i Tdem censuerunt theologi Louaoienses, qui editionem operum S-Aucensura
theo- 44 -. ld miihus Henricus Cuvckius, qui tomum 3. corre
logorum Lo- gustini emendarunt e ^ Ue\ , ™ tuerp. /approbantibus ceteris I f t f t
a Norisio reie-
eta.
«ars jaass ®sss55
££ s p ’. sy rs .s s s
^ “ " T " D » / « « » « ,u „ i „ r . habit £* * ^ j p a
g g C S F I S = “ r s
supra* Mihiy inquit, horum tut /c* P obtinendam necessartum esse
Pelagian am est dicere , homn, ad taluwn ob, p r a e m o u e n -
laborem , si labor non ex so « "ftZtiam ■ • • tradit Arausicana synodus post
tit virtute prodeat . . . Z p®«« »
canon. *$•••• wey*: • •• \ L>C. ¥: ? untestatis est. A am etiam
acquiescamns salutifsrae inspirations, nostsa J > ^ HifJC s . Auga.
quum eligimus bonum, praepaia u praeparetur voluntas a
stinus ait: . . .$ £ * * “His K 5 I M n , discernendum e s t ... quid vemat B S
Wicio - C«i < 9 » * « * » mU\ ‘^ n di J Z T g r Z ia e virtutem
k s §BS®— ,«*-
num eligat. J . . . __, j librum potius De ecclelib.
de eedes. 4 ^ . M°nuera™’ ^m a d G e n n a d iu m ipsum vindicandutn pertinere:
dogra. immu- siasticis dogma j q collGrmatum est . Obseruandum ernm , omnia
nis ab errore . atque , vt puto , 1am ... excerpta esse • Apologia autem his
loca, quae proferuntur , ex eo libro Aac * 0-
Vossii verbis absoluitur . antiquorum monumentis sciunt,
quamuis illud non scripserit, immunis sit etiam , per nos Jicet, vt Ba-
ronius censuit •
47. Habes omnium rationum momenta, quibus liber iste Bracbario Bracbario renostro
restitui debet • Viri d o c ti, quorum iudicio eas committo, quam stituendus.
sint probabiles, iudicabunt • Sed certe minime negabunt, vt arbitror,
saltern tam esse probabiles, quam quae pro Gennadio Massiliensi pro-
ducuntur•
48. Ratramni monachi Corbeiensis sententiam tacitus praeterii, qui Ratramni sen-
cap. J- libri contra Graecorum opposita opus De ecclesiasticis dogmatibus tentia.
Gennadio Patriarchae Constantinopolitano , -anno 471. e viuis sublato,
adiudicauit. Earn enim neminem secutum video praeter Editorem vltimum
Spicilegii Acberiani, qui tom. 1. edition. Paris, in fob anni 1723. in ima
pagina haec notauit : ^ui hunc Gennadii librum edidere, quum nullum
eius nominis scriptorem nossent praeter Massiliensem presbyterum, alienum
foetum ei supposuerunt. Quorum ignorantiam Ratramnus hoc loco ( modo
citato ) redargitit. Sed quum Ratramnus anno circiter 867. opinionem
hanc suam protulerit, antiquiores profecto sunt duae illae , de quibus
disseruimus. Neque alios, qui Ratramni opus legerunt , eins sententiae
subscripsisse scimus : neque earn Editor noua aliqua ratione confirmât •
49. Atque vt finem faciam , obseruatione dignum e s t , très eiusdem diuersa ludi-
seculi scriptores , Ioannem Hispalensem , Walafridum , et Ratramnum, cia .
in Hispania primum , alterum in Germania, tertium in Gallia, de auctore
eiusdem lib r i, quem omnes manibus versabant, tam diuersa iudicia
protulisse.
50. Absolutis iam his meis obseruationibus, duo de eodem libro alia notanda.
notanda mihi occurrerunt tom. 3. operum S. Leonis a presbyteris Ballerinas
Veronensibus editorum Venetiis 173 7 .; sed quae ad verum auctorem
indagandum non faciunt • Eruditi illi viri pag. clxxxix- seq. codi-
cem seculi ix-memorant, vbi id opus S-Augustino tribuitur : pagina ve-
ro cclxi. alium seculi , vt ipsis quidem videbatur, octaui, vbi is , qui
opus in compendium redegit, siue librarius quasdam sententias excerpsit
hoc titulo : Ex epistola Felicis Papae ad Sicilienses episcopos. Editorum iudi-
ciufh vitro sequimur, qui ita censent : Forte • . - abbreuiator iccirco Feli-
cem Papam eidem ( libro De dogmatibus) praefixit, quia hoc opusculum
in aliqua collections reperit post epistolam Felicis[ ad episcopos Siculos.
F a