a n t . Habetur Distinctione
23, Cap. P r o h ib e t ; et Concilio Cartha-
F f f f