de Luca Ca- ab eodem lam seniore,et Episcopo Tudensi, atque matariori iudicio lima-
nonico Regu- {a , non abhorreremus ab Worum coniectura - Certe ( vt in Noth suo loco
‘ar* dicemus) a nonnullis minus probata, censet Mariana vir acris ingenii, vt
a Luca Tudensi scripta, esse in suo vigore retinenda. Ordinatus est autem
postea Episco- Lucas in Episcopum Tudensem Aera mcclxxvii. siue anno Christi mccxxxix-
po Tudensi. post obitum S- Isidori anno d c i i i . mortuus Aera mcclxxxviii. siue anno
Christi MCCL-j vti ea late deducit Prudentius Sandoual, et ipse Episcopus
Tuiensis, in Antiquitatibus Ecclesiae suae fol. 148* et sequentibus . Ali-
qua, quae in Vita displicent, sunt quae de Mahometi aduentu in Hispa-
niam in ea et in Chronico Tudensis referuntur ; quaeque, vt ibidem ano-
nemus , expungenda censuimus • In aliis laudati Nicolai Antonii, aut no-
strae notationes subiunguntur.
§• IICoaeuorum
scripta de morte, et translatione; annus
et locus mortis: Ordo Sancti monasticus •
Redempti ad 4. nam fuerit S. Braulioni Episcopo Caesaraugustano familiaris Isidorus,
S.Braulium de ottensum estxvin . Martii , in historica de illius actis Synopsis idemobitu
S. isido- q u g probat auctor vitae, praesertim cap- q - referent missas vicissim episto-
ri episcola. in quorum titulis Braulium vocat S- lsidori discipulum . Hac eorum
inter se dilectione, et ipsius Braulionis rogatu motus Redemptus Hispalen-
sis Ecclesiae Clericus, scripsit aliquid de transitu S • lsidori: qui liber, seu
potius epistola extat ante ipsius Sancti opera, Farisiis impressa anno mdci-,
eamdemque epistolam vitae auctor inseruit suo scripto cap. g- et 10. sei
multum interpolatam, quare necesse habuimus turn ipsius epistolae initium ,
in vita praetermissum, seorsim inter annotata subiungere , turn interpolator
s verba seiungere a textu , per huiusmodi signa ( ) , turn denique le-
ctionis diuersitatem notare • Totam seorsim recudere, cum nesciremus, satis-
ne Integra haberetur excusa, visum non est. Fiet id forsan in supplements
operis, quando acceperimus sinceriorem illius contextum ex vetusto co-
dice Mispalensi ms- quem penes se esse indicauit Don loannes Lucas Cortes
, operum et siluarum regiarum Praefectus , vir eruditionis multae ac
rnagnae, idemque ab libraria supellectile instructissimus , et in antiquis
scriptis versandis experientiae minime vulgaris, apud quem sub hoe titu-
lo reperitur epistola praedicta. Inc ipit liber de tran s itu Beatissimi ls id o ri
Hispalensis Episcopi, editus ad Braulionem Caesaraugustanum Episcopum,
a Redempto eiusdem Hispalensis Ecclesiae Clerico . Conclusio auctior tam
in mss- quant in editis haec est; finem suum consummauit in p a c e , San-
ctus scilicet Isidorus, pridie Kalendarum, ( imo Nonarum ) A p r ilis , ( post-
4. Monumenta vetera > qnae hoe hensi fuerant: sed in addendis, et cor-
loco Bollandiani indicant, omnia a no- rigendis narratio aliter instituta fuit ,
bis in Isidorianis iam prolata , illustrata- et in duos numeros ita diuisa, vt a me
que fuerunt. Hie numerus 4 ., et 5-vni- exhibetur . Editio Veneta omnia perco
numero in commentario comprc- turbat, ac confundit.
„„ f„ rmp nnadraeinta Pontificalem curam irreprehensibili-
quam per anno aeraqDCLXXfv . qui .f„h Christi annus dcxxxvi. Porn
^ jT 'h id o r u s fratri suo Leandro successerit ad finem seculi w- | & cumfi- ludtrut f f i . est hur a„ „ os Sedis prae- fflm m ■ ■ WnBm
mm B J- ;»*ro is’n I Bf' rat Tamaius Salazar, quorum aliquos ad vitam illustrandam excassimus ,
imprimis Aiphonsum Morgadum , Paulum Espinosam , ef Rodencum Carum,
in suis libris de historia , et antiquitatibus Hispalensium ,v t i et Attiana-
sium Loberam, de Legionensi historia, et Aegidium de Autla in Theatro
Hispalensis , et Legionensis Ecclesiae . Sed has legisse, vtpote recentrons,
nontanti facimus : quanti accepisse a praelaudato Ioanne Luca Cortes ge-
nuina Acta Translationis corporis Beati Isidori Spalensis Episcopi ,inan-
tiauo plasquam quingentorum , out sexcentorum annorum codice, literis tarn
pene fugientibus inuenta nobisque trasmissa, quae quoniam scripsit auctor ,
sicut ab bis ,v qui interfuere reminiscebatur au dire , et sicut ab i 'l is , qui
audiere, recolebat audiuisse, suntque ab interpolationis fermento pura, ipsa
damns in appendice, ponenda ad pag- i q i - , ante historiam translationis et
miraculorum a Luca Tudensi, aut alio quocumque compositam , licet pro
maiori parte ab hoc eadem seruentur verba , sed multis adiunctis distracta
ab inuicem, et in fine potissimum variata . Distinctionem autem antiquam
capitum retinentes, ipsa conuertimus _ in numeros - Dabimus die xxx. Aprilis
Scriptores alii
de eius laudi-
b u s .
Translationem similem S. Indaletii ex Regno Granatensi in Arrago-
Acta Translationis
niam , ad Monasterium Pinnatense , ductore Hebrelmo Monacho^ Clunia-
censi,vtique Gallo, ex iis vno , qui identidem Cluniaco submittebantur
ad Monasteria obseruationis Cluniacensis, isto xi. seculo erigi per^ Hispa-
niam coepta, inspicienda , et ordinanda . Eumdem aut similem aliquem ,
e Cluniaco Monachum huius quoque Translationis auctorem esse, persuadet
stylus admodum similis , et hoc imprimis, quod vtrobique anni numeremur
ab Incarnatione Domini , more Hispanis Scriptoribus eatenus ignoto , et
quantum coniicimus, ab istis Monachis Gallis primum in Hispanias indu-
cto , nec ad acta publica absolute recepto , nisi diu post, anno scilicet
MCCcLxxxm. , quando loannes I- Castellae Rex aerae Hispanicae vsum
abrogauit etiam in istis • Scripta est ilia Translatio anno Christi mlxxxiv.,
nec multo citius scripta esse potuit haec S- Isidori, neque etiam notabiliter
serius, quam annis xx. aut xxx-' postquam ea acciderat-
6- De Regula propria a S- Isidoro monachis prae scrip ta, infra agitur:
eius décréta non esse conformia Regulae S- Benedicti, nec Benedictinos
stringere docet Benedictas Haftenus lib- io- Disquisitionis monasticae
tract- 6- disq- i-Vtrum autem S-Benedicti Regulam in aliquo Ordinis Be-
6. Quae pro monachatu Benedicti-
no S. Isidori, aut contra eum dici possint,
expHcui In Isidorianis cap. 19. Zaccaria
de Isidori monachatu Benedictino
se disputaturum in conspectu editionis
Isidorianae ( cap. 41. num. 7. ) pollicitus
fuerat : sed disputationem ne inchoaue-
rat quidem.
prisni-
genia .
Similia Translationis
S. Indaletii
.